-
1 άνδικε
-
2 ἄνδικε
-
3 ἄνδικε
ἄνδικε· ἀνάρριψον, Hsch.; cf. ἔδικον. -
4 ἀνα-δικεῖν
ἀνα-δικεῖν, zurück-, umwerfen, bei B. A. 394 ἄνδικε.
-
5 ἀναδικεῖν
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀναδικεῖν
-
6 δικεῖν
Grammatical information: v.Meaning: `throw' (Pi.) also `aim (on high)' (E. HF 498) with ἄνδικε ἀνάρριψον, ἀνδικά ὁ βόλος, ἀνδίκτης τὸ ἀναριπτόμενον τῆς μυάγρας ξύλον (Call.) H.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Connection with δείκνυμι is defended by Brugmann IF 39, 144ff. and Gonda (s. δείκνυμι) 216ff. but this is semantically not easy. See on δίκτυον and δίσκος. Fur. 297 compares λιχάξαι ῥῖψαι, βαλεῖν. Κρῆτες H., which points to a Pre-Greek word.Page in Frisk: 1,392Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δικεῖν
См. также в других словарях:
ἄνδικε — ἀνά δικεῖν throw aor imperat act 2nd sg ἀνά δικεῖν throw aor ind act 3rd sg (homeric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
