-
1 ἕστιος
-
2 ἕστιος
-
3 παρ-έστιος
παρ-έστιος, neben oder bei dem Heerde, am Heerde; κτανοῠσα γὰρ τὸν σον κάσιν παρέστιον, Eur. Med. 1334; λοιβαί, Soph. El. 269; übh. = ἐφέστιος, μήτ' ἐμοὶ παρέστιος γένοιτο, ὃς τάδ' ἔρδει, Ant. 373; Ap. Rh. 4, 713.
-
4 παν-έστιος
παν-έστιος, mit dem ganzen Hause, Hausstande; αετοικιζόμενος Ἀϑήναζε, Plut. Sol. 24; Sp.
-
5 συν-έστιος
συν-έστιος, mit Andern an einem Heerde od. in einem Hause seiend; Aesch. Spt. 755; οἴκοισιν εἰ ξυνέστιος ἐν τοῖς ἐμοῖς γένοιτο, Soph. O. R. 249; Eur. El. 784; u. sp. D., wie συνέστιος μακάρεσσι Gall. 2 ( Plan. 89), συνέστιε δαιτὸς ἐΐσης, von der Flasche, M. Arg. 21 (VI, 248); u. in Prosa, ἐάνπερ ὁ κτείνας συνέστιός σοι καὶ ὁμοτράπεζος ᾐ Plat. Euthyphr. 4 b, καὶ σύσσιτος Ep. VII, 350 c. – Auch Zeus heißt so, der Beschützer des Heerdes, Aesch. Ag. 687.
-
6 εὐ-έστιος
εὐ-έστιος, mit schönem Heerde, schön zu bewohnen, Callim. Del. 325.
-
7 ἀφ-έστιος
-
8 ἀν-έστιος
-
9 ὁμο-έστιος
ὁμο-έστιος, Heerd-, d. i. Hausgenosse; Plut. Svmp. 7, 4, 5; Pol. 2, 57, 7 v. l. für ὁμέστιος.
-
10 ὁμ-έστιος
-
11 ἐφ-έστιος
ἐφ-έστιος, ion. ἐπίστιος (ἑστία), am Heerde, auf dem Heerde, ἐφέστιοι ὅσσοι ἔασιν, so viele an den Heerden, um die Feuerstätten versammelt sind, Il. 2, 125; εἶτα τόνδ' ἐφέστιον πῆξαι – σκῆπτρον Soph. El. 411; ἑζόμεσϑ' ἐφέστιοι, auf den Stufen des Altars, O. C. 32; ϑύματα ἐφ. Aesch. Ag. 1283; μίασμα Eum. 162; ἐφέστιον σέλας Soph. Tr. 604 erkl. der Schol. τὸ κατ' οἶκον πῦρ, im Ggstz des φέγγος ἡλίου u. des ἕρκος ἱερόν, wobei also nicht mit Herm. an das durch das Fenster eindringende Licht zu denken ist; ἀνολολύξατε δόμοι ἐφεστίοις ἀλαλαῖς Tr. 205 ch., im Jubelruf um den Heerd oder die Altäre. – Bes. von dem Schutzflehenden, der an oder auf dem Heerde sitzt, ἀλλ' ἐμὲ τὸν δύστηνον ἐφέστιον ἤγαγε δαίμων Od. 7, 248; δόμων ἐφ. ἐμῶν, Schutzflehender in meinem Hause, Tempel, Aesch. Eum. 547. 639; οὔτοι καϑῆσϑε δωμάτων ἐφέστιοι ἐμῶν Suppl. 360, u. sonst bei Tragg.; als Gastfreund einkehrend, Soph. Tr. 261; Plut. Arat. 49; – Ζεὺς ἐφέστιος, der Schützer des Hauses, Soph. Ai. 487; auch sonst von den Schutzgöttern des Hauses, die auf dem Heerde standen, Her. 1, 44; ἵδρυμα Plat. Legg. XI, 931 a. – An dem eigenen Heerde, heimisch, ἀπολέσϑαι ἐφ. Od. 3, 234; ἦλϑε μὲν αὐτὸς ζωὸς ἐφ., er kam lebend heim, 23, 55; vgl. Eur. Rhes. 201; dah. πόνοι δόμων ἐφέστιοι Aesch. Spt. 835 u. δόμοι ἐφ., das heimathliche Haus, 73 Ag. 825; ἔναιε πηγῇσιν ἐφέστιος Ἀσωποῖο, an den Quellen des Asopus, Ap. Rh. 1, 117; σοῖσιν ἐφέστιος ἐν μεγάροισιν 3, 1117, oft; – τὸ ἐφ. u. τὰ ἐφέστια, die Heimath, D. Hal. 1, 24 u. oft.
