ἀφορισμοί

См. также в других словарях:

• ἀφορισμοί — ἀφορισμός delimitation masc nom/voc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• ιπποκράτης — I (Κως 460; – Λάρισα 377 π.Χ.). Γιατρός. Θεωρείται ο επιφανέστερος γιατρός της αρχαιότητας, θεμελιωτής της επιστημονικής ιατρικής. Για τη ζωή του πολλά στοιχεία παραμένουν άγνωστα. Ήταν γιος γιατρού, ενώ γιατροί, επίσης φημισμένοι, ήταν οι δύο… …   Dictionary of Greek

• ГИППОКРАТ —    • Hippocrătes,          Ίπποκράτης,        1. отец Писистрата;        2. сын Алкмеонида Мегакла и по матери дед Перикла;        3. брат и наследник Клеандра, тирана города Гелы, убитого в 498 г. до Р. X. Вероломством относительно жителей… …   Реальный словарь классических древностей

• Porphyrĭos — Porphyrĭos, eigentlich Malchos, geb. 233 n.Chr. zu Batanea in Syrien, Neuplatoniker, studirte erst unter Longinos in Athen, dann unter Plotinos in Rom u. lehrte nach Plotins Tode daselbst Philosophie. Er st. um 305; sein bedeutendster Schüler war …   Pierer's Universal-Lexikon

• γιόγκα — Ένα από τα έξι ορθόδοξα συστήματα της ινδικής φιλοσοφίας, κατά το οποίο, μαζί με τις θεωρητικές απόψεις, κατέχει πρωταρχική σπουδαιότητα η τεχνική για την κυριαρχία του πνεύματος και του σώματος. Ο όρος γ. προέρχεται από τη σανσκριτική λέξη yuj,… …   Dictionary of Greek

• μακαρισμός — ο (AM μακαρισμός) [μακαρίζω] 1. η ενέργεια και το αποτέλεσμα τού μακαρίζω, καλοτύχισμα 2. στον πληθ. οι μακαρισμοί οι οχτώ σύντομοι αφορισμοί με τους οποίους αρχίζει η επί τού όρους ομιλία τού Ιησού μσν. αρχ. υπόσχεση για ευλογία αρχ. απόδοση… …   Dictionary of Greek

• μαρίνος — I Όνομα ιστορικών προσώπων. 1. Ανατόμος (τέλη 2ου – αρχές 1ου αι. π.Χ.). Άκμασε γύρω στο 90 π.Χ. και υπήρξε δάσκαλος του εμπειρικού Κόιντου. Ο Γαληνός τον αποκαλούσε επανορθωτή της ανατομίας. Στον Μ. αποδίδονται οι τίτλοι 20 βιβλίων σχετικών με… …   Dictionary of Greek

• γνωμική ποίηση — Ποιητικό είδος ηθικοδιδακτικού χαρακτήρα, στο οποίο οι ηθικές παραινέσεις δίνονται αποφθεγματικά και για τον λόγο αυτό ξεχωρίζει από τη διδακτική ποίηση. Τα πρώτα διδάγματα γ.π. τα συναντάμε στον Ησίοδο και αργότερα στον Φωκυλίδη, ο οποίος είχε… …   Dictionary of Greek

• Κριτίας — (περ. 460 – 403 π.Χ.). Αθηναίος πολιτικός, ποιητής και φιλόσοφος. Γόνος παλαιάς οικογένειας ευγενών, μαθητής των σοφιστών και του Σωκράτη, αναμείχθηκε στα πολιτικά πράγματα της Αθήνας και το 415 φυλακίστηκε για μικρό χρονικό διάστημα, επειδή… …   Dictionary of Greek

• Μακρυγιάννης — I (Γιάννης Τριαντάφυλλου ή Τριανταφυλλοδημήτρης, Αβορίτη Δωρίδας, Φωκίδα 1797 – Αθήνα 1864). Αγωνιστής του 1821, στρατηγός και πολιτικός. Ο συγγραφέας των απαράμιλλων για το ύφος τους Απομνημονευμάτων έλαβε το παρωνύμιο Μ., χάρη στο ψηλόλιγνο… …   Dictionary of Greek

• Τσάτσος, Κωνσταντίνος — (Αθήνα 1899 – 1987). Aκαδημαϊκός, πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας από το 1975 έως το 1980. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στα πανεπιστήμια της Αθήνας και της Χαϊδελβέργης. Το 1930 αναγορεύθηκε διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Αθήνας.… …   Dictionary of Greek