-
1 ἐξελαύνω
A- ελῶ Hdt.4.148
, 5.63, IG12.39.4: [tense] pf. - ελήλᾰκα:—[dialect] Ep. [tense] pres. part. [full] ἐξελάων Od.10.83; inf.ἐξελάαν Il.8.527
, Od.11.292, Hes.Th. 491 (v.l. -άειν): Arc. [ per.] 1sg. [tense] pres. opt.ἐξελαύνοια IG5(2).343.65
(iv B.C.):—drive out,ἄντρου ἐξήλασε μῆλα Od.9.312
, cf. 227, 11.292: abs., drive afield, of a shepherd, 10.83.2 esp. drive out, expel from a place,μήτι.. ἡμέας ἐξελάσωσιν γαίης ἡμετέρης 16.381
;ἐξήλασέν με κἀπέκλῃσε δωμάτων A. Pr. 670
; πάτρας, χθονός, S.OC 376, 823; γῆς ἐκ πατρῴας ἐξελήλαμαι ib. 1292;ἐκ τῆς πατρίδος Hdt.5.91
;ἐκ τῆς οἰκίας Ar.Nu. 123
;ἐκ τῶν πόλεων Pl.Grg. 466d
;Τιτῆνας ἀπ' οὐρανοῦ Hes.Th. 820
;τὸ βάρβαρον ἐκ τῆς θαλάττης Pl.Mx. 241d
;ἐξεληλαμένος τῆς βουλῆς Plu.Cic.17
;ἐ. τινά
banish,Hdt.
1.60, Ar.Ach. 717, Pl.Ap. 30d:—[voice] Med., Th.4.35,7.5.3 drive out horses, etc., ἵππους ἐξέλασε Τρώων out of the ranks of the Trojans, Il.5.324, cf. 10.499;ἁρμάτων ὄχους E.Ph. 1190
:—[voice] Med., drive out one's horses,ἵππους ἐξελάσασθαι ὑφ' ἅρματι Theoc.24.119
(but, drive off captured cattle, Plb.4.75.7); ἐ. στρατόν, στρατιήν, lead out an army, Hdt.1.76, 7.38;ἐ. νῆα ὅρμου A.R.1.987
; lead out a procession,ἐ. τὸν Ἴακχον Plu.Alc.34
;θρίαμβον Id.Marc.22
: hence,b freq. with the acc. omitted, as if intr., ἐς δίφρον ὀρούσας ἐξέλασ' ἐς πληθύν he drove out, Il.11.360, etc.; ride out, Th.7.27, X.Cyr.1.3.3, etc.;ἐ. ἐκ τῶν ἄλλων ἱππέων Lys.20.28
; march out, Hdt.4.80, 8.113, etc.; go out, X.Cyr.8.3.1.4 expel, banish, get rid of a thing,τῶν ὀμμάτων τὸ αἰδούμενον Plu.2.654d
; by washing,κόνιν λαγόνων Call. Lav.Pall.6
.5 metaph., reject, Jul.Caes. 306c.III beat out metals,ἐ. ἡμιπλίνθια ἐκ χρυσοῦ Hdt.1.50
; ἐθηεῖτο σίδηρον ἐξελαυνόμενον ib.68, cf. 7.84;κέντρον ἐπὶ λεπτὸν ἐξεληλασμένον Plb. 6.22.4
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐξελαύνω
-
2 ἀΐω
Grammatical information: v.Meaning: `perceive, hear' (Il.)Other forms: vb. adj. ἐπαιστός `known' (Hdt.).Dialectal forms: Cypr. fut. awiyēsomaiEtymology: Ipf. ἄϊον by Schulze KZ 29, 25Iff. = Kl. Schr. 344ff. considered as an original aorist with sec. present ἀΐω. Schulze found traces of an original pres. *ἀείω in ἄει ἀκούει, ἄετε ἀκούσατε H. and in ἐπ-ᾳειν E. HF 773 (but this is difficult to fit in with the etym. below). S. also Bechtel Gr. Dial. 3, 191f. - For the origin of aor. ἄϊον *ἄϜισ-ον has been proposed, connected with Skt. āvíṣ adv. `evidently', OCS (j)avě `id.', but a verbal root *avis- is impossible. Not to Hitt. uḫḫi, aušzi `see' (which would have given ḫ-). Improbable Szemerényi Gl. 38, 1960, 243 (from `ear'). - With - θ- indicating the completion of a proces aor. ᾐσθόμην, pres. αἰσθάνομαι (q.v.).Page in Frisk: 1,48-49Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἀΐω
См. также в других словарях:
Ahnden (2) — 2. Ahnden, verb. reg. act. sein Mißfallen über eine Sache mit Worten oder mit der That zu erkennen geben, eine Sache bestrafen. Das Böse ahnden. Wollen wir diesen Schimpf nicht ahnden? Der Frevel muß an ihm und an den Seinigen geahndet werden. Es … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Athem, der — Der Athem, des s, plur. inusit. die Luft, welche man vermittelst der Lunge in sich ziehet und wieder von sich stößet, und die Handlung des Einziehens und Ausstoßens dieser Luft; und zwar, 1) Eigentlich. Einen kurzen, schweren Athem haben. Athem… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Ewig — Ewig, adj. et adv. 1. Einem Menschenalter an Dauer gleich; doch nur noch in einigen Ausdrücken. Ein ewiges Gefängniß. Zu ewiger Gefangenschaft verurtheilet werden, d.i. auf des Verurtheilten Lebenszeit. Er ist auf ewig des Landes verwiesen worden … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Wehen — Wêhen, verb. regul. act. & neutr. im letzen Falle mit dem Hülfsworte haben, welches eigentlich von der gewöhnlichen Bewegung des Windes gebraucht wird. Der Wind wehet. Der Wind hat diese Nacht gewehet. Weil eben ein frisches Lüftchen wehete.… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Aura — I (Del lat. aura, brisa, soplo < gr. aura.) ► sustantivo femenino 1 culto Viento suave y apacible. 2 culto Soplo, aliento. SINÓNIMO hálito 3 Fama, admiración que rodea a una persona por determinados méritos: ■ se ganó a pulso el aura que lo… … Enciclopedia Universal
aura — I (Del lat. aura, brisa, soplo < gr. aura.) ► sustantivo femenino 1 culto Viento suave y apacible. 2 culto Soplo, aliento. SINÓNIMO hálito 3 Fama, admiración que rodea a una persona por determinados méritos: ■ se ganó a pulso el aura que lo… … Enciclopedia Universal
aura — aura1 (Del lat. aura, y este del gr. αὔρα, de ἄειν, soplar). 1. f. Viento suave y apacible. U. m. en leng. poét.) 2. Hálito, aliento, soplo. 3. En parapsicología, halo que algunos dicen percibir alrededor de determinados cuerpos y del que dan… … Diccionario de la lengua española
-asis — suffix (usu. as iasis) forming the names of diseases (psoriasis; satyriasis). Etymology: L f. Gk asis in nouns of state f. verbs in ao * * * a suffix occurring in scientific, esp. medical, words from Greek: psoriasis. [ < L < Gk ia v.s. +… … Useful english dictionary
epitimesis — (ˌɛpɪtɪˈmiːsɪs) [a. Gr. ἐπιτίµησις, f. ἐπιτιµάειν to rebuke.] Castigation, censure. 1678–1706 in Phillips. 1721–1800 in Bailey … Useful english dictionary