Перевод: с греческого на английский

с английского на греческий

ἐκ+πρώτης+π

  • 21 συμπροτερέω

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συμπροτερέω

  • 22 τριπλάσιος

    A thrice as many, thrice as much, thrice as great as, c. gen.,

    ὄρνις τ. Κλεωνύμου Ar.Ach.88

    , etc.;

    τριπλασίᾳ τῆς πρώτης ζημίας Pl.Lg. 756d

    ;

    τριπλασίοις αὑτῶν Id.R. 422c

    ;

    τριπλασίας τιμῆς ἢ πρότερον D.42.31

    : abs., τ. δύναμιν εἶχε (sc. τῆς προτέρας) X.An.7.4.21;

    τ. διαστήματα Pl.Ti. 36a

    ; τριπλάσιον, opp. τριτημόριον, Arist.Metaph. 1020b27.
    2 neut. as Adv., τριπλάσιον κεκράξομαί σου thrice as much as you, Ar.Eq. 285 (lyr.), cf. 718:— regul. Adv. - ίως Sch.B Il.21.80, v. l. in LXX Si.43.4.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τριπλάσιος

  • 23 φυλακεύς

    φῠλᾰκ-εύς, έως, ὁ, [dialect] Ep. for φύλαξ, [dialect] Ep. pl. φυλακῆες Opp.C.4.295. -ή, ἡ, ([etym.] φύλαξ)
    A watching or guarding, esp. by night,

    φυλακῆς μνήσασθε Il.7.371

    ; φυλακὰς ἔχειν keep watch and ward, 9.1, 471;

    φ. κατέχειν E.Tr. 194

     (lyr.); φυλακὴ ἔχει αὐτόν watching engages him, v.l. in Hes.Fr.188.4;

    φ. νυκτερινή Ar.V.2

    : prov., γυμνῷ φυλακὴν ἐπιτάττειν tell an unarmed man to stand on the defensive, i.e. to give commands that cannot be obeyed, Pherecr.144, cf. Philem.12;

    περὶ φυλακῆς Εὐβοίας.. ἐπιμέλεσθαι IG12.39.76

    ; ὅπως ἀφανὴς εἴη ἡ φ. that there might be nothing visible to watch, Th.4.67;

    φυλακὴν [τῶν τειχῶν] ἔρημον καταλιπεῖν Lycurg.17

    ; φυλακὰς φυλάξειν keep watch and ward, X.An.2.6.10, cf. Pl.Lg. 758d;

    τὴν ἐν θαλάττῃ φ. φυλάττειν D.7.14

    ;

    φ. ποιῆσαι X.An.5.7.31

    ;

    τὴν φ. ποιεῖσθαι Lys.12.16

    ;

    φυλακὰς ποιήσασθαι X.An.6.3.21

    ;

    ἰσχυρὰς φ. ποιεῖσθαι Id.Cyr.1.6.37

    ; φυλακὰς καταστήσασθαι, κατασκευάσασθαι, Ar.Av. 841, X.HG7.2.23.
    2 watch or guard, of persons, Pl.Prt. 321d (pl.), Act.Ap.12.10, etc.;

    φ. ἑωυτοῦ ποιεύμενός [τινας] Hdt.2.154

    ; φ. τοῦ σώματος a body guard, D.23.3;

    τῶν σωμάτων Din.1.9

    ;

    φ. περὶ τὸ σῶμα X.Cyr.7.5.58

    , cf. PHib.1.59.5 (iii B. C.), etc.; garrison of a place or fortress, Hdt.2.30; ἡ ἐν τῇ Ναυπάκτῳ φ., of a squadron of ships, Th.7.17, cf. X.HG1.1.22.
    b the rank of φύλακες, Pl.R. 415c.
    3 station, post, Il.10.408 (pl.), 416 (pl.), X.HG5.4.49;

    φυλακὰς προλιπών E.Rh.18

     (anap.); Διὸς φ., Pythag. name for the centre of the universe, Arist.Cael. 293b3.
    4 of time, a watch of the night,

    ἐπεὰν τῆς νυκτὸς ἦ δευτέρη φ. Hdt.9.51

    ; πρώτης φ. ἀρχομένης Wilcken Chr. 1 ii 18 (iii B. C.);

    φυλακαῖσι νυκτέροισιν E.Rh. 765

    ;

    φ. νυκτερινὰς καὶ ἡμερινὰς καθιστάναι X.Cyr.1.6.43

    : of these there were three, acc. to Sch.E. Rh.5; but five are mentioned in Stesich.55, Simon.219 A, E.Rh. 543 (lyr.); and the Roman division was four, Ev.Matt.14.25, Suid.
    5 place for keeping others in, ward, prison,

    δημοσία φ. D.S.10.30

    ;

    εἰς φυλακὴν βληθείς AP11.276

     (Lucill.);

    βαλεῖν τινὰ εἰς φ. Ev.Matt.18.30

    , cf. Arr.Epict.1.1.24;

    θέσθαι τινὰ ἐν φυλακῇ LXX Ge.40.3

    , cf. Ev.Matt.14.3; πολιτικὴ φ. the town-prison, POxy.259.8 (i A. D.).
    6 Astrol. = ταπείνωμα, PMich. in Class.Phil.22.22 (pl.).
    II guarding, keeping, preserving, whether for security or custody,

    ἐν φυλακῇ ἔχειν τινά Hdt.1.24

    ;

