ἄπυρον

См. также в других словарях:

• ἄπυρον — ἄπυρος without fire masc/fem acc sg ἄπυρος without fire neut nom/voc/acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• απύρι — το το θειάφι στη φυσική του κατάσταση. [ΕΤΥΜΟΛ. < επίθ. άπυρον της μτγν. φρ. «άπυρον θείον»] …   Dictionary of Greek

• злато нежженое — @font face {font family: ChurchArial ; src: url( /fonts/ARIAL Church 02.ttf );} span {font size:17px;font weight:normal !important; font family: ChurchArial ,Arial,Serif;}   (τὸ ἄπυρον) золото, которое не подвергалось плавке с целью… …   Словарь церковнославянского языка

• ACETARIA — dicta sunt olera, quae cruda ex aceto et sale edebantur, Graece τρώξιμα: ut et, quae acetô et sale condiebantur; cuiusmodi condimenta ὀξύπορα Graecis. Haec male confundit cum Frigidis Mensis Veterum Hieron. Mercurialis; hôc enim nomine… …   Hofmann J. Lexicon universale

• AURI Adamas — Α᾿δάμας Graecis, dictum est, quod cum reliquo auroso lapide (quâ voce indigitatur lapis auri venâ micans, Graecis λὶθος χρυσίτις) in farinam moli non potest, nec pilis ferreis comminui, ut apud Pollucem videre est. Alias Flos auri, quod optimum… …   Hofmann J. Lexicon universale

• AURUM Praestantissimum — Graecis χρυσοῦ ἄνθος, flos auri, ενλεκτὸν, ἄπυρον, ἄπεφθον, est quod sine ignis opera perfectum per se inveniebatur, de quo vide supra in Auri Nodus …   Hofmann J. Lexicon universale

• FRIGIDAE — apud Iul. Capitolin. In Gord. Iun. Pomorum et olerum avidissimus fuit adeo ut semper pomorum aliquid recentium devoraret: frigidarum percupidus: nec facile per aestatem nisi frigidas edit; subint, mensae, dicebantur omnia edulia id genus, quae… …   Hofmann J. Lexicon universale

• INTEGER Bos — in holocaustum offerri iubetur, Lev. c. 1. v. 3. si holocauslum erit oblatio eius e bobus maris integri offerto illam; ad portam tentorii concentûs offerto illam: etc. vide quoque Liv. c. 22. v. 23 et Num. c. 29. v. 8. ubi de sacrificiorum… …   Hofmann J. Lexicon universale

• άπυρος — η, ο (Α ἄπυρος, ον) [πυρ] 1. ο χωρίς φωτιά 2. άβραστος, άψητος αρχ. μσν. φρ. «ἄπυρον θεῑον» θειάφι φυσικό αρχ. 1. (για αγγεία και τρίποδες) αυτός που δεν έχει τεθεί στη φωτιά, αμεταχείριστος 2. αυτός που δεν είναι δυνατόν να σταθεί πάνω στη φωτιά …   Dictionary of Greek

• σίρον — τὸ, και σίρος, ὁ, Α (κατά τον Γαλ.) «θεῑον ἄπυρον» …   Dictionary of Greek