-
1 έπιδ'
ἔπιδε, ἐπεῖδονlook upon: aor imperat act 2nd sgἔπιδε, ἐπεῖδονlook upon: aor ind act 3rd sg (homeric ionic) -
2 ἔπιδ'
ἔπιδε, ἐπεῖδονlook upon: aor imperat act 2nd sgἔπιδε, ἐπεῖδονlook upon: aor ind act 3rd sg (homeric ionic) -
3 ἐπί-δοξος
ἐπί-δοξος, 1) von dem man Etwas meint, erwartet, im guten u. schlimmen Sinne, ἐπίδοξοι τωὐτὸ τοῦτο πείσεσϑαι Her. 6, 12, man befürchtet, daß ihnen dasselbe widerfahren werde, wie ἐπίδ. ὢν ἔτι μείζονα πάσχειν Antiph. 2 α 5; ἡ δυςπραγία ἐπίδ. μεταβάλλειν δ 9; oft bei Isocr., οἱ ἐπίδ. γενήσεσϑαι πονηροί 20, 12; auch c. inf. aor., τίνες τῶν νέων ἐπίδ. γενέσϑαι ἐπιεικεῖς, von welchen Jünglingen läßt sich erwarten, daß sie, Plat. Theaet. 143 d, wie Isocr. 6, 8; vgl. Lob. zu Phryn. p. 132 ff.; c. partic., Αἰτωλοὶ ἦσαν ἐπίδ. ἐμβαλοῦντες εἰς Πελοπόννησον Plut. Agis 13; ohne Zusatz, ἐκείνῳ μὲν οὐδὲν ἀντεῖπε καίπερ ἐπίδοξος ὢν ὑπ' ὀργῆς, sc. ἀντειπεῖν, Arat. 50; vgl. App. B. Civ. 1, 32. Auch von Sachen, τάδε ἐξ αὐτέων ἐπίδοξα γενέσϑαι, es stand zu erwarten, daß dies geschehe, Her. 1, 89, vgl. 4, 11; Lycurg. 3, 4. – 2) in Ansehen stehend, berühmt, κῦδος Pind. N. 9, 46, häufiger bei Sp.; vgl. Lob. a. a. O. – Adv. ruhmvoll, Artemid. 2, 30.
-
4 ἐπι-δίφριος
ἐπι-δίφριος, auf dem Wagensitze ( δίφρος), z. B. δῶρα ἐπιδίφρια τιϑέναι, Geschenke auf den Wagensitz legen, Od. 15, 51. 75; – τέχνη ἐπιδ., ein sitzendes Handwerk, D. Hal. 2, 28; ἄνϑρωπος, der ein solches Handwerk treibt, id. iud. de Thuc. 49. Aber τεχνίτης ἐπιδ. = der Stellmacher, Iambl. vit. Pyth. 245.