    ἐν φ. ἀδέσμῳ ἔχειν τινά Th.3.34

    ;

    ἐν φυλακῇσι μεγάλῃσι ἔχεσθαι Hdt.2.99

    ; τὸν Ἰσθμὸν ἔχειν ἐν φ. to keep the Isthmus guarded or occupied, Id.7.207, cf. 8.40; τὸν ἠνείκαντο γλώσσης χαρακτῆρα τοῦτον ἔχειν ἐν φ. to preserve the same character of language, Id.1.57;

    ἔχειν νόον ἐν φ. Thgn.439

    ;

    τὰ παρὰ πᾶσιν ἐν πλείστῃ φ., παῖδας καὶ γυναῖκας D.18.215

    ;

    τὰ κατὰ τὸ στρατόπεδον διὰ φυλακῆς ἔχων Th.7.8

    ;

    τὸν πλοῦν διὰ φ. ποιησάμενοι Id.8.39

    ; στόματος φυλακᾷ κατασχεῖν φθόγγον prob. in A.Ag. 236 (lyr.); ἐν φ. σχεθέμεν μεγάλᾳ be very ware of, Pi.P.4.75; φυλακὴν ἔχειν, = φυλάττεσθαι, keep guard, be on the watch,

    περί τινα Hdt.1.39

    ; φ. ἔχων εἴ κως δυναίμην .. ib.38; φ. ἔχειν μή .. Th.2.69; φ. λαμβάνειν μή .. Men.Pk.20; δεινῶς ἦσαν ἐν φυλακῇσι were straitly on their guard, Hdt.3.152, cf. A.Pers. 592 (lyr.).
    2 custody of property, Arist.Pol. 1309b6, EN 1120a9.
    3 safeguard, τὴν μεγίστην φ. ἀνῄρηκε τῆς πόλεως its chief safeguard, And.4.19;

    φ. παρέχειν Isoc.11.13

    ; δημοκρατίας, μοναρχίας φ., Lys.25.28, Arist. Pol. 1315a8.
    III (from [voice] Med.) precaution,

    πολλῆς φ. ἔργον Pl.R. 537d

    ;

    φ. θαυμαστῆς δεομένη Id.Lg. 906a

    , al., cf. Th.5.99.
    2 c. gen., precaution against,

    εὐλάβεια φ. κακοῦ Pl.Def. 413d

    ;

    ὑποψίας φυλακὴν ποιήσασθαι Antipho 2.1.2

    ;

    φ. τῶν πάντα μολυνόντων Epicur. Sent.Vat.80

    , cf. 73.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φυλακεύς

  • 24 ἀπαρτίζω

    ἀπαρτίζω, [tense] fut. ἀπαρτιῶ Mitteis Chr.88 iii 13 (ii A. D.):—
    A make even, σπουδὴ.. οὐκ ἀπαρτίζει πόδα does not allow his feet to move evenly, regularly, A.Th. 374 (Herm. οὐ καταργίζει); produce an even result, Arist.GA 780b10; ἀ. ὥστε σφαιροειδῆ εἶναι make it perfectly spherical, Id.Mete. 340b35; fasten off the ends of a phylactery, PMag.Par.1.2703.
    II generally, get ready, complete, Plb.31.12.10; finish,

    λόγον Iamb.in Nic.p.35

     P.; dispose of, δίκας Mitteis Chr.l.c., cf. Charito 6.1; educate an apprentice thoroughly, POxy.724.11 (ii A. D.):— [voice] Pass., to be brought to perfection, Arist.Fr. 282; to be completed, be exactly made up,

    ἀπηρτισμένης < τῆς> πρώτης περιόδου Hp.Morb.4.48

    ; ἀπαρτίζεται εἰς ἑπτὰ κεφαλάς, of the golden candlestick, J.AJ3.6.7: metaph., end, result in, εἴς τι ib.16.8.2; of multiplication, make, Paul.Al.E.1;

    ἀπηρτισμένος

     complete, perfect,

    D.H.Dem.50

    ; στίχος verse coinciding with a sentence, Hdn.Vers.86;

    πρὸς τὸ τέλος Phld. Mus.p.31

     K., cf. Piet.66.
    2 intr., to be complete,

    τῆς ὀκταμήνου ἀπαρτιζούσης Hp.Epid.2.3.17

    ;

    ἀ. ὁ τόπος καὶ τὸ σῶμα

     fit exactly,

    Arist. Ph. 205a32

    ;

    ἀ. πρός τι

     square with, suit exactly,

    Id.Pol. 1313a7

    ; ἡ ἀπαρτίζουσα ὥρα the fitting season, Id.HA 542a31;

    τῶν ὀργάνων οὐθὲν ἀπαρτιζόντων Epicur.Nat.11.6

    ;

    οἱ -οντες

     corresponding precisely to definition,

    Stoic.2.128

    . Adv. ἀπαρτισμένως (sic) Simp. in Ph.949.17; cf. ἀπηρτισμένως.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀπαρτίζω

  • 25 ἀποκοσμέω

    A restore order by clearing away, clear away,

    ἀπεκόσμεον ἔντεα δαιτός Od.7.232

    ; dismantle,

    ἡρῷον IG3.1423

    ; deform,

    ἀμπέλους Corn.ND30

    ;

    πόλιν Lib.Or.30.23

    ;

