-
1 ἁρμόνιος
-
2 ἁρμόνιος
ἁρμόνιος, passend, übereinstimmend -
3 παν-αρμόνιος
παν-αρμόνιος, ganz passend, überall passend; Plat. Phaedr. 277 d ποικίλῃ μὲν ποικίλους ψυχῇ καὶ παναρμονίους διδοὺς λόγους, ἁπλοῦς δὲ ἁπλῇ; VLL. erkl. πάντοϑεν ἡρμοσμένος; Sp.; – mit allen Harmonien, ᾠδὴ ἡ ἐν τῷ παναρμονίῳ καὶ ἐν πᾶσι ῥυϑμοῖς πεποιημένη, Plat. Rep. III, 404 d; ὄργανον, D. C. 74, 3; vgl. auch Alexis bei Phot. lex.
-
4 πολυ-αρμόνιος
πολυ-αρμόνιος, mit vielen Stimmen, Melodieen, καὶ πολύχορδα ὄργανα, Plat. Rep. III, 399 d.
-
5 ἐν-αρμόνιος
ἐν-αρμόνιος, übereinstimmend, schicklich; καὶ ἔνρυϑμος αἴσϑησις Plat. Legg. II, 654 a; τινί, Tim. Locr. 103 c u. Folgde. Bes. in der alten Musik, γένος ἐν. od. τὸ ἐναρμόνιον, von διάτονον u. χρωματικόν durch die Reihenfolge der Intervalle verschieden, Plut. Symp. 9, 14, 3, Music.
-
6 ἐξ-αρμόνιος
ἐξ-αρμόνιος, unharmonisch, Phereer. bei Plut. de music. 30.
-
7 ἁρμονία
ἁρμονία, ἡ, die Fügung; eigentl. fem. von ἁρμόνιος, welches adject. zu einem wenigstens als Appellat. ungebräuchl. ἅρμων ist; verwandt ἁρμός, ἅρμα, ἄρω. Hom., bei dem nach Scholl. Od. 5, 248 ἁρμονιά zu betonen ist, hat das Wort dreimal: Od. 5, 248 γόμφοισιν δ' ἄρα τήν γε καὶ ἁρμονιῇσιν ἄρασσεν, wahrscheinl. Klammern; 5, 361 ὄφρ' ἂν μέν κεν δούρατ' ἐν ἁρμονιῇσιν ἀρήρῃ, so lange die Balken zusammenhalten; Iliad. 22, 255 τοὶ γὰρ ἄριστοι μάρτυροι ἔσσονται καὶ ἐπίσκοποι ἁρμονιάων, des Vertrages, plur. statt des sing. – Bei den Folg.: Bindungsmittel, τοίχων ἁρμ. δέδεται Antiphil. 27 (IX, 306); die Fugen, τὰς ἁρμονίας ἐπάκτωσαν βίβλῳ Her. 2, 96; Sp., wie D. Sic. 2, 8; Plut.; Fügung, Verhängniß, Διός Aesch. Prom. 550; das richtige Verhältniß aller Theile zum Ganzen, Uebereinstimmung, Proportion, ἡ ἐν σώματι Plat. Rep. IX, 591 d; αἱ ἐν τοῖς φϑόγγοις καὶ ἐν τοῖς τῶν δημιουργῶν ἔργοις πᾶσι Phaed. 86 c; in der Musik, Einklang, Harmonie; Tonart, Λυδία Pind. 4, 45; Folgde. Bei den Rhetoren Wohlklang im Periodenbau, Arist. rhet. 3, 1. ἁρμονικός, ή, όν, die Harmonie betreffend, der Harmonie u. der Musik übh. kundig, Plat. Phaedr. 268 d; Plut. Lyc. et Num. 1; ἡ ἁρμονική, sc. τέχνη, die Theorie der Tonkunst, Arist. metaph. 12. 3.
-
8 ἐν-αρμόδιος
ἐν-αρμόδιος, = ἐν-αρμόνιος, Sp.
-
9 ἐναρμόνιος
ἐν-αρμόνιος, u. ἐν-αρμονικός, ή, όν, übereinstimmend, schicklich. Bes. in der alten Musik, γένος ἐν. od. τὸ ἐναρμόνιον, von διάτονον u. χρωματικόν durch die Reihenfolge der Intervalle verschieden -
10 ἐξαρμόνιος
-
11 παναρμόνιος
παν-αρμόνιος, ganz passend, überall passend; mit allen Harmonien -
12 πολυαρμόνιος
πολυ-αρμόνιος, mit vielen Stimmen, Melodieen
См. также в других словарях:
Ἁρμόνιος — fitting masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἁρμονιώτατα — Ἁρμόνιος fitting adverbial superl Ἁρμόνιος fitting neut nom/voc/acc superl pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἁρμονίως — Ἁρμόνιος fitting adverbial Ἁρμόνιος fitting masc/fem acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἁρμόνιον — Ἁρμόνιος fitting masc/fem acc sg Ἁρμόνιος fitting neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἁρμονιώτατος — Ἁρμόνιος fitting masc nom superl sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἁρμονίου — Ἁρμόνιος fitting masc/fem/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἁρμονίους — Ἁρμόνιος fitting masc/fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἁρμονίων — Ἁρμόνιος fitting masc/fem/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἁρμονίῳ — Ἁρμόνιος fitting masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἁρμόνιοι — Ἁρμόνιος fitting masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πολυαρμόνιος — ον, Α μουσ. αυτός που έχει πολλές αρμονίες, πολύφωνος («πολυαρμόνια καὶ πολύχορδα όργανα», Πλάτ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + αρμόνιος (< ἁρμονία), πρβλ. παν αρμόνιος] … Dictionary of Greek
