-
1 επότισα
-
2 ἐπότισα
-
3 ποτίζω
ποτίζω impf. ἐπότιζον; fut. ποτιῶ LXX, and 3 sg. ποτίσει Sir 15:3; 1 aor. ἐπότισα; pf. πεπότικα. Pass.: impf. ἐποτιζόμην B 7:3 (in Hs 9, 1, 8; 9, 25, 1 prob. mid., s. 2 below); 1 fut. 3 sg. ποτισθήσεται Ezk 32:6; 1 aor. ἐποτίσθην; pf. ptc. πεποτισμένος (ποτόν, πότος; Hippocr., X.+)① make it possible for someone or someth. to drinkⓐ of persons give to drink τινά to someone Mt 25:35, 37, 42; 27:48; Mk 15:36; Ro 12:20 (Pr 25:21). W. double acc. cause someone to drink someth., τινά τι π. give someone someth. to drink (Pla., Phdr. 247e; Gen 19:32; Judg 4:19a; 1 Km 30:11 al.; B-D-F §155, 7; Rob. 484) water (ποτίζειν τινὰ ποτήριον as Jer 16:7) Mt 10:42; Mk 9:41. ὕδωρ τῆς ἐλέγξεως water of conviction in ref. to trial by water to expose sin GJs 16:1; cp. 16:2. χολὴν μετὰ ὄξους GPt 5:16; B 7:5. In imagery π. τινὰ γάλα give someone milk to drink 1 Cor 3:2 (οὐ βρῶμα is added in zeugma; B-D-F §479, 2; Rob. 1200f). Instead of the acc. of thing we have ἔκ τινος Rv 14:8 (in imagery). ἐπότιζεν ῥήματι (Paul) gave (Artemilla) the word to drink AcPl Ha 4, 5. Pass. be given (someth.) to drink w. dat. of thing (for the act. w. dat. of thing s. OGI 200, 16; Cebes 5, 2; 3 Macc 5:2) ἐποτίζετο ὄξει καὶ χολῇ he was given vinegar and gall to drink B 7:3. Also acc. of thing (TestAbr A, ApcEsdr; B-D-F §159, 1; Rob. 485) in imagery (cp. e.g. Sir 15:3; Is 29:10) πάντες ἓν πνεῦμα ἐποτίσθημεν we have all been made to drink (or been imbued with) the same Spirit 1 Cor 12:13 (difft., GCuming NTS 27, ’81, 283–85, under c).ⓑ of animals water (Diod S 19, 94, 9; Polyaenus 6, 4, 2; OGI 483, 169; oft. LXX) Lk 13:15.ⓒ of plants water (X., Symp. 2, 25 et al.; Ezk 17:7; Cleopatra ln. 93 τ. βοτάνας. The sense ‘irrigate’ a field, garden, etc. is much more common; oft. so in pap, LXX, OdeSol, JosAs) τὰς ῥάβδους the sticks that have been planted Hs 8, 2, 9a. Pass. 8, 2, 9b (ὕδατι); 8, 3, 8. GCuming (s. a above) interprets 1 Cor 12:13 of ‘watering’ with the Spirit through baptismal affusion; response by ERogers, NTS 29, ’83, 139–42 (‘cause to drink’). Abs., in imagery of the founding of a church, w. φυτεύειν (as Hs 8, 3, 8) 1 Cor 3:6–8.② to provide a drink for oneself, drink mid. πᾶν γένος τῆς κτίσεως τοῦ κυρίου ἐποτίζετο ἐκ τῶν πηγῶν Hs 9, 1, 8; cp. 9, 25, 1.—DELG s.v. πίνω C 1. M-M. TW. Spicq.
См. также в других словарях:
ἐπότισα — ποτίζω give to drink aor ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
напоити — НАПО|ИТИ (63), Ю, ИТЬ гл. Напоить, дать напиться: или скота своѥг‹о не› || напо˫ать Изб 1076, 16–17; млѣка напоихъ васъ (ἐπότισα) ПНЧ 1296, 33 об.; а ˫а поилъ ѥсмь коне тьхвѣрью. а ѥще волховомь напою. ЛН XIII–XIV, 100 об. (1224); и си напоити || … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
δακρύζω — (AM δακρύω, Μ και δακρύζω) 1. χύνω δάκρυα, αναβλύζουν δάκρυα από τα μάτια μου 2. (για τα μάτια) γεμίζω δάκρυα 3. (για φυτά) στάζω ρετσίνι ή κόμμι («το πεύκο δακρύζει ρετσίνι») νεοελλ. (για βρύση ή πήλινο δοχείο) βγάζω νερό σαν δάκρυ, σταγόνα,… … Dictionary of Greek
μανίζω — (AM μανίζω) νεοελλ. μσν. 1. μανιάζω 2. εχθρεύομαι 3. προκαλώ θυμό, εξοργίζω κάποιον αρχ. 1. βλάπτω, λυμαίνομαι 2. έχω παραισθήσεις. [ΕΤΥΜΟΛ. Το ἐμάνησαν, γ πληθ. τού παθ. αορ. τού μαίνομαι, σχημάτισε α εν. ἐμάνησα και από αυτό σχηματίστηκε νέος… … Dictionary of Greek