    τὸ βασίλειον τῆς πρώτης εὐδαιμονίας J.AJ16.8.5

    , cf. Longus 4.7:—[voice] Pass., to be disfigured, D.C.Fr. 102.9:—[voice] Med., put off one's ornaments, Paus.7.26.9:—[voice] Pass., to be stripped of them, Aristid.Or.43(25).39.
    II remove from the world, kill, LXX2 Ma.4.38.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀποκοσμέω

  • 26 ἐσχατιά

    ἐσχᾰτ-ιά, [dialect] Ion. [suff] ἐσχᾰτ-ιή, ἡ,
    A farthest part, edge, border, esp. of a place, [dialect] Ep., [dialect] Ion., Lyr., and sts. in Trag. (lyr.) ;

    νήσου ἐπ' ἐσχατιῆς Od.5.238

     ; ἀγροῦ ἐπ' ἐσχατιήν (v.l. -ῆς ) on the edge of the land, 4.517, cf. 5.489 (v.l. -ῇς, -ῇ) ; simply ἐπ' ἐσχατιῇ, -ῆς, on the edge or shore, 9.182, 280 ; ἐπ' ἐσχατιῇ λιμένος at the mouth of the harbour, 2.391 ; ἐσχατιῇ πολέμοιο on the skirts of battle (i.e. farthest parts of the field), Il.11.524, cf. 20.328 ; ἐσχατιῇ round the edge [of the funeral pile], 23.242 ; ἐσχατιαῖς, for ἐν ἐ., on the outskirts, S.Ph. 144 (anap.) ; also, of parts of the body,

    καρδίης ἡ ἐ. Hp.Cord.4

     ;

    γένυος Arat.57

     : metaph., the extremity, highest point, ὄλβου πρὸς ἐσχατιαῖς (v.l. -ιάς) Pi.I.6(5).12 ;

    πρὸς ἐσχατιὰν ἀρεταῖσιν ἱκάνων Id.O.3.43

     ;

    τὸ μηδαμῶς ὂν ἐ. τῆς πρώτης αἰτίας Dam.Pr. 441

     ;

    μέχρι τῶν ἐ. Ph.1.685

    .
    2 border of a country,

    ἐσχατιῇ Γόρτυνος Od.3.294

     ;

    ναῖον δ' ἐσχατιὴν Φθίης Il.9

     484 ; ἐσχατιῇ alone, Od.14.104 ;

    ἀν' ἐσχατιήν Archil.89.4

     : pl., αἱ ἐ. τῆς οἰκεομένης the extremities of the world, Hdt.3.106 ; also, borders, frontierland,

    τῆς Αἰτωλίδος Id.6.127

     : abs., Id.3.115, 116, X.HG2.4.4, etc.: in Attica, a boundary estate, i.e. one at the sea-side or the foot of the mountains (cf. AB256), Aeschin.1.97, D.42.5, IG22.1594 (iv B.C.), Alciphr.3.34, cf. IG12(5).872.82 ([place name] Tenos): pl., ib.88.
    3 of Time,

    ἀν' ἐσχατιάν

     at last,

    Pi.P.11.56

     : so dat.,

    ἐσχατιῇ Nic.Th. 437

    .
    4 in pl., = δύσεις, Arat.574.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐσχατιά

