-
1 ἐπιβολή
ἐπι-βολή, ἡ, (1) das Dazu-, Daraufwerfen, der Umwurf, die Bedeckung; πλίνϑων, die daraufgelegten Steine, Lagen, Schichten; χειρῶν σιδηρῶν, das Anlegen. (2) die auferlegte Strafe, bes. Geldstrafe; ἐπιβο υλάς, zur Strafe verurteilt sein; die Auflage, Abgabe. (3) der Angriff; ἐπιβουλή; χειρῶν ἐπιβολαὶ ἐγένοντο, es kam zum Handgemenge. Übh. das Unternehmen, der Anschlag; ἡ τῶν ὅλων ἐπ., Anschlag auf das Ganze; οἱ ἐξ ἐπιβολῆς ἀδικήσαντες, mit Vorbedacht. In der Musik, vgl. ἐπιβάλλω. Bei den Rhetoren teils die Anlage der Rede, eines Stückes, teils was hinzukommt, der Schmuck der Rede -
2 iniectio
iniectio, ōnis, f. (inicio), I) das Hineinwerfen, -fügen, 1) eig., als mediz. t. t., die Einspritzung, Cael. Aur. de morb. chron. 5, 4, 69. – u. insbes. das Klistier, Cael. Aur. de morb. acut. 1, 17, 167; de morb. chron. 5, 1, 10. – 2) übtr.: a) die Einflößung, Eingebung, Tert. de pud. 13 in. – b) der Einwurf, Tert. ad Hermog. 10. – c) als rhet. Fig. = επιβολή, das Anheben, mehrerer Sätze mit demselben od. einem synonymen Worte, Aquil. Rom. § 44. – II) das Anlegen, ini. manus, als Akt der gewaltsamen Besitznahme, Quint. u.a.
-
3 repetitio
repetītio, ōnis, f. (repeto), I) die Rückforderung, ICt. u. Apul.: repetitionem (das Recht der R.) habere, ICt. – II) die Wiederholung, a) übh.: eiusdem verbi crebra r., Cic.: r. brevis rerum, Quint. – b) als Redefigur, α) = ἀναφορά, επαναφορά, επιβολή, die Wiederholung desselben Wortes zu Anfang mehrerer Sätze u. Satzglieder, Cornif. rhet. 4, 19. Carm. de fig. 34. p. 64 H.; vgl. Rutil. Lup. 1, 7. – β) = επανάληψις, die einmalige Wiederholung desselben Begriffes od. Gedankens, Aquil. Roman. § 31. Rufin. de fig. sent 31 u. de schem. lex. 5. Mart. Cap. 5. § 533. – III) die Zurückrechnung, -datierung, Paul. dig. 44, 7, 34. § 2.
-
4 συν-τέλεια
συν-τέλεια, ἡ, 1) das Zusammenentrichten, -bezahlen, gemeinschaftliche Beisteuer zu öffentlichen Abgaben; συντέλειαν ποιεῖν, eine Abgabe gemeinschaftlich entrichten, Dem. 18, 237; bes. in Athen ein Verein von 16–60 Bürgern, die auf gemeinschaftliche Kosten ein Schiff für den Dienst des Staates ausrüsteten, vgl. Böckh Staatshaush. II p. 110. 