-
1 εγεγώνευν
γεγωνέωshout so as to make oneself heard: imperf ind act 3rd pl (epic doric ionic)γεγωνέωshout so as to make oneself heard: imperf ind act 1st sg (epic doric ionic) -
2 ἐγεγώνευν
γεγωνέωshout so as to make oneself heard: imperf ind act 3rd pl (epic doric ionic)γεγωνέωshout so as to make oneself heard: imperf ind act 1st sg (epic doric ionic) -
3 γέγωνα
γέγωνα, perf. II. mit Präsensbedtg, rufend gehört, vernommen werden, auch γεγωνέω und γεγώνω; von γέγωνα Hom. γέγωνε praes. Odyss. 5, 400, γεγωνώς Iliad. 13, 149; von γεγωνέω infin. γεγωνεῖν Iliad. 12, 337, ἐγεγώνευν 1. singul. Odyss. 17, 161, γεγώνευν 1. singul. 12, 370, γεγώνευν 3. plur. 9, 47; von γεγώνω praeterit. ἐγέγωνεν Iliad. 14, 469, praeterit. γέγωνε Odyss. 8, 305 Iliad. 24, 703; von γεγώνω oder von γέγωνα infin. γεγωνέμεν Iliad. 8, 223; von γεγωνέω oder von γέγωνα praeter. ἐγεγώνει Odyss. 21, 368. Vgl. im Allgem. Herodian. Scholl. Iliad. 12, 337. Nachhomerische Formen: conj. γεγώνω Soph. O. C. 214; γέγωνε imperat. Philoct. 238 Aesch. Prom. 193; γεγωνείτω Xen. Cyn. 6, 24; γεγωνῆσαι Aesch. Prom. 990; γεγωνήσομεν Eur. Ion. 696; γεγωνητέον Pind. Ol. 2, 6. Daneben Homerische Formen: γεγωνεῖν Pind. Ol. 3, 9 Plat. Hipp. maior. 292 d. – Ueber die Bdtg vgl. Lehrs Aristarch. p. 107: Scholl. Aristonic. Iliad. 8, 223 πρὸς τὴν τάξιν τῆς νεωλκίας ἡ παρατήρησις, καὶ πρὸς τὸ γεγωνέμεν, ὅτι οὐ ψιλῶς ἐστι φωνεῖν ἀλλ' ἀκουστὸν φϑέγγεσϑαι. Nämlich nach Hom. wurde das Wort einfach in der Bdtg »sagen«, »sprechen« gebraucht, z. B. Aesch. Prom. 193 Soph. Philoct. 238. In dieser Bdtg = »sagen« erscheint das Wort auch Odyss. 17, 161 τοῖον ἐγὼν οἰωνὸν ἐφρασάμην καὶ Τηλεμάχῳ ἐγεγώνευν, unächte Stelle, s. Scholl. Didym. 17, 160. Homerisch ist das Wort gebraucht z. B. Odyss. 6, 294 ἔνϑα δὲ πατρὸς ἐμοῠ τέμενος τεϑαλυῖά τ' ἀλωή, τόσσον ἀπὸ πτόλιος ὅσσον τε γέγωνε βοήσας, so weit wie der Ruf eines Menschen gehört wird; γέγωνέ τε πᾶν κατὰ ἄστυ, ihr Ruf wurde in der ganzen Stadt vernommen, Il. 24, 703; οὔ πώς οἱ ἔην βώσαντι γεγωνεῖν, sein Ruf konnte nicht vernommen werden, Il. 12, 337; ἤυσεν δὲ διαπρύσιον, Δαναοῖσι γεγωνώς 8, 227. – Eur. Ion. 696 ἐς οὖς γεγωνήσομεν, ins Ohr schreien; Pind. u. Tragg. = laut reden, verkündigen, c. acc., Πυϑιονίκας, Θήρωνα, Pind. P. 9, 3 Ol. 2, 6, preisen; νυκτίφοιτ' ὀνείρατα Aesch. Prom. 660; τινί τι 786; Soph. Phil. 238. Von leblosen Dingen = schallen, ertönen, Arist. de anim. 2, 8.