  • 27 δύναμις

    δύναμις, εως, ἡ (Hom.+; loanw. in rabb.) gener. ‘capability’, with emphasis on function.
    ① potential for functioning in some way, power, might, strength, force, capability
    ⓐ general, λαμβάνειν δ. receive power Ac 1:8 (cp. Epict. 1, 6, 28; 4, 1, 109; Tat. 16, 1 δραστικωτέρας δ.); ἰδίᾳ δ. by one’s own capability 3:12. Of kings τὴν δύναμιν καὶ ἐξουσίαν αὐτῶν τῷ θηρίῳ διδόασιν Rv 17:13 (cp. Just., A I, 17, 3 βασιλικῆς δ.).—Of God’s power (Nicol. Dam.: 90 Fgm. 66, 33 Jac. θεῶν δ., Diod S 1, 20, 6 τοῦ θεοῦ τὴν δύναμιν of Osiris’ function as benefactor to humanity; 5, 71, 6; 27, 12, 1; 34 + 35 Fgm. 28, 3; Dio Chrys. 11 [12], 70, 75; 84; 23 [40], 36; Herm. Wr. 14, 9 ὁ θεὸς …, ἡ [ᾧ v.l.] πᾶσα δύναμις τοῦ ποιεῖν πάντα; PGM 4, 641; 7, 582; 12, 250; LXX; Aristobulus in Eus., PE 13, 12, 4; 7 [Fgm. 4, ln. 22 p. 164; ln. 84 p. 172]; EpArist; Jos., Ant. 8, 109; 9, 15; SibOr 3, 72; Just., A I, 32, 11 al.) Mt 22:29; Mk 12:24; Lk 22:69; Ro 1:16, 20 (Jos., C. Ap. 2, 167 God is known through his δ.); 9:17 (Ex 9:16); 1 Cor 1:18, 24; 2:5; 6:14; 2 Cor 4:7; 6:7; 13:4; Eph 3:7; 2 Ti 1:8; 1 Pt 1:5; Rv 1:16; 11:17; 12:10; 15:8; cp. 2 Cor 12:9a; Rv 5:12; 1 Cl 11:2; 33:3; Dg 7:9; 9:1f; δ. ὑψίστου Lk 1:35. In doxology (1 Ch 29:11f; on the doxol. in the Lord’s Prayer HSchumaker, Cath. World 160, ’45, 342–49) Mt 6:13 v.l.; D 8:2; 9:4; 10:5. Cp. Rv 4:11; 7:12; 19:1.—IMg 3:1; ISm 1:1; Hv 3, 3, 5; m 5, 2, 1; PtK 2. Hence God is actually called δ. (Philo, Mos. 1, 111, Mut. Nom. 29; Ath. 16, 2) Mt 26:64; Mk 14:62 (cp. Wsd 1:3; 5:23 and Dalman, Worte 164f). Christ possesses a θεία δ. (this expr. in Aristot., Pol. 4 [7], 4, 1326a 32; PGM 12, 302 al.; s. Orig., C. Cels. 3, 40, 20 al.; Did., Gen. 60, 8; s. θεῖος 1a) 2 Pt 1:3; cp. 1:16 and 1 Cor 5:4; of Christ’s potential to achieve someth. through Paul 2 Cor 12:9b (cp. SEG XXXIV, 1308, 5f [50 B.C.–50 A.D.]). In Hs 9, 26, 8, the potential associated with the women in black leads to destruction. δ. leaves Christ at his death GPt 5:19 (s. LVaganay, L’Évangile de Pierre 1930, 108; 254ff). ἐν τῇ τοῦ κυρίου δ. AcPlCor 2:39.— Power of the Holy Spirit (Jos., Ant. 8, 408; Just., D. 87, 4f al.) Lk 4:14; Ac 1:8; Ro 15:13, 19 (ἐν δ. πν. [θεοῦ]); Hm 11:2, 5. ἐν ἀποδείξει πνεύματος καὶ δυνάμεως 1 Cor 2:4; cp. ἐγείρεται ἐν δ. 15:43, foll. by σῶμα πνευμάτικον. δυνάμει κραταιωθῆναι be strengthened in power (i.e. with ability to function) by the Spirit Eph 3:16. Hence the Spirit given the Christian can be called πνεῦμα δυνάμεως, i.e. in contrast to an unenterprising spirit, πνεῦμα δειλίας, God offers one that functions aggressively, 2 Ti 1:7; cp. 1 Pt 4:14 v.l.; AcPl Ha 8, 25/BMM 32f/Ox 1602, 39. The believers are ἐν πάσῃ δ. δυναμούμενοι equipped w. all power Col 1:11; cp. Eph 1:19; 3:20 (for Eph 1:19 cp. 1QH 14:23; 11:29 al.; for Eph 3:16, 6:10 cp. 1QH 7:17, 19; 12:35; 1QM 10:5; see KKuhn, NTS 7, ’61, 336); esp. the apostles and other people of God Lk 24:49; Ac 4:33; 6:8; cp. AcPl Ha 6, 21. ἐν πνεύματι καὶ δ. Ἠλίου Lk 1:17.—Of the devil’s destructive capability Lk 10:19; cp. Rv 13:2. ἡ δύναμις τῆς ἁμαρτίας ὁ νόμος what gives sin its power to function is the law 1 Cor 15:56.
