-
1 επικατάρατε
ἐπικατάρᾱτε, ἐπικατάρατοςaccursed: masc /fem voc sgἐπικατά̱ρατε, ἐπικαταίρωswoop: aor imperat act 2nd plἐπικατά̱ρατε, ἐπικαταίρωswoop: aor ind act 2nd pl (doric aeolic)ἐπικατά̱ρατε, ἐπικαταίρωswoop: aor ind act 2nd pl (homeric ionic) -
2 ἐπικατάρατε
ἐπικατάρᾱτε, ἐπικατάρατοςaccursed: masc /fem voc sgἐπικατά̱ρατε, ἐπικαταίρωswoop: aor imperat act 2nd plἐπικατά̱ρατε, ἐπικαταίρωswoop: aor ind act 2nd pl (doric aeolic)ἐπικατά̱ρατε, ἐπικαταίρωswoop: aor ind act 2nd pl (homeric ionic) -
3 ἐπικατάρατος
ἐπικατάρατος, ον (s. καταράομαι; ins fr. Euboea SIG 1240, 2 [II A.D.] and Halicarnassus CIG 2664 [II/III A.D.]; Vi. Aesopi G 3 P. ἐπικατάρατε; schol. on Soph., Ant. 867 p. 258 Papag. [1888]; LXX; Philo, Leg. All. 3, 111; 113; En 102:3; TestSol 20:6 P; ApcMos; Dssm., LO 74f [LAE 93f]) pert. to being under divine condemnation, cursed ἐ. πᾶς ὸ̔ς … cursed be every one, who … Gal 3:10 (Dt 27:26; Just., D 89, 2; 96, 1), 13. (W. παραβάτης τοῦ νόμου; opp. μακάριος) Lk 6:4 D. ἐ. ὁ εἷς B 7:7; cp. 9. Of fish who are cursed and must live in the depths of the sea 10:5.—M-M.Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἐπικατάρατος
См. также в других словарях:
ἐπικατάρατε — ἐπικατάρᾱτε , ἐπικατάρατος accursed masc/fem voc sg ἐπικατά̱ρατε , ἐπικαταίρω swoop aor imperat act 2nd pl ἐπικατά̱ρατε , ἐπικαταίρω swoop aor ind act 2nd pl (doric aeolic) ἐπικατά̱ρατε , ἐπικαταίρω swoop aor ind act 2nd pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
