-
1 ἐραστός
ἐραστός, ή, όν, = ἐρατός, geliebt, erwünscht; liebenswürdig, anmuthig, reizend, ἔστιν ἐραστὸν τὸ τῷ ὄντι καλόν Plat. Conv. 204 c; Phaedr. 250 d u. Sp.; ἐραστότερα Strat. 39 (XII, 197); – zur Liebe geneigt, verliebt, wie man Simonds. 57 (V, 159) erkl.; Luc. Philops. 15; ἐραστὸν βλέπειν, einen verliebten Blick haben, Heliod. 7, 10.
См. также в других словарях:
ἐραστότερα — ἐραστός beloved neut nom/voc/acc comp pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