    ⓑ specif., the power that works wonders (SEG VIII, 551, 39 [I B.C.]; POxy 1381, 206ff; PGM 4, 2449; 12, 260ff; Just., D. 49, 8 κρυφία δ.; s. JZingerle, Heiliges Recht 1926, 10f; JRöhr, D. okkulte Kraftbegriff im Altertum 1923, 14f) Mt 14:2; Mk 6:14; Hv 1, 3, 4. ἔχρισεν αὐτὸν ὁ θεός δυνάμει (God endowed him to perform miracles) Ac 10:38 (Dio Chrys. 66 [16], 10 of Jason: χρισάμενος δυνάμει τινί, λαβὼν παρὰ τῆς Μηδείας; Diod S 4, 51, 1 τ. τρίχας δυνάμεσί τισι χρίσασα=she anointed her hair with certain potions; 4, 51, 4; 17, 103, 4 ὁ σίδηρος κεχριμένος ἦν φαρμάκου δυνάμει=with a poisonous potion. Diod S 1, 97, 7 a powerful medium=φάρμακον; s. ἐξουσία 7; also RAC II 415–58). τὴν ἐξ αὐτοῦ δ. ἐξελθοῦσαν potency emanated from him Mk 5:30; cp. Lk 8:46; δ. παρʼ αὐτοῦ ἐξήρχετο 6:19; cp. 5:17; perh. also (but s. 3 below) Gal 3:5; 1 Cor 12:28f (on the pl. δυνάμεις s. X., Cyr. 8, 8, 14; Herm. Wr. 13, 8 al.; on this ADieterich, E. Mithraslit. 1903, 46f; cp. PKöhn VI, 245, 18 Athena; for parallels and lit. s. Ptocheia [=ASP 31] ’91, 55). ἐν δ. with power, powerful(ly) (TestJob 47:9; Synes., Ep. 90 p. 230d τοὺς ἐν δ.) Mk 9:1; Ro 1:4; Col 1:29; 2 Th 1:11; μετὰ δυνάμεως Mt 24:30; Mk 13:26; Lk 21:27.—κατὰ δύναμιν w. gen. (Lucian, Imag. 3) by the power of Hb 7:16. Hebraist.=δυνατός (but readily understood in the Greek world as a defining gen., e.g. λόγου ἄνοια=vocal frenzy Soph. Antig. 603; s. Judg 3:29; 20:46 [ἄνδρες δυνάμεως B =ἄνδρες δυνατοί A]; Wsd 5:23): τῷ ῥήματι τῆς δ. αὐτοῦ by his powerful word 1:3; μετʼ ἀγγέλων δυνάμεως αὐτοῦ w. messengers of his power i.e. angels who exercise Jesus’ power 2 Th 1:7 (unless this is to be rendered with KJV et al. his mighty angels) (cp. En 20:1; GrBar 1:8; 2:6); μὴ ἔχων δ. powerless Hv 3, 11, 2; m 9:12. ἰσχυρὰν δ. ἔχειν be very powerful m 5, 2, 3; cp. 9:11; ἐν ποίᾳ δ.; by what power? (s. under 5) Ac 4:7. ὕψος δυνάμεως pride in (one’s) power B 20:1.—Effectiveness in contrast to mere word or appearance 1 Cor 4:19f; 1 Th 1:5. ἔχοντες μόρφωσιν εὐσεβείας, τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι they have the outward appearance of piety, but deny its function 2 Ti 3:5 (cp. Jos., Ant. 13, 409 τὸ ὄνομα τ. βασιλείας εἶχεν, τ. δὲ δύναμιν οἱ Φαρισαῖοι=[Alexandra] bore the title queen, but the Pharisees were in control). δ. πίστεως the power of faith in contrast to verbal profession IEph 14:2. Sim. δ. w. ἐξουσία (Dio Chrys. 11 [12], 65) potent authority i.e. the word of Jesus is not only authoritative but functions effectively ἐν ἐξουσίᾳ, for the unclean spirits depart Lk 4:36; 9:1.—W. ἰσχύς 2 Pt 2:11 (Ath. 24, 2); w. ἐνέργεια Hm 6, 1, 1 (cp. Galen X, 635); τὴν δ. τῆς ἀναστάσεως the effectiveness of his (Christ’s) resurrection, which brings about the resurrection of the believers Phil 3:10.—Of the peculiar power inherent in a thing (of the healing power of medicines since Hippocr.; cp. Diod S 1, 20, 4; 1, 97, 7; 17, 103, 4; Plut., Mor. 157d al.; Dio Chrys. 25 [42], 3; Galen, Comp. Med. XIII 707 K.). δ. πυρός Hb 11:34 (Diod S 15, 50, 3 δ. τοῦ φωτός=the intensity of the light).
    ② ability to carry out someth., ability, capability (cp. Democrit, Fgm. B 234; Pla., Philb. 58d; cp. Aristot., Metaph. 4, 12, 1019a 26; Epict. 2, 23, 34; 4 Km 18:20; Ruth 3:11; Jos., Ant. 10, 54; Just., D. 4, 1) δύναμιν εἰς καταβολὴν σπέρματος Hb 11:11 (s. entry καταβολή). κατὰ δύναμιν according to ability (Diod S 14, 81, 6 v.l.; SIG 695, 9; 44 [129 B.C.]; PGM 4, 650; POxy 1273, 24; BGU 1050, 14; Sir 29:20; Jos., Ant. 3, 102; Just., A II, 13, 6; also ὅση δ. A I, 13, 1; 55, 8 al.; ὡς δ. μου D. 80, 5) 2 Cor 8:3a; ἑκάστῳ κατὰ τὴν ἰδίαν δ. to each according to his special capability (cp. SIG 695, 55) Mt 25:15; AcPl Ha 7, 17. Opp. beyond one’s ability ὑπὲρ δύναμιν (Demosth. 18, 193; Appian, Bell. Civ. 2, 1 §3; 2, 13 §49; POxy 282, 8; Sir 8:13) 2 Cor 1:8 or παρὰ δ. (Thu. 3, 54, 4; PPetr II, 3b, 2 [III B.C.]; POxy 1418, 3; Jos., Ant. 14, 378) 8:3b.
    ③ a deed that exhibits ability to function powerfully, deed of power, miracle, wonder (Ael. Aristid. 40, 12 K.=5 p. 59 D.: δυνάμεις ἐμφανεῖς; 42, 4 K.=6 p. 64 D. al.; Eutecnius 4 p. 41, 13; POxy 1381, 42; 90f τ. δυνάμεις ἀπαγγέλλειν; Steinleitner, nos. 3, 7f and 17; 8, 10 [restored] al.; Ps 117:15; Just., A I, 26, 22 al.) w. σημεῖα 2 Th 2:9; also in pl. Ac 2:22; 2 Cor 12:12; Hb 2:4; in this sense δ. stands mostly in pl. δυνάμεις Mt 7:22; 11:20f, 23; 13:54, 58; Mk 6:2; 9:39; Lk 10:13; 19:37; Ac 8:13; 19:11; 1 Cor 12:10, 28f; Gal 3:5 (on the two last pass. s. 1b above); Hb 6:5. Sg. Mk 6:5.
    ④ someth. that serves as an adjunct of power, resource μικρὰν ἔχειν δ. have few resources Rv 3:8. Also wealth (X., An. 7, 7, 36, Cyr. 8, 4, 34; Dt 8:17f) ἐκ τῆς δ. τοῦ στρήνους fr. the excessive wealth Rv 18:3. Esp. of military forces (Hdt. et al. very oft.; cp. OGI ind. VIII; LXX; Jos., Ant. 18, 262; Just., D 131, 3), even of the heavenly bodies thought of as armies δ. τῶν οὐρανῶν the armies of heaven (Is 34:4 v.l.; 4 Km 17:16; Da 8:10 Theod.; En 18:14) Mt 24:29; Lk 21:26; cp. Mk 13:25.
    ⑤ an entity or being, whether human or transcendent, that functions in a remarkable manner, power as a personal transcendent spirit or heavenly agent/angel ([cp. Pla., Crat. 438c] Aristot., Met. 4, 12, 1019a, 26 divinities δυνάμεις [likewise TestAbr A 14 p. 94, 21=Stone p. 36] λέγονται; Eth. Epic. col. 9, 16, w. θεοι; Porphyr., Abst. 2, 2 p. 133 Nauck δαίμοσιν ἢ θεοῖς ἤ τισι δυνάμεσιν θῦσαι; Sallust. 15 p. 28, 15 αἱ ἄνω δυνάμεις; Herm. Wr. 1, 26; 13, 15; Synes., Ep. 57 p. 191b; PGM 4, 3051; 4 Macc 5:13; Philo, Conf. Lingu. 171, Mut. Nom. 59) Ro 8:38; 1 Cor 15:24; Eph 1:21; 1 Pt 3:22; αἱ δ. τοῦ σατανᾶ IEph 13:1. (Cp. αἱ πονηραὶ δ., διάβολος καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ Did., Gen. 45, 4.) θεὸς ἀγγέλων καὶ δ. MPol 14:1 (cp. the ins in FCumont, Étud. syr. 1917, p. 321, 5 ὁ θεὸς τ. δυνάμεων=BCH 26, 1902, 176; Just., D. 85, 6 ἄγγελοι … καὶ δ.)—Desig. of a personal divine being as a power (i.e. an effective intermediary or expression; s. DDD 509–16) of the most high God (Ael. Aristid. 37, 28 K.=2 p. 27 D.: Athena as δ. τοῦ Διός; Just., A I, 14, 5 δ. θεοῦ ὁ λόγος αὐτοῦ ἦν; cp. 23, 2; Tat. 5, 1) οὗτός ἐστιν ἡ δύναμις τοῦ θεοῦ ἡ καλουμένη μεγάλη this man is what is called the Great Power of God Ac 8:10 (cp. ins of Saïttaï in Lydia εἷς θεὸς ἐν οὐρανοῖς μέγας Μὴν οὐράνιος, μεγάλη δύναμις τοῦ ἀθανάτου θεοῦ: ILydiaKP 110; PGM 4, 1275ff ἐπικαλοῦμαί σε τὴν μεγίστην δύναμιν τὴν ἐν τῷ οὐρανῷ ὑπὸ κυρίου θεοῦ τεταγμένην. S. New Docs 1, 107. Cp. HKippenberg, Garizim u. Synagoge: RVV ’71, 122–24.—GWetter, ‘D. Sohn Gottes’ 1916, 8f; WSpiegelberg, Die ägypt. Gottheit der ‘Gotteskraft’: Ztschr. f. äg. Sprache 57, 1922, 145ff; FPreisigke, D. Gotteskraft der frühchristl. Zeit 1922).
    ⑥ the capacity to convey thought, meaning (Pla., Crat. 394b; Polyb. 20, 9, 11; Dionys. Hal. 1, 68; Dio Chrys. 19 [36], 19; Cass. Dio 55, 3; Philo, Congr. Erud. Gr. 125; Just., D. 125, 1 ἡ δ. τοῦ Ἰσραὴλ ὀνόματος; 138, 1 ὀγδόης ἡμέρας … δυνάμει … πρώτης) of language 1 Cor 14:11; of stones Hv 3, 4, 3; cp. 3, 8, 6f.—OSchmitz, D. Begriff δ. bei Pls: ADeissmann Festschr. 1927, 139–67; WGrundmann, D. Begriff d. Kraft in d. ntl. Gedankenwelt ’32; Dodd 16–20; EFascher, Dynamis Theou: ZTK n. s. 19, ’38, 82–108; LBieler, Δύναμις u. ἐξουσία: Wiener Studien 55, ’38, 182–90; AForster, The Mng. of Power for St. Paul, ATR 32, ’50, 177–85; MBarré, CBQ 42, ’80, 216–27 (contrast w. ‘weakness’ in Qumran lit.)—DELG. Lampe s.v. δύναμις VI B and VII. RAC IV 441–51. EDNT. M-M. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > δύναμις

  • 28 Φίλιπποι

    Φίλιπποι, ων, οἱ (s. prec. entry; Diod S 16, 3, 8; Appian, Bell. Civ. 4, 105 §438; Strabo 7 Fgm. 34; 41; 43; Jos., Bell. 1, 242, Ant. 14, 301; 310f; ins) Philippi, a city in Macedonia, founded on the site of the older Κρηνῖδες by Philip of Macedonia (Diod S 16, 8, 6). Under Roman rule fr. about 167 B.C.. In Ac 16:12 Ph. is called πρώτης τῆς μερίδος Μακεδονίας πόλις, κολωνία (s. μερίς 1). (On the history of Philippi: PCollart, Philippes, ville de Macédoine ’37; LBormann, Philippi [NovT Suppl 78] ’95; Pauly-W. XIX 2206–44; PLemerle, Philippes et la Macédoine orientale á l’ époque Chretienne et Byzantine ’45; Kl. Pauly IV, 742f; BHHW III 1453; PECS 704f). Here Paul founded the first congregation on European soil 16:12ff; cp. 1 Th 2:2. Ac also mentions Philippi 20:6, where Paul touched at the city on his last journey to Jerusalem. ἐγράφη ἀπὸ Φ. (τῆς Μακεδονίας v.l.) 1 and 2 Cor subscr. The author of AcPl Ha traces Paul’s trip from Philippi to Corinth, where the apostle tells of his compulsory labor in Philippi AcPl Ha 6, 1–5. As a prisoner the apostle sent a letter to the Christians at Phil.: Phil 1:1 (among the treatments of the circumstances under which this letter was written, esp. the place of its writing: PFeine, Die Abfassung des Philipper-briefes in Ephesus 1916; ADeissmann, Zur ephesin. Gefangenschaft des Ap. Pls: Anatolian Studies for Ramsay 1923, 121–27; WMichaelis, D. Datierung des Phil ’33; Dibelius, Hdb. exc. on Phil, end; GDuncan, St. Paul’s Ephesian Ministry 1930; JSchmid, Zeit u. Ort. d. paulin. Gefangenschaftsbriefe ’31; TManson, BJRL 23, ’39, 182–200; ELohmeyer, Phil 1930, 3; 41, 5; 43, 3; 47).—The name of the city also occurs in the letter of Polycarp to the congregation/church at Philippi (on this PHarrison, Polycarp’s Two Epistles to the Philippians ’36 [p. 337–51 lit.]; WKümmel, Einltg.20 ’80, 280–329; 501 [lit. and comm.]; ABD V 318–26), Pol ins.—S. also ESchweizer, Der 2 Th ein Phil.-brief: TZ 1, ’45, 90–105.—DELG s.v. ἵππος. M-M.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > Φίλιπποι

  • 29 φυλακή

    φυλακή, ῆς, ἡ (φύλαξ, cp. φυλάσσω; Hom.+; ins, pap, LXX, En, TestSol, TestJos; JosAs 4:14; AscIs 2:13; EpArist, Philo, Joseph., Just., D. 131, 6 φ. ἀπὸ κρούους; Ath., R. 18 p. 70, 9 ἁπάντων φυλακήν τε καὶ πρόνοιαν; loanw. in rabb.) ‘watch, guard’.
    ① the act of guarding, guarding, in the expr. φυλάσσειν φυλακάς keep watch, do guard duty (X., An. 2, 6, 10; Pla., Leg. 6, 758d; Demosth. 7, 14; Plut., Mor. 198a; LXX.—B-D-F §153, 3) φυλ. φυλακὰς τῆς νυκτὸς ἐπὶ τὴν ποίμνην keep watch over the flock at night (s. φυλ. τῆς νυκτός 4 below) Lk 2:8.
    ② the act of guarding embodied in a pers., guard, sentinel (Hom. et al.; OGI 229, 96; 99; PGiss 19, 16; Jos., Bell. 6, 131) Ac 12:10 (the πρώτη and δευτέρα φ. as first and second sentinel, as Arrian, Anab. 3, 18, 6).
    ③ the place where guarding is done, prison (in sg. and pl. Hdt., Thu. et al.; OGI 90, 13; 669, 17; pap, LXX; Jos., Vi. 178) οἶκος φυλακῆς B 14:7 (Is 42:7). Also simply φυλακή (TestJos 1:6) Mt 14:10; 25:36, 39, 43f; Mk 6:27; Lk 22:33; Ac 5:19, 22 (on prison escapes s. the lit. cited RPervo, Profit w. Delight ’87, 147 n. 15; s. also ἀνοίγω 1); 12:6, 17; 16:27, 39 D, 40; Hb 11:36. The pl. of several prisons (Appian, Bell. Civ. 4, 17 §65) Lk 21:12; Ac 22:4; 26:10; 2 Cor 6:5; 11:23; Hv 3, 2, 1. βάλλειν τινὰ εἰς φυλακήν (βάλλω 2; cp. JosAs 4:14 ἐνέβαλεν αὐτὸν εἰς τὴν φ.) throw someone into prison Mt 18:30 (s. PSchmidt, Die Gesch. Jesu II 1904, 326f); Lk 12:58; Ac 16:23f, 37; Rv 2:10. Pass. Mt 5:25; Lk 23:25; J 3:24; cp. Lk 23:19. παραδιδόναι εἰς φ. (Diod S 11, 40, 3 παρέδωκαν εἰς φ.; 12, 31, 2; 17, 32, 2; OGI 669, 15) Ac 8:3; cp. Lk 21:12. τίθεσθαι εἰς φ. (cp. PEleph 12, 2 [III B.C.]) Ac 12:4. ἐν (τῇ) φυλακῇ τίθεσθαι Mt 14:3 v.l.; Ac 5:25; ἀποτίθεσθαι Mt 14:3; δῆσαι Mk 6:17; κατακλείειν Lk 3:20; Ac 26:10. τηρεῖν pass. 12:5. Of the nether world or its place of punishment (πνεῦμα 2 and 4c) 1 Pt 3:19 (BReicke, The Disobedient Spirits and Christian Baptism ’46, 116f). It is in a φ. in the latter sense that Satan will be rendered harmless during the millennium Rv 20:7. The fallen city of Babylon becomes a φυλακή haunt for all kinds of unclean spirits and birds 18:2ab.
    ④ one of the periods of time into which the night was divided, a watch of the night (Hdt. 9, 51 al.; Diod S 14, 24, 4 δευτέρα φ.; Arrian, Anab. 6, 25, 5 φυλακὴ τῆς νυκτός; PPetr II, 45 II, 18 [246 B.C.] πρώτης φυλακῆς ἀρχομένης; LXX; Joseph.). Our lit. reflects the Rom. custom of dividing the time betw. 6 P.M. and 6 A.M. into four equal periods or watches (assigned pers. were responsible for security during each period) Mt 14:25; Mk 6:48 (Diod S 19, 26, 1 περὶ δευτέραν φυλακήν; Jos., Ant. 18, 356 περὶ τετάρτην φυλακήν; for περί s. also the Freiburg pap 76, 7 [II B.C.]: UWilcken, Deissmann Festschr. 1927, 10ff ln. 9f περὶ πρώτην φυλακὴν τ. νυκτός). Cp. Mt 24:43; Lk 12:38 (here perh. we are to think of only three night-watches, as among the Hebrews and Greeks [s. Jülicher, Gleichn. 168]: thus Diod, S. 19, 38, 3; Polyaenus 4, 8, 4; Jos., Bell. 5, 510). (Mk 13:35 uses the popular designations ὀψέ 2, μεσονύκτιον, ἀλεκτοροφωνία, πρωί̈; s. these entries.)—B. 1451. DELG s.v. φύλαξ. M-M. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > φυλακή

