ἄντα+τινός

(μάχεσθαι Hom.)

(τιτύσκεσθαι Hom.; σκοποῦ τυχεῖν Pind.; εἰσιδεῖν πρόσωπόν τινος Eur.)

(τινὸς πολεμίζειν Hom.)

ἄ. σέθεν Hom. — в твоем присутствии;

(πελέκεας ἑξείης, δρυόχους ὥς, δώδεκα, med. κρητῆρας Hom.)

(τὰς ἀμπέλους ἐν τοῖς καλάμοις Arst.)

(πεζοὺς ἐξόπιθε Hom.; τὰς ἀγέλας πλησίον τινός Xen.; τὰ μὲν ἐκ δεξιῶν, τὰ δὲ ἐξ εὐωνύμων NT.)

(λόγχας καθ΄ αὐτοῖν Soph.)

(τρόπαιον Soph., Isocr., Plat., med. Xen., Arph.; ἀνδριάντα Her.; μνημεῖον ἀνδρείας τινὸς χάριν Arph.)

(τὰ μακρὰ στῆσαι τείχη Thuc.)

(χρυσοῦ δέκα τάλαντα Hom.; τὰ χρήματα ἀριθμεῖν, μετρεῖν καὴ ἱ. Xen.; μεγάλα βάρη Arst.)

(ἄντα τινός, παρά τινα Hom.)

(ἀργύρεοι σταθμοὴ ἐν χαλκέῳ ἔστασαν οὐδῷ Hom.)

(στήλη ἐπὴ τύμβῳ ἑστήκει Hom.)

ἱ. μέγα κῦμα Hom. — (о реке) вздымать высокие волны, сильно волноваться;

(φυλόπιδα Hom.; μῆνιν Soph.)

(βοήν Aesch., Eur.; κραυγήν Eur.)

(ἐν ταῖς περιπετείαις εὖ ἵστασθαι καὴ νουνεχῶς Polyb.)

(ἡμιόνους τε καὴ ἵππους Hom.; τέν φάλαγγα Xen.; τὸν ῥοῦν Plat.; αἱ ἐναντίαι κινήσεις ἱστᾶσι ἀλλήλας Arst.; ὅ τῆς γενέσεως ποταμὸς οὔ ποτε στήσεται Plut.)

στήσεται ἀδικῶν Dem. — он перестанет дурно поступать

(τοῦ θανάτου τὸ δέος Plut.)

ἄγε στέωμεν Hom. — давай остановимся;

(χορούς Her., Soph.; ἑορτάν Pind.; med.: ἀγῶνα HH.; ἤθεά τε καὴ νόμους Her.)

(κτερίσματα Soph.; τῇ Μητρὴ παννυχίδα Her.)

(στῇσαι δύσκηλον χθόνα Aesch.)

(τινὰ βασιλέα, ὅ ὑπὸ Δαρείου σταθεὴς ὕπαρχος Her.; τινὰ τύραννον Soph., med. Alcaeus ap. Arst.)

(ἡμέραν NT.)

ἔαρος ἱσταμένοιο Hom., Hes. — с наступлением весны;

(οἱ στρόβιλοι ἑστᾶσί τε καὴ ἅμα καὴ κινοῦνται Plat.)

(πρὸς οὐ δικαίους Thuc.; αὐξομένῳ τῷ Δημητρίῳ Plut.)

(οὐδὲν ἑστηκὸς ἔχειν Arst.; λόγος μεθοδικὸς καὴ ἑστώς Polyb.)

τὰ νῦν ἑστῶτα Soph. — нынешние обстоятельства;

(ὑψόσε τι Hom.; τινὰ ἀπὸ γῆς Plat.)

(τεῖχος Thuc.)

(μῆλα ἐξ Ἰθάκης Hom.)

(τινὰ ἐκ τῆς πόλεως Plat.)

(οὔτε αἴρειν τι, οὔτε τίθεσθαι Sext.)

ἕως ἂν ἥλιος αἴρῃ Soph. — пока будет восходить солнце

(μόρον πολυπενθῆ Aesch.; ἆθλον Soph.)

ἕλκος ἀρέσθαι Hom. — получить рану;

(πόλεμον Aesch., Her., Thuc., Xen.; πόνον Eur.)

ἀπὸ σμικροῦ μέγα τι αἴ. Aesch. — вернуть былое величие чему-л.

(οῖνόν τινι Arph.)

τὰς ναῦς ἄραντες ἀπὸ τῆς γῆς Thuc. — выйдя на кораблях в море;

ἄρας τῷ στρατῷ Thuc. — выступив в поход с войском;

ὑψοῦ αἴ. θυμὸν λύπαισι Soph. — целиком предаваться своему горю;

(ἰδεῖν τινα и τι Plat., тж. ὀφθαλμοῖσιν или ἐν ὀφθαλμοῖσιν Hom. и ἐν ὄμμασιν Eur.)

(ἔς и πρός τινα, εἴς и ἐπί τι Hom.)

κέρδος ἰδών Aesch. — корыстолюбивый, корыстный

(ἦμαρ νόστιμον ἰδέσθαι Hom. и δούλειον ἦμαρ ἰδεῖν Eur.)

(ἰδέσθαι ἐνὴ φρεσίν Hom. и ἰδεῖν τῇ διανοίᾳ Plat.)

(εἴδεται ἄστρα Hom.)

τοῦτο τί μοι κάλλιστον εἴδεται εἶναι Hom. — это кажется мне превосходным

εἴσατ΄ ἴμεν ἐς Λῆμνον Hom. — он сделал вид, будто направляется в Лемнос;

(εἰδόμενός τινι Pind., Aesch., Her.)

(τι Hom., Soph., Plat., Polyb., Plut. и περί τινος Hom., Arst.)

τόξων εὖ εἰδώς Hom. — прекрасно владеющий луком;

φίλα εἰδότες ἀλλήλοισιν Hom. — связанные взаимной дружбой;

(στάθεν Pind.; ἐλθεῖν Eur.)

(ἔ. τινος ἵστασθαι Hom.)

π. τινί, ἄντα и ἐναντίβιόν τινος Hom. — воевать против кого-л.;

ῥηΐτεροι π. ἦσαν Ἀχαιοί Hom. — тогда легче было сражаться с ахейцами