-
1 ἅγιος
ἅγιος (vgl. ἅγος, ἅζω), c. gen., heilig, einer Gottheit geweiht; ἱερὸν ϑεοῦ ἅγιον Her. 2, 41; ἱερὸν μάλα ἅγιον Xen. Hell. 3, 2, 14; ϑυσία Isocr. 10, 63, wo vor Bekk. ἁγίους ϑυσίας stand; Ἀφροδίτης 2, 41; so auch Isocr. Areop. 49; superlat. Xen. Hell. 3, 2, 14; Plat. Critia 116 c; Sp.; – absolut, ehrwürdig, Ar. Av. 522; scheuerregend, rein (σεβάσμιος, καϑαρός); mit σεμνός verbunden, νοῦς Plat. Soph. 249 a; πατρίς Crit. 51 a; auch allein, τόπος Legg. X, 904 d; συμβόλαια V, 279 c; ἁγιώτατα σώματα Plut. Symp. 5, 7, 5. Bei Tragikern findet sich das Wort nicht. denn Aesch. Suppl. 858 ist zw. L. – Sehr häufig im N. F. heilig, rein, abgesondert. In der Bdtg: verflucht, wie sacer, μιαρός, Cratin. in B. A. p. 337. Auch adv. ἁγίως.
См. также в других словарях:
Ἁγίως — Ἅγιος masc acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἁγίως — ἅγιος devoted to the gods adverbial ἅγιος devoted to the gods masc acc pl (doric) ἁ̱γίως , ἁγής guilty adverbial (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
άγιος — Πεδινός οικισμός (υψόμ. 100 μ., 917 κάτ.) στην πρώην επαρχία Ιστιαίας του νομού Ευβοίας. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Αιδηψού. * * * ια και ία, ιο (AM ἅγιος, ία, ιον) 1. (για πρόσωπα) ενάρετος, ευσεβής 2. ονομασία τού Θεού, τού Πνεύματος, τών… … Dictionary of Greek
ՍՐԲԱՊԷՍ — ( ) NBH 2 0760 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 8c, 11c, 12c, 13c մ. ἀγίως, καθαρῶς, ὀσίως, εὑαγῶς sancte. Սրբութեամբ. մաքրապէս. անարատաբար. *Մաքուր եւ սրբապէս: Սրբապէս եւ առանց նենգութեան: Սրբապէս եւ համակրօնաբար… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