Страницы
  • 1
  • 2

См. также в других словарях:

  • Πρωτῆς — Πρωτεύς eyesalve masc nom pl Πρωτεύς eyesalve masc nom/voc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • πρωτῆς — πρωτεύς eyesalve masc nom pl πρωτεύς eyesalve masc nom/voc pl πρωτός destined fem gen sg (attic epic ionic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • πρώτης — πρότερος before fem gen sg (attic epic ionic) πρῶτος before fem gen sg (attic epic ionic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Ινδία — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία της Ινδίας Έκταση: 3.287.590 τ. χλμ. Πληθυσμός: 1.029.991.145 (2001) Πρωτεύουσα: Νέο Δελχί (12.791.458 κάτ. το 2001)Κράτος της νότιας Ασίας. Συνορεύει Α με το Μπαγκλαντές και τη Μυανμάρ (Βιρμανία), Β με την Κίνα και… …   Dictionary of Greek

  • Γερμανία — Επίσημη ονομασία: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας Προηγούμενη ονομασία (1948 90): Γερμανική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία (ή Δυτική Γερμανία) & Γερμανική Λαϊκή Δημοκρατία) Έκταση: 357.021 τ.χλμ Πληθυσμός: 82.440.309 κάτ. (2000) Πρωτεύουσα:… …   Dictionary of Greek

  • κίνα — Επίσημη ονομασία: Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας Έκταση: 9.596.960 τ. χλμ. Πληθυσμός: 1.284.303.705 κάτ. (2002) Πρωτεύουσα: Πεκίνο ή Μπεϊτζίνγκ (6.619.000 κάτ. το 2003)Κράτος της ανατολικής Ασίας. Συνορεύει στα Β με τη Μογγολία και τη Ρωσία, στα ΒΑ… …   Dictionary of Greek

  • Ιαπωνία — Επίσημη ονομασία: Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας Έκταση: 377.835 τ. χλμ. Πληθυσμός: 126.771.662 (2001) Πρωτεύουσα: Τόκιο (8.130.408 κάτ. το 2000)Νησιωτικό κράτος της ανατολικής Ασίας, χωρίς σύνορα στην ξηρά με άλλη χώρα. Βρέχεται στα Β από την… …   Dictionary of Greek

  • Αίγυπτος — I Κράτος της βορειοανατολικής Αφρικής και (σε μικρό μέρος) της δυτικής Ασίας.Συνορεύει στα Δ με τη Λιβύη, στα Ν με το Σουδάν και στα ΒΑ με το Ισραήλ, ενώ βρέχεται στα Β από τη Μεσόγειο θάλασσα και στα Α από την Ερυθρά θάλασσα.Η Α. (αλ… …   Dictionary of Greek

  • Ιορδανία — Επίσημη ονομασία: Χασεμιτικό Βασίλειο της Ιορδανίας Έκταση: 92.300 τ. χλμ. Πληθυσμός: 5.307.470 (2002) Πρωτεύουσα: Αμμάν (1.415.000 κάτ. το 1999)Κράτος της νοτιοδυτικής Ασίας, στη Μέση Ανατολή. Συνορεύει στα Δ με το Ισραήλ και τη Δυτική Όχθη… …   Dictionary of Greek

  • Ιράν — Επίσημη ονομασία: Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν Παραδοσιακή ονομασία: Περσία Έκταση: 1.648.000 τ. χλμ. Πληθυσμός: 65.540.226 (2002) Πρωτεύουσα: Τεχεράνη (6.758.845 κάτ. το 1996)Κράτος της νοτιοδυτικής Ασίας στη Μέση Ανατολή. Συνορεύει στα Β με το… …   Dictionary of Greek

  • Μουσείο, Εθνικό Αρχαιολογικό (Αθηνών) — Το κτίριο της οδού Πατησίων 44 που στεγάζει το μεγαλύτερο μουσείο της χώρας άρχισε να χτίζεται το 1866, υπό την επίβλεψη του αρχιτέκτονα Παναγή Κάλκου, σε σχέδια του Ludwig Lange. Η αποπεράτωση της πρώτης οικοδομικής φάσης, με ορισμένες… …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»