-
5 ἐπιδίφριος
ἐπι-δίφριος, auf dem Wagensitze (δίφρος), z. B. δῶρα ἐπιδίφρια τιϑέναι, Geschenke auf den Wagensitz legen; τέχνη ἐπιδ., ein sitzendes Handwerk; ἄνϑρωπος, der ein solches Handwerk treibt. Aber τεχνίτης ἐπιδ. = der Stellmacher -
6 Epidauros
Epidauros (-us), ī, f. (Επίδαυρος), I) eine Stadt in Dalmatien, Auct. b. Alex. 44, 5: Nbf. -um, Plin. 3, 143. – II) Epidauros Limēra (Επίδ. ἡ Λιμηρά), eine Stadt in Lakonien am argolischen Meerbusen mit einem trefflichen Hafen u. Tempel des Äskulap, j. Palea Monemvasia, Plin. 4, 17. – III) eine Stadt in Argolis am saronischen Meerbusen, mit einem Tempel des Äskulap, wo dieser Gott in Gestalt einer Schlange verehrt und von da nach Rom geholt wurde, j. Pidauro, Cic. de nat. deor. 3, 83. Liv. 10, 47. § 7. Plin. 4, 18. Vgl. Aesculapius. – Dav.: A) Epidaurius, a, um (Επιδαύριος), epidaurisch, deus, Äskulap, Prop.: litora, Ov. – subst., Epidaurius, iī, m., der Epidaurier, d.i. Äskulap, Ov.: u. Plur. Epidauriī, iōrum, m., die Einw. von Epidaurus, die Epidaurier, Mela. – B) Epidauricus, a, um, epidaurisch, litus, Mela 2, 7, 10 (2. § 109). – C) Epidaurēus, a, um, epidaurëisch, Avien. Arat. 207. – D) Epidaurēnsis, e, aus Epidaurus, Corp. inscr. Lat. 3. p. 850, 24. – E) Epidauritānus, a, um, aus Epidaurus, epidauritanisch, Plur. subst., Epidauritānī, ōrum, m., die Einw. von Epidaurus, die Epidauritaner, Hieron. vit. Hilar. 40.
-
7 δεικνύω
δεικνύω, praes., = vor., Hes. O. 449; δεικνύει Men. Stob. flor. 93, 21; auch in Prosa an einigen Stellen, wie δεικνύουσι Xen. An. 6, 2, 2; cf. ἐπιδ.
-
8 ἐπι-γδουπέω
ἐπι-γδουπέω, p. = ἐπιδ ουπέω, Il. 11, 45, in tmesi; Agath. 52 (IX, 662); καναχήν Nonn. 1, 243.
-
9 ἐπί-δειγμα
ἐπί-δειγμα, τό, das Vorgezeigte, die Probe, das Schaustück, σοφίας πλείστης ἐπίδειγμα Plat. Hipp. min. 368 c; ἱκανὸν δικαιοσύνης ἐπ. Xen. Mem. 4, 4, 12; ἐπίδειγμα ἐπιδεῖξαι, eine Probe ablegen, Cyr. 8, 2, 9; Sp., wie p. bei Strab. II, 1, 74 ἐπίδ. χειμῶνος μεγάλου.
-
10 επίδειξη
[-ις (-εως)] η1) показ; демонстрация (чего-л.); демонстрирование; щегольство;κάνω επίδειξη γνώσεων — выставлять напоказ свои знания, щеголять своими знаниями;
2) проявление (чего-л.);επίδ ενδιαφέροντος (επιμελείας) — проявление интереса (прилежания);
3) воен, демонстрация;επίδειξη ισχύος — воен, демонстрация силы;
§ αθλητικές επίδείξεις — спортивный праздник
-
11 επίδοση
[-ις (-εως)] η1) передача; вручение;επίδοση δώρου — вручение подарка;
επίδοση διακοινώσεως (τελεσιγράφου) — вручение ноты (ультиматума);
επίδοση διαπιστευτηρίων — вручение верительных грамот;
2) подача (заявления и т. п.);3) преуспевание, прогресс, успех;έχω καλές επίδόσεις — добиться больших успехов;
έχω μεγάλη επίδοση στα γράμματα — преуспевать в учёбе;
4) спорт, результат; рекорд;σημειώνω νέαν επίδοση — ставить новый рекорд;
5) усердное занятие (чём-л.), посвящение себя (чему-л.); пристрастие (к чему-л.);'επίδ στη χαρτοπαιξία — пристрастие к игре в карты;