113; τοὺς τριηράρχους καλεῖσϑαι ἐπὶ τὴν τριήρη συνεκκαίδεκα ἐκ τῶν ἐν τοῖς λόχοις συντελειῶν, Dem. 18, 106; vgl. οἷς ἐλάττων οὐσία ἐστὶ τῶν δέκα ταλάντων εἰς συντέλειαν συναγομένοις εἰς τὰ δέκα τάλαντα, ibid.; und so auch für andere Liturgien, εἰς συντέλειαν ἄγειν τὰς χορηγίας ὥςπερ τὰς τριηραρχίας, 20, 23. Auch überhpt Gemeinschaft, z. B. der Götter, ὦ ξυντέλεια, μὴ προδῷς πυργώματα, Aesch. Spt. 233; – bes. aber von politischer Zusammengehörigkeit, Bezirk einer Bundesgenossenschaft, πατρική, Pol. 5, 94; ἀφιέναι κελεύων τῆς πρὸς σφᾶς συντελείας Λακεδαιμονίους, Paus. 7, 15, 1, d. i. aus dem achäischen Bunde entlassen; τὴν περιοικίδα συντέλειαν, Plut. Flamin. compar. 1, ist = αἱ περιοικίδες κῶμαι, Philop. 13. – 2) gemeinsames Vollenden, gemeinsames Hinstreben auf ein Ziel; οὐκ εἰδὼς αὐτῶν τὴν συντέλειαν ὅπῃ ποτὲ τῷ παντὶ ξυμβάλλεται, Plat. Legg. X, 905 b; Ggstz gegen ἐπιβολή u. ἀρχή, Pol. 1, 3, 3. 3, 1, 5; dah. τὴν συντέλειαν ἔχειν = vollendet sein, 1, 4, 3; συντέλειαν λαμβάνει ὁ πόλεμος, er nimmt ein Ende, 4, 28, 3; συντέλειαν ἐπιϑεῖναι od. ἐπιϑέσϑαι τοῖς ἔργοις, finem imponere, 11, 33, 7. 39, 2, 2. – Bei den Gramm. das perfectum. – 3) Bei spätern Philosophen wie ἐντελέχεια, die Wirklichkeit, Realität, Ocell. Luc.
-
5 φιλο-ποιΐα
φιλο-ποιΐα, ἡ, = φιλοποίησις, D. L. 7, 30, in der Erkl. der Stoiker von der Liebe: ἐπιβολὴ φιλοποιΐας διὰ κάλλος ἐμφαινόμενον.
-
6 ἄ-πρᾱκτος
ἄ-πρᾱκτος, ion. ἄπρηκτος, 1) nichts ausrichtend, nichts bewirkend, erfolglos, vergeblich, ἄπρηκτον νέεσϑαι Iliad. 14, 221; ἄπρηκτον πόλεμον πολεμίζειν Iliad. 2, 121; ἀπρήκτους ἔριδας 2, 376; Thuc. 1, 111. 4, 61, oft; ἄπρακτον ἀποπέμπειν τινά 1, 24; μή οἱ πρέσβεις ἄπρακτοι ἥκοιεν Xen. Hell. 2, 2, 21; so βοήϑεια, ἐπιβολή u. ä., Pol. 1, 48, 5. 6, 15, 5; δόρατα ἄπρακτα καὶ μάταια 6, 25, 5; γῆ, nichts einbringend, Plut.; nichts thuend, καὶ ἀργός Plat. Locr. 104 c; φόβων ἀπρακτότατος Plut. superst. 3; ἡμέραι, an denen man nichts unternimmt, Feiertage, Alc. 34 qu. Rom. 25; = ἀποφράς, Luc.; ἑορτή Hermogen. Proleg. p. 27; ἡ ϑερεία ἀπρ. γίγνεται Pol. 5, 5, 5. – 2) pass., a) wogegen man nichts ausrichten kann, ἀπρήκτους ὀδύνας, unheilbare Schmerzen, Od. 2, 79; ἄπρηκτον ἀνίην, ein unabwendbares Unheil, 12, 223; κακά Pind. I. 7, 7; wie ἀμήχανος. – b) ungethan, ὅπως μη τὰ τῆς πόλεως ἀπρακτα γένηται, nicht besorgt wird, Xen. Mem. 2, 1, 2; vgl. Dem. 19, 278. 50, 58. Auch Sp. – c) οὐδὲ μαντικῆς ἄπ. ὑμῖν γίγνομαι Soph. Ant. 1022, ihr versucht auch die Seherkunst an mir. – Adv. ἀπράκτως, gew. ohne etwas auszurichten, ohne Erfolg, Thuc. 6, 48 u. sonst.
