-
1 ἐπιῤ-ῥιπτέω
ἐπιῤ-ῥιπτέω, praes. u. impf., = Folgdm, Xen. An. 5, 2, 23.
-
2 ἐπιῤῥίπτω
ἐπιῤ-ῥίπτω, u. ἐπιῤ-ῥιπτέω, zuwerfen, gegen einen werfen, δοῦρά μοι ἐπέῤῥιψαν, sie warfen Speere gegen mich; τῇδε ϑεὸς τάςδ' ἐπέῤῥιψε πλάνας, verhängte über sie; ὁ λέων ἐπιῤῥίπτει ἑαυτὸν ὅταν ᾖ πλησίον, stürzt sich darauf; χεῖρα δ' ἐπέῤῥιψεν, legte Hand an; οὕτως ἀδιορίστως ἐπέῤῥιψε περὶ τῶν λοιπῶν, nachlässig so hinwerfen (vom Schreiben)