-
1 δυασμός
-
2 δυασμός
δυασμός ὁ, Paarung, Begattung -
3 δυασμός
ο деление надвое, пополам -
4 συν-δυασμός
συν-δυασμός, ὁ, Verbindung zweier Personen od. Sachen; Arist. pol. 6, 1; Plut. – Bei Sp. das Durchstechen des Richters mit einer Partei.
-
5 ἐν-δυασμός
ἐν-δυασμός, ὁ, = ἐνδοιασμός, Hesych.
-
6 συνδυασμος
ὅ1) сочетание по два, сдвоенность, спаренность2) спаривание, соитие Arst. -
7 συνδυασμός
συν-δυασμός, ὁ, Verbindung zweier Personen od. Sachen; das Durchstechen des Richters mit einer Partei
См. также в других словарях:
δυασμός — ο (Μ δυασμός, ο και δύασμα, το) νεοελλ. χωρισμός σε δύο μέρη, διχασμός μσν. συνένωση δύο ατόμων ή πραγμάτων … Dictionary of Greek