-
4 γέγωνα
γέγων-α, [dialect] Ep. [tense] pf. with [tense] pres. and past signf., used by Hom. in [ per.] 3sg. γέγωνε and part.Aγεγωνώς Il.11.275
, al.: [ per.] 3sg. [tense] plpf. (with [tense] impf. signf.)ἐγεγώνειν 22.34
, 23.425, Od.21.368: later, imper. , S.Ph. 238, E.Or. 1220; subj. ; part. , cf. γεγωνός:—from [tense] pres. *[full] γεγώνω Hom. has inf.γεγωνέμεν Il.8.223
, 11.6, [ per.] 3sg. [tense] impf. ἐγέγωνεν (v.l. γέγωνεν) 14.469:—from [tense] pres. *[full] γεγωνέω come inf.γεγωνεῖν 12.337
, Pi.P.9.3, A.Pr. 523, Pl.Hp.Ma. 292d: [tense] impf.ἐγεγώνευν Od.17.161
,γεγώνευν 9.47
: after Hom., [ per.] 3sg. , Pr. 917b21: [tense] impf.- είτω X.Cyn.6.24
; part.γεγωνέοντες Michel 1383
B ([place name] Chios): [tense] fut. (lyr.): [tense] aor.inf. , part.- ήσας D.C.68.3
; cf. γεγωνητέον, γεγωνίσκω:— shout so as to make oneself heard,κώκυσεν.. γέγωνέ τε πᾶν κατὰ ἄστυ Il.24.703
;ἐβόησε, γέγωνέ τε πᾶσι θεοῖσι Od.8.305
: in [tense] pres. sense, ὅσσον τε γέγωνε βοήσας as far as [a man] can make himself heard by shouting, Od.6.294 (also in past sense, 5.400, al.);οὔ πώς οἱ ἔην βώσαντι γεγωνεῖν Il.12.337
; ἀδηνέως γεγωνέοντες Michel l.c.; make one's voice carry, πολλῷ πλέον γεγωνεῖν (Cobet for ἢ ἀγνοεῖν) ;πορρωτέρω ὁ αὐτὸς τῇ αὐτῇ φωνῇ γεγωνεῖ μετ' ἄλλων ᾄδων καὶ βοῶν ἢ μόνος Arist.Pr. 917b21
: c. dat. pers., cry out to,ἐγεγώνει.. Πουλυδάμαντι Il.14.469
, etc.;θεοῖσι μετ' ἀθανάτοισι γεγώνευν Od.12.370
; make oneself heard by a person,οὐδέν σοι μᾶλλον γεγωνεῖν δύναμαι ἢ εἴ μοι παρεκάθησο λίθος Pl.Hp.Ma. 292d
.b speak articulately, opp. to mere sound,ὁ ἀὴρ οὐ γεγωνεῖ Arist.de An. 420a1
;οὐ δύνανται γεγωνεῖν.. ἀλλὰ μόνον φωνοῦσιν Id.Aud. 804b24
.2 c. acc. pers., sing, celebrate, Pi.P.9.3. -
5 γέγωνα
Grammatical information: v.Other forms: Old perfect, preterite (pluperfect) ( ἐ)γέγωνε, ἐγεγώνει, ἐγεγώνευν (- εον), inf. γεγωνέμεν, - εῖν, ptc. γεγωνέοντες (Chios Va); imp. γέγωνε (A.), γεγωνείτω (X.), 3. sg. pres. ind. γεγωνεῖ (Arist.); new aor. γεγωνῆσαι (A.), Fut. - ήσω (E.). Unclear γεγωναί αἱ ὁμιλίαι H.Derivatives: γεγώνησις (Plu.). From the ptc. γεγωνώς the adj. γεγωνός, - όν `loud-sounding' (A.). Recent γεγωνίσκω (A.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Often connected with γιγνώσκω, but the lengthened vowel is unclear (Schwyzer 770).Page in Frisk: 1,293Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > γέγωνα
См. также в других словарях:
ἐγεγώνευν — γεγωνέω shout so as to make oneself heard imperf ind act 3rd pl (epic doric ionic) γεγωνέω shout so as to make oneself heard imperf ind act 1st sg (epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