6) мор. разворот по ветру -
12 Epidauros
Epidauros (-us), ī, f. (Επίδαυρος), I) eine Stadt in Dalmatien, Auct. b. Alex. 44, 5: Nbf. -um, Plin. 3, 143. – II) Epidauros Limēra (Επίδ. ἡ Λιμηρά), eine Stadt in Lakonien am argolischen Meerbusen mit einem trefflichen Hafen u. Tempel des Äskulap, j. Palea Monemvasia, Plin. 4, 17. – III) eine Stadt in Argolis am saronischen Meerbusen, mit einem Tempel des Äskulap, wo dieser Gott in Gestalt einer Schlange verehrt und von da nach Rom geholt wurde, j. Pidauro, Cic. de nat. deor. 3, 83. Liv. 10, 47. § 7. Plin. 4, 18. Vgl. Aesculapius. – Dav.: A) Epidaurius, a, um (Επιδαύριος), epidaurisch, deus, Äskulap, Prop.: litora, Ov. – subst., Epidaurius, iī, m., der Epidaurier, d.i. Äskulap, Ov.: u. Plur. Epidauriī, iōrum, m., die Einw. von Epidaurus, die Epidaurier, Mela. – B) Epidauricus, a, um, epidaurisch, litus, Mela 2, 7, 10 (2. § 109). – C) Epidaurēus, a, um, epidaurëisch, Avien. Arat. 207. – D) Epidaurēnsis, e, aus Epidaurus, Corp. inscr. Lat. 3. p. 850, 24. – E) Epidauritānus, a, um, aus Epidaurus, epidauritanisch, Plur. subst., Epidauritānī, ōrum, m., die Einw. von Epidaurus, die Epidauritaner, Hieron. vit. Hilar. 40.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Epidauros
-
13 штопальщик
-а α.-ца, -ы θ.μπαλωματής, -του, επιδ ιορθωτης, -ώτρια, επισκευαστής. -
14 προσεπιδημέω
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προσεπιδημέω
-
15 ὑπόδικος
A brought to trial or liable to be tried, Lex ap. Lys.10.9, Pl.Lg. 954a, al., PHal.1.72, al. (iii B. C.); οὐχ ὑ. [ἐστι] τὰ εἰκότα not liable to action, Arist.Rh. 1376a22; τινος for a thing,ὑ. γενέσθαι χερῶν A.Eu. 260
(lyr.);ἀνδραποδισμοῦ Pl.Lg. 879a
;οὐδενὸς τούτων And.4.31
;τῆς κακώσεως Is.8.32
( ἐπίδ- codd.);φόνου D.54.25
;τοῦ βλάβους PHal.1.101
(iii B. C.): with the person injured in dat., ὑ. τῷ παθόντι Lex ap.D.21.10;ὑ. τῷ ἐθέλοντι τιμωρεῖν γιγνέσθω Pl.Lg. 871b
; τῶν διπλασίων ὑ. ἔστω τῷ βλαφθέντι let him be liable to forfeit twice the amount to the person damaged, ib. 846b (butὑ. ποτὶ διπλοῦν IG5(1).1390.78
(Andania, i B. C.));ὑ. ἀσεβείας γιγνέσθω τῷ ἐθέλοντι Pl.Lg. 868d
;ἵνα ὑ. γένηται πᾶς ὁ κόσμος τῷ θεῷ Ep.Rom.3.19
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑπόδικος
-
16 ἐπίδοξος
ἐπί-δοξος, (1) von dem man etwas meint, erwartet, im guten u. schlimmen Sinne; ἐπίδοξοι τωὐτὸ τοῦτο πείσεσϑαι, man befürchtet, daß ihnen dasselbe widerfahren werde; auch c. inf. aor., τίνες τῶν νέων ἐπίδ. γενέσϑαι ἐπιεικεῖς, von welchen Jünglingen läßt sich erwarten, daß sie. Auch von Sachen, τάδε ἐξ αὐτέων ἐπίδοξα γενέσϑαι, es stand zu erwarten, daß dies geschehe. (2) in Ansehen stehend, berühmt. Adv. ruhmvoll
См. также в других словарях:
ἔπιδ' — ἔπιδε , ἐπεῖδον look upon aor imperat act 2nd sg ἔπιδε , ἐπεῖδον look upon aor ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)