ἀτάραχος

См. также в других словарях:

• ατάραχος — ατάραχος, η, ο και ατάραχτος, η, ο και ατάραγος, η, ο επίρρ. α 1. αυτός που μένει ήρεμος, που δεν αναταράζεται: Δε φυσούσε καθόλου κι η θάλασσα ήταν ατάραχτη. 2. αυτός που δεν ταράχτηκε ψυχικά, γαλήνιος, απαθής: Ατάραχος τον άκουγε που φώναζε κι… …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

• ἀτάραχος — ἀτάρακτος not disturbed masc/fem nom sg ἀτάραχος eyesalve masc/fem nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• ατάραχος — βλ. ατάρακτος …   Dictionary of Greek

• ατάρακτος — και ατάραχος και ατάραγος, η, ο (AM ἀτάρακτος και ἀτάραχος, ον) ήρεμος, γαλήνιος νεοελλ. 1. (για υγρά) αυτός που δεν τον έχουν ανακατέψει 2. αυτός που δεν συγκινείται, ο απαθής αρχ. 1. αμετασάλευτος, αμετάβλητος, σταθερός 2. αυτός που δεν… …   Dictionary of Greek

• ἀταραχώτερον — ἀτάρακτος not disturbed masc acc comp sg ἀτάρακτος not disturbed neut nom/voc/acc comp sg ἀτάρακτος not disturbed adverbial ἀτάραχος eyesalve masc acc comp sg ἀτάραχος eyesalve neut nom/voc/acc comp sg ἀτάραχος eyesalve adverbial …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• ἀταράχως — ἀτάρακτος not disturbed adverbial ἀτάρακτος not disturbed masc/fem acc pl (doric) ἀτάραχος eyesalve adverbial ἀτάραχος eyesalve masc/fem acc pl (doric) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• ἀτάραχον — ἀτάρακτος not disturbed masc/fem acc sg ἀτάρακτος not disturbed neut nom/voc/acc sg ἀτάραχος eyesalve masc/fem acc sg ἀτάραχος eyesalve neut nom/voc/acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• АТАРАКСИЯ — (от греч. ataraxia отсутствие волнений, невозмутимость) в философии Эпикура и его школы состояние душевного покоя, невозмутимости, к которому должен стремиться человек, в особенности мудрец. А. является предварительным условием достижения счастья …   