-
1 ἐριστικός
ἐριστικός, zum Streit geneigt, streitsüchtig, zänkisch, Plat. Lys. 211 b; τέχνη, σοφία, die Kunst zu disputiren, Soph. 226 a Euthyd. 272 b; auch τὸ ἐριστικόν, was Soph. 225 c erkl. wird τὸ ἔντεχνον καὶ περὶ δικαίων αὐτῶν καὶ ἀδίκων ἀμφισβητοῠν; λόγος, eine Streitrede, eine verfängliche, Streit erregende Rede, Men. 81 a; Isocr. 2, 51; Arist. rhet. 3, 14, vgl. Metaphys. 3, 7. – Οἱ Ἐριστικοί hießen die Philosophen der megarischen Schule, die sich bes. mit dem Disputiren, mit der Dialektik befaßten.
-
2 ἐριστικός
ἐριστικός, zum Streit geneigt, streitsüchtig, zänkisch; τέχνη, σοφία, die Kunst zu disputieren; τὸ ἔντεχνον καὶ περὶ δικαίων αὐτῶν καὶ ἀδίκων ἀμφισβητοῠν; λόγος, eine Streitrede, eine verfängliche, Streit erregende Rede. Οἱ Ἐριστικοί hießen die Philosophen der megarischen Schule, die sich bes. mit dem Disputieren, mit der Dialektik befaßten -
3 φιλ-εριστικός
φιλ-εριστικός, ή, όν, zum φιλεριστής gehörig, ihm eigen, ihn betreffend, Schol. Ar. Pax 788.
-
4 ἐξ-εριστικός
ἐξ-εριστικός, ή, όν, zum hartnäckigen Streite gehörig, geneigt; δύναμις D. L. 10, 143; πληγή, heftiger Pulsschlag, Galen.
-
5 ἀγωνιστικός
ἀγωνιστικός, zum Kampfe gehörig, ἡ -κή, die Kampf-, Disputirkunst, Plat. Soph. 225 a ff.; τὸ -κόν 219 c; dem διαλεκτικός entgegengstzt, s. ἀγωνίζομαι, Arist. lop. 8, 4; λέξις, der Styl der öffentlichen Redner, rhet. 3, 12; streitsüchtig, neben ἐριστικός, Plat. Men. 75 c. Bei den Aerzten: entscheidend. – Adv- ἀγωνιστικῶς ἔχειν, Lust zum Streiten haben, Plut. Syll. 16.
-
6 ἐξεριστικός
ἐξ-εριστικός, ή, όν, zum hartnäckigen Streite gehörig, geneigt; πληγή, heftiger Pulsschlag -
7 φιλεριστικός
φιλ-εριστικός, ή, όν, zum φιλεριστής gehörig, ihm eigen, ihn betreffend
См. также в других словарях:
ἐριστικός — eager for strife masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εριστικός — ή, ό (AM ἐριστικός, ή, όν) [ερίζω] 1. αυτός που αγαπά τις έριδες, τις φιλονεικίες 2. αυτός που προκαλεί έριδες, διαφωνίες, συζητήσεις, λογομαχίες («τὰς παιδιὰς ἡδείας εἶναι τὰς ἐριστικὰς», Αριστοτ.) αρχ. 1. αυτός που αγαπά τις μάχες, ο φιλόμαχος … Dictionary of Greek
εριστικός — ή, ό επίρρ. ά αυτός που έχει διάθεση και τάση για καβγά … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ἐριστικά — ἐριστικός eager for strife neut nom/voc/acc pl ἐριστικά̱ , ἐριστικός eager for strife fem nom/voc/acc dual ἐριστικά̱ , ἐριστικός eager for strife fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐριστικώτερον — ἐριστικός eager for strife adverbial comp ἐριστικός eager for strife masc acc comp sg ἐριστικός eager for strife neut nom/voc/acc comp sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οὑριστικός — ἐριστικός , ἐριστικός eager for strife masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐριστικωτέρων — ἐριστικός eager for strife fem gen comp pl ἐριστικός eager for strife masc/neut gen comp pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐριστικῶν — ἐριστικός eager for strife fem gen pl ἐριστικός eager for strife masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐριστικόν — ἐριστικός eager for strife masc acc sg ἐριστικός eager for strife neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐριστικαῖς — ἐριστικός eager for strife fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐριστικαί — ἐριστικός eager for strife fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
