-
1 μήδομαι
μήδομαι (vgl. μέδομαι, medeor, meditor), ersinnen, einen Beschluß fassen; ἄλλο τι δὴ σὺ ϑεὰ τόδε μήδεαι, οὐδέ τι πομπήν, Od. 5, 173, wie τὰ μὲν νοέω, ἅσσ' ἂν ἐμοί περ αὐτῇ μηδοίμην, 189; καὶ τότ' Ὀδυσσῆϊ – μήδετο πομπήν, ib. 233; bes. klug, listig aussinnen, ϑέσκελα ἔργα, Hes. sc. 34; häufiger im schlimmen als im guten Sinne, κακὰ μήδεσϑαί τινι, Einem Unheil ersinnen, ὄλεϑρον u. ä. bei Hom.; ἀνϑρώποισι δ' ἐμήσατο κήδεα λυγρά, Hes. O. 95; auch mit doppeltem accus., κακὰ μήσατ' Ἀχαιούς, er ersann Böses gegen die Achäer, Il. 10, 52, vgl. 22, 395; ἦ μέγα ἔργον ἀνὴρ ὅδ' ἐμήσατ' Ἀχαιούς, Od. 24, 426; Pind. μέγα ἔργον ἐμήσαντ' ὠκέως, N. 10, 64; οἵας τέχνας τε καὶ πόρους ἐμησάμην, Aesch. Prom. 475; μέγα κακόν, Ag. 1073; auch ἐπ' ἀνδρὶ τοῠτ' ἐμήσατο στύγος, Ch. 985; ὅσ' ἐφ' ἡμῖν κάκ' ἐμήσατο, Soph. Phil. 1124; πῶς ἐμήσατο ϑάνατον, Trach. 881; κακὰ μήσεται, Eur. Herc. Fur. 1076; ἄφϑιτα, Ar. Av. 689; κῦδός τινι, Theocr. 22, 218; öfter in der Anth. – In allgemeiner Bdtg, sich um Etwas kümmern, für Etwas sorgen, ἐπίτροπος ἐὼν τεαῖσι μήδεται μερίμναις, Pind. Ol. 1, 106, ὧν μήδεσϑαι προςήκει καὶ φυλάττειν, Plut. de Pyth. orac. 26, v. l. κήδεσϑαι.
-
2 μῆδος
μῆδος, τό (vgl. μήδομαι), 1) Anschlag, Rathschlag, Beschluß, bes. alles klüglich, listig Ersonnene; ἐν πυρὶ δὴ βουλαί τε γενοίατο, μήδεά τ' ἀνδρῶν, Il. 2, 340; εἰδὼς παντοίους δόλους καὶ μήδεα πυκνά, 3, 202, öfter; auch πεπνυμένα μήδεα εἰδώς, 7, 278, u. sonst, geradezu Klugheit, Verschlagenheit, Ζεὺς ἄφϑιτα μήδεα εἰδώς, 14, 88, der sich auf Rathschläge versteht, die er ausführt, die nicht untergehen; μήδεα μάχης, Entwürfe zur Schlacht, Schlachtplan, 15, 467. 16, 120; μήδεα eben so Pind. P. 4, 27. 10, 11; ἐπικότοισι μήδεσι δαμεῖσα, Aesch. Prom. 604; περιώσι' ἄφυκτά τε μήδεα ὑφαίνεται Αἶσα, Soph. frg. 604; sp. D. Auch σὰ μήδεα, Sorge um dich, Od. 11, 202. – 2) μήδεα φωτός, die männliche Schaam, Od. 6, 129, u. ohne den Zusatz, 18, 67. 87. 22, 476; Ant. Lib. 17. Vgl. μέζεα. – Bei Opp. Cyn. 4, 441 die Urinblase.
-
3 μῆδος
μῆδος, τό, (1) Anschlag, Ratschlag, Beschluß, bes. alles klüglich, listig Ersonnene; geradezu Klugheit, Verschlagenheit, Ζεὺς ἄφϑιτα μήδεα εἰδώς, der sich auf Rathschläge versteht, die er ausführt, die nicht untergehen; μήδεα μάχης, Entwürfe zur Schlacht, Schlachtplan. (2) μήδεα φωτός, die männliche Scham; die Urinblase
См. также в других словарях:
ἄφθιτα — ἄφθιτος not liable to perish neut nom/voc/acc pl ἄφθιτος not liable to perish neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄφθιτ' — ἄφθιτα , ἄφθιτος not liable to perish neut nom/voc/acc pl ἄφθιτα , ἄφθιτος not liable to perish neut nom/voc/acc pl ἄφθιτε , ἄφθιτος not liable to perish masc voc sg ἄφθιτε , ἄφθιτος not liable to perish masc/fem voc sg ἄφθιται , ἄφθιτος not… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἀφθίταν — Ἀφθίτᾱν , Ἀφθίτη fem acc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀφθίταν — ἀφθίτᾱν , ἄφθιτος not liable to perish fem acc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)