-
7 iniectio
iniectio, ōnis, f. (inicio), I) das Hineinwerfen, - fügen, 1) eig., als mediz. t. t., die Einspritzung, Cael. Aur. de morb. chron. 5, 4, 69. – u. insbes. das Klistier, Cael. Aur. de morb. acut. 1, 17, 167; de morb. chron. 5, 1, 10. – 2) übtr.: a) die Einflößung, Eingebung, Tert. de pud. 13 in. – b) der Einwurf, Tert. ad Hermog. 10. – c) als rhet. Fig. = επιβολή, das Anheben, mehrerer Sätze mit demselben od. einem synonymen Worte, Aquil. Rom. § 44. – II) das Anlegen, ini. manus, als Akt der gewaltsamen Besitznahme, Quint. u.a.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > iniectio
-
8 repetitio
repetītio, ōnis, f. (repeto), I) die Rückforderung, ICt. u. Apul.: repetitionem (das Recht der R.) habere, ICt. – II) die Wiederholung, a) übh.: eiusdem verbi crebra r., Cic.: r. brevis rerum, Quint. – b) als Redefigur, α) = ἀναφορά, επαναφορά, επιβολή, die Wiederholung desselben Wortes zu Anfang mehrerer Sätze u. Satzglieder, Cornif. rhet. 4, 19. Carm. de fig. 34. p. 64 H.; vgl. Rutil. Lup. 1, 7. – β) = επανάληψις, die einmalige Wiederholung desselben Begriffes od. Gedankens, Aquil. Roman. § 31. Rufin. de fig. sent 31 u. de schem. lex. 5. Mart. Cap. 5. § 533. – III) die Zurückrechnung, -datierung, Paul. dig. 44, 7, 34. § 2.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > repetitio
См. также в других словарях:
ἐπιβολή — throwing fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
επιβολή — η 1. το να θέτει κάποιος κάτι σε άλλο πράγμα: Επιβολή σφραγίδας σε μέταλλο. 2. το να επιβάλλει κάποιος κάτι υποχρεωτικά: Επιβολή φόρου, ποινής κτό. 3. η αποκατάσταση με βίαιο τρόπο ισορροπίας που διασαλεύτηκε: Η επιβολή του κράτους του νόμου. 4.… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
επιβολή — η (AM ἐπιβολή) [επιβάλλω] νεοελλ. 1. καθορισμός, εξαναγκασμός («επιβολή φόρων») 2. αποκατάσταση τής τάξης 3. επίδραση ενός προσώπου σε άλλα, μεγαλοπρεπής εμφάνιση αρχ. μσν. 1. φόρος 2. διαίσθηση, αντίληψη 3. γνώση αρχ. μσν. παραχώρηση έρημης γης … Dictionary of Greek
ἐπιβολῇ — ἐπιβολῆι , ἐπιβολεύς masc dat sg (epic ionic) ἐπιβολή throwing fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ЭПИБОЛА — • Έπιβολη, означает денежный штраф, который могло своею властью наложить должностное лицо в пределах извесного размера при проступках, касавшихся его круга обязанностей (επιβολας επιβάλλειν), тогда как при более важных проступках… … Реальный словарь классических древностей
ἐπιβολαῖς — ἐπιβολή throwing fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπιβολαί — ἐπιβολή throwing fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπιβολήν — ἐπιβολή throwing fem acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπιβολῶν — ἐπιβολή throwing fem gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ποινή — Στο νεότερο ποινικό δίκαιο, π. είναι η στέρηση ή η μείωση ενός έννομου αγαθού, την οποία επιβάλλει το κράτος, με δικαστική απόφαση, σε ένα άτομο, επειδή διέπραξε ένα αδίκημα για το οποίο ο νόμος προβλέπει την επιβολή αυτής της στέρησης. Το πρώτο… … Dictionary of Greek
Ρωσία — H Pωσική Oμοσπονδία αποτελεί το μεγαλύτερο σε έκταση κράτος της γης. Tα σύνορά της ξεκινούν από την Eυρώπη, καλύπτουν όλη την Aσία και φτάνουν στην Άπω Aνατολή. Bόρεια και ανατολικά βρέχεται από τον Aρκτικό και τον Eιρηνικό Ωκεανό και στα δυτικά… … Dictionary of Greek
