-
1 ερηριμμαι
-
2 ερειπω
(aor. 1 ἤρειψα, aor. 2 ἤρῐπον; pass.: aor. ἠρείφθην, pf. ἤρειμμαι и ἐρήριμμαι, ppf. ἠρείμμην и ἐρηρίμμην)1) разрушать(ὄχθας καπέτοιο ποσσίν Hom.; τεῖχος Hom., Xen.; πόλιν Soph.; προμαχεῶνα Her.; τὰς πλείστας τῶν οἰκιῶν Plut.)
2) уничтожать, истреблять(γένος τι Soph.)
3) med.-pass. (с aor. ἤρῐπον - эп. тж. ἔριπον) падать, валиться(ἐξ ὀχέων Hom.; ἤριπε γυιωθείς Hes.)
ἐρείπεσθαι εἴς τινα Plut. — падать на что-л.;ἐρειφθεὴς ἔν τινι Soph. — распростертый на чем-л.;γνὺξ ἔριπε Hom. — он упал на колени;ἤριπε δ΄ ὡς ὅτε τις δρῦς ἤριπεν Hom. — (Асий) рухнул словно некий дуб;μάλα μέγας ἐρείπεται κτύπος Soph. — обрушивается страшный удар4) med. нападать, бросаться(εἴς τινα Plut.)
См. также в других словарях:
ερήριμμαι — ἐρήριμμαι (Α) παθ. παρακμ. τού ρ. ερείπω* … Dictionary of Greek