-
1 ἐγ-κύκλιος
ἐγ-κύκλιος (ἐγκυκλία Orph. Arg. 979), kreisförmig, rund; χοροί Eur. I. T 429; Aesch. 1, 10; ἱερόν Plut. Num. 11; φορά, Kreislauf, de an. procr. 24; – was im Kreise herumgeht, λειτουργίαι (αἱ κατ' ἐνιαυτὸν γινόμεναι, οἷον χορηγίαι, γυμνασιαρχίαι, ἱερῶν περίοδοι, B. A. 250), also Leistungen an den Staat, welche Jahr für Jahr von den Bürgern der Reihe nach geleistet werden, vgl. λειτουργία; Dem. Lept. 21, 130; δαπάναι, jährliche Ausgabe, D. Cass. 71, 32; ἐγκ. δίκαια, die allen Bürgern gemeinsamen Rechte, Dem. 25, 74; das allgemein Gebräuchliche, Gewöhnliche, Dion. Hal. 10, 33 ἐγκύκλιον γὰρ τοῠτο καὶ ἐν ἔϑει ἦν; D. Cass. ἔννομον καὶ ἐγκ. πρᾶγμα 44, 29; Isocr. 3, 22 τὰ ἐγκύκλια καὶ τὰ κατὰ τὴν ἡμέραν ἑκάστην γιγνόμενα, das im gewöhnlichen, ruhigen Gange der Dinge Geschehende, den αἱ ἐν τῷ πολέμῳ πλεονεξίαι entgeggstzt; 8, 87 ἓν ἦν τοῠτο τῶν ἐγκυκλίων, ταφὰς ποιεῖν καϑ' ἕκαστον ἐνιαυτόν; Arist. nennt die gewöhnlichen Verrichtungen der Diener ἐγκ. διακονήματα, Polit. 1, 7. – Bes. ist ἡ ἐγκ. παιδεία od. τὰ ἐγκ. μαϑήματα, auch τὰ ἐγκύκλια allein, der Kreis von Wissenschaften u. Künden, welche jeder freie Grieche in der Jugend treiben mußte, bevor er ins bürgerliche Leben eintrat od. sich einem besondern Studium widmete, Arist. Eth. 1, 5, 6 u. öfter; Plut. Alex. 7 u. a. Sp.; vgl. Ath. IV, 184 b; ἡ ἐγκ. καὶ συνήϑης ἀγωγὴ τοῖς ἐλευϑέροις καὶ τοῖς φιλοσοφοῠσιν Strab. 1, 1, 22. – Adv. ἐγκυκλίως, kreisförmig, Arist. meteor. 1, 2.
-
2 ἐγκύκλιος
ἐγ-κύκλιος, kreisförmig, rund; was im Kreise herumgeht, λειτουργίαι ( αἱ κατ' ἐνιαυτὸν γινόμεναι, οἷον χορηγίαι, γυμνασιαρχίαι, ἱερῶν περίοδοι), also Leistungen an den Staat, welche Jahr für Jahr von den Bürgern der Reihe nach geleistet werden; δαπάναι, jährliche Ausgabe; ἐγκ. δίκαια, die allen Bürgern gemeinsamen Rechte; das allgemein Gebräuchliche, Gewöhnliche; τὰ ἐγκύκλια καὶ τὰ κατὰ τὴν ἡμέραν ἑκάστην γιγνόμενα, das im gewöhnlichen, ruhigen Gange der Dinge Geschehende, den αἱ ἐν τῷ πολέμῳ πλεονεξίαι entgeggstzt; die gewöhnlichen Verrichtungen der Diener ἐγκ. διακονήματα. Bes. ist ἡ ἐγκ. παιδεία od. τὰ ἐγκ. μαϑήματα, auch τὰ ἐγκύκλια allein, der Kreis von Wissenschaften u. Künden, welche jeder freie Grieche in der Jugend treiben mußte, bevor er ins bürgerliche Leben eintrat od. sich einem besondern Studium widmete. Adv. ἐγκυκλίως, kreisförmig -
3 ἐγ-κέφαλος
ἐγ-κέφαλος, 1) was im Kopfe ist; dah. ὁ ἐγκ. (sc. μυελός), das Gehirn, von Menschen u. Thieren, Il. 3, 300 Od. 9, 458 u. Folgde; nach Plat. Phaed. 96 b ὁ δὲ ἐγκ. ἐστιν ὁ τὰς αἰσϑήσεις παρέχων τοῠ ἀκούειν καὶ ὁρᾷν καὶ ὀσφραίνεσϑαι, vgl. Hipp. mai. 292 d u. Ath. II, 66 a; τὸν ἐγκέφαλον σεσεῖσϑαί μοι δοκεῖ Ar. Nubb. 1276; ἐγκέφαλον μὴ ἐν ταῖς πτέρναις καταπεπατημένον, ἀλλ' ἐν τοῖς κροτάφοις φορεῖτε Dem. 7, 45; vgl. Plut. det. orac. 27 extr. u. Suid. v. κραιπαλώδης. – 2) von der Palme, das eßbare Mark, Palmkohl, Xen. An. 2, 3, 16 u. Sp. – 3) Διὸς ἐγκ., eine Speise bei den Persern, Ath. XIII, 529 d.
-
4 ἐγκέφαλος
-
5 ἐγ-κράτεια
ἐγ-κράτεια, ἡ, Enthaltsamkeit, τινός, von Etwas, Selbstbeherrschung, bes. Mäßigung in sinnlichen Genüssen, ἡδονῶν καὶ ἐπιϑυμιῶν Plat. Rep. IV, 430 e; ἑαυτοῦ III, 390 b; πάντων, ὑφ' ὧν κρατεῖσϑαι τὴν ψυχὴν αἰσχρόν Isocr. 1, 21; ἀφροδισίας Xen. Ages. 5, 4; πρὸς ἐπιϑυμίαν Mem. 2, 1, 1; Plut. Tib. Graech. 3; Plat. defin. 412 a ἐγκ. ψυχῆς πρὸς τὰ φοβερὰ καὶ δεινά.
-
6 ἐκ-κυλίω
ἐκ-κυλίω (s. κυλίω), herauswälzen, -rollen; ἐξεκυλίσϑη ἐκ δίφρου, er stürzte vom Wagen herab, Il. 6, 42. 23, 394; ἐκ τῶν δικτύων, sich herauswinden, Xen. Cyn. 8, 8; ἐξεκύλισσε Pind. frg. 2, wie Agath. 59 (VI, 72); ὕνις ἐξεκύλῑσέ με Antiphil. (VII, 176). Uebertr., ὅτῳ τρόπῳ τῆςδ' ἐκκυλισϑήσῃ τέχνης, sich herauswinden, herauskommen, Aesch. Prom. 87; ἐκ προτέρου βιότου κτεάνων τε Man. 6, 673; πολλοὺς δὲ καὶ εἰς μόρον ἐξεκύλισας Opp. H. 4, 20, ins Verderben stürzen; ähnl. τοὺς εἰς ἔρωτας ἐκκυλισϑέντας Xen. Mem. 1, 2, 22, mit der v. l. ἐγκ. Vgl. οὕτω δ' εἰς ἀγορὰν τοῠ διηγήματος ἐκκυλισϑέντος Plut. garrul. 11, s. ἐκκυκλέω; – ἐκκύλιστοι στέφανοι Ath. XV, 678 f, wo aus Nic. auch dafür ἐκκυλίσιοι angeführt wird, so fest gewickelt, daß man sie rollen kann; vgl. Poll. 7, 199.
-
7 ἐγ-κωμιαστικός
ἐγ-κωμιαστικός, ή, όν, zur Lobrede gehörig, lobrednerisch, ἀποφάσεις Pol. 8, 13, 2, τόπος 10, 24, 8; a. Sp.; τὸ ἐγκ., die Lobrede, die Classe der Lobreden, Plut. Symp. 9, 14, 1 und 3. – Adv., Poll. 4, 26.
-
8 ἐγ-κύκλημα
ἐγ-κύκλημα, τό, s. ἐκκύκλημα; τὰ ἐγκ., = τὰ ἐγκύκλια, Arist. Oec. 2, 1.
-
9 ἐγ-κελευστικός
ἐγ-κελευστικός, ή, όν. ermunternd, τὸ ἐγκ., = ἐγκέλευσμα, Max. Tyr. diss. 23.
-
10 ἐκ-κανάζω
ἐκ-κανάζω, austrinken, ausschenken; ἐκκανάξει Eupol. bei Poll. 10, 85. Bei Eur. Cycl. 152 ist ἐκκάναξον Musgr. Conj. für ἐγκ.
-
11 ἐγ-κάρδιος
ἐγ-κάρδιος, 1) im Herzen, herzlich; ἔρως Ep. ad. 3 (XII, 17) u. a. Sp.; ἐγκάρδιον γίγνεταί μοί τι, es geht mir Etwas zu Herzen, D. Sic. 1, 45; Democrit. Stob. flor. 46, 44. Nach B. A. p. 250 von großem Schmerze, τὸ ἁπτόμενον τῆς καρδίας. – 2) τὸ ἐγκάρδιον, das Herz, der Kern des Holzes, Theophr.; auch ὁ ἐγκ., Lob. Paralipp. 308.
-
12 ἔγ-καρπος
ἔγ-καρπος, mit Früchten versehen, Frucht tragend; πόλις φϑίνουσα κάλυξιν ἐγκάρποις χϑονός Soph. O. R. 25, Schol. σὺν τοῖς βλαστήμασιν; Trach. 237 wird τέλη ἔγκαρπα erkl. ϑυμιάμα τα τὰ ἀπὸ ἀνϑῶν ἢ καρπῶν, nach Valk. Diatr. 144 Einkommen von Fruchthainen; σπέρματα Plat. Phaedr. 276 b; von Pflanzen, Theophr. u. Sp.; übertr., φιλία ἔγκ. καὶ χρήσιμος Plut. philos. esse cum princ. 1; – a. Sp.
-
13 ἔγ-καφος
ἔγ-καφος, ὁ, (ἐγκάπτω), ein Schluck, VLL.; λέλειπται οὐδ' ἔγκ. aus Eupolis.
-
14 ἐγκωμιαστικός
ἐγ-κωμιαστικός, ή, όν, zur Lobrede gehörig, lobrednerisch; τὸ ἐγκ., die Lobrede, die Klasse der Lobreden
См. также в других словарях:
έπογκος — ἔπογκος, ον (Α) έγκυος. [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + όγκος (< εν εγκ είν), τ. που εμφανίζει την ετεροιωμένη βαθμίδα (ογκ ) τού θ. *εγκ ] … Dictionary of Greek
ενεγκείν — ἐνεγκεῑν (Α) απρμφ. αόρ. τού φέρω*. [ΕΤΥΜΟΛ. Αν δεχθούμε ως αρχική τη δισύλλαβη ρίζα *enek, τότε η ετεροιωμένη μορφή *enok (με αττικό αναδιπλασιασμό και δάσυνση) απαντά στον ενεργητικό παρακμ. εν ήνοχ α, ενώ η μηδενισμένη βαθμίδα *enk, που… … Dictionary of Greek
καμήλα — θηλαστικό μηρυκαστικό της οικογένειας των καμηλιδών, της υπόταξης των τυλοπόδων (αρτιοδάκτυλα). Υπάρχουν δύο είδη κ. Η κάμηλος η βακτριανή (Camelus bactrianus) χαρακτηρίζεται από την παρουσία δύο χαρακτηριστικών ύβων λίπους στη ράχη, οι οποίοι… … Dictionary of Greek
ποθεινότατος — άτη, ον,ΜΑ πάρα πολύ αγαπητός, πολυαγαπημένος («Ἰησοῡ μου ποθεινότατε ἔκραζεν ἡ Παρθένος», Εγκ. Επιταφ.). [ΕΤΥΜΟΛ. υπερθ. βαθμός τού επιθ. ποθεινός*] … Dictionary of Greek
αναδίδυμοι — Άτομα που γεννιούνται ενωμένα μεταξύ τους και έχουν ορισμένα ή όλα τα όργανα διπλά. Η επιστημονική μελέτη των τερατογενέσεων άρχισε ουσιαστικά από τον Άγγλο φυσιολόγο Γουίλιαμ Χάρβεϊ (1651), που σωστά επισήμανε ότι αυτές οφείλονταν σε αποκλίσεις… … Dictionary of Greek
Γερμανία — Επίσημη ονομασία: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας Προηγούμενη ονομασία (1948 90): Γερμανική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία (ή Δυτική Γερμανία) & Γερμανική Λαϊκή Δημοκρατία) Έκταση: 357.021 τ.χλμ Πληθυσμός: 82.440.309 κάτ. (2000) Πρωτεύουσα:… … Dictionary of Greek
enek̂-, nek̂-, enk̂-, n̥k̂- (*henek-) — enek̂ , nek̂ , enk̂ , n̥k̂ (*henek ) English meaning: to reach; to obtain Deutsche Übersetzung: “reichen, erreichen, erlangen” and (nur Gk. Bal. Slav.) “tragen” Material: O.Ind. asnōti, Av. ašnaoiti (*n̥k̂ neu ) “ if something is… … Proto-Indo-European etymological dictionary