-
12 ἀνέστιος
ἀν-έστιος, ohne eigenen Heerd, u. darum die Heiligkeit desselben nicht anerkennend; ohne Heimat, flüchtig umherirrend -
13 ἀφέστιος
ἀφ-έστιος, fern vom Hause, abwesend; od. nicht zum Hause gehörig, fremd -
14 εὐέστιος
εὐ-έστιος, mit schönem Herde, schön zu bewohnen -
15 ἐφέστιος
ἐφ-έστιος, am Herde, auf dem Herde, ἐφέστιοι ὅσσοι ἔασιν, so viele an den Herden, um die Feuerstätten versammelt sind; ἑζόμεσϑ' ἐφέστιοι, auf den Stufen des Altars; ἀνολολύξατε δόμοι ἐφεστίοις ἀλαλαῖς, im Jubelruf um den Herd oder die Altäre. Bes. von dem Schutzflehenden, der an oder auf dem Herde sitzt; δόμων ἐφ. ἐμῶν, Schutzflehender in meinem Hause, Tempel; als Gastfreund einkehrend. Ζεὺς ἐφέστιος, der Schützer des Hauses; auch sonst von den Schutzgöttern des Hauses, die auf dem Herde standen. An dem eigenen Herde, heimisch; ἦλϑε μὲν αὐτὸς ζωὸς ἐφ., er kam lebend heim; δόμοι ἐφ., das heimatliche Haus; ἔναιε πηγῇσιν ἐφέστιος Ἀσωποῖο, an den Quellen des Asopus; τὸ ἐφ. u. τὰ ἐφέστια, die Heimat -
16 ὁμέστιος
ὁμ-έστιος, an einem Herde zusammenwohnend, Hausgenosse -
17 ὁμοέστιος
ὁμο-έστιος, Herd-, d. i. Hausgenosse -
18 πανέστιος
παν-έστιος, mit dem ganzen Hause, Hausstande -
19 παρέστιος
παρ-έστιος, neben oder bei dem Herde, am Herde -
20 συνέστιος
συν-έστιος, mit anderen an einem Herde od. in einem Hause seiend. Auch Zeus heißt so: der Beschützer des Herdes
См. также в других словарях:
έστιος — ἕστιος, α, ον (Α) [εστία] 1. αυτός που ανήκει στην εστία («τοῑς ἑστίοις θεοῑς») 2. το αρσ. ως ουσ. ὁ Ἕστιος (ενν. μήνας) ονομασία ενός από τους μήνες στη Μαγνησία … Dictionary of Greek
ἕστιος — of the masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑστιᾶν — ἕστιος of the masc/fem gen pl (doric) ἑστία hearth of a house fem gen pl (doric aeolic) ἑστιάω receive at one s hearth pres part act masc voc sg (doric aeolic) ἑστιάω receive at one s hearth pres part act neut nom/voc/acc sg (doric aeolic) ἑστιάω … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑστίαιν — ἕστιος of the fem gen/dat dual ἑστία hearth of a house fem gen/dat dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑστίαις — ἕστιος of the fem dat pl ἑστία hearth of a house fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑστίη — ἕστιος of the fem nom/voc sg (epic ionic) ἑστία hearth of a house fem nom/voc sg (epic ionic) ἑστιάω receive at one s hearth pres imperat act 2nd sg (doric) ἑστιάω receive at one s hearth imperf ind act 3rd sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑστίην — ἕστιος of the fem acc sg (epic ionic) ἑστία hearth of a house fem acc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑστίης — ἕστιος of the fem gen sg (epic ionic) ἑστία hearth of a house fem gen sg (epic ionic) ἑστιάω receive at one s hearth imperf ind act 2nd sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑστίοις — ἕστιος of the masc/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑστίῃ — ἕστιος of the fem dat sg (epic ionic) ἑστία hearth of a house fem dat sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ομέστιος — ὁμέστιος και ὁμοέστιος, ον (Α) αυτός που κατοικεί στην ίδια οικία, ο συγκάτοικος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο) * + έστιος (< ἑστία), πρβλ. εφ έστιος] … Dictionary of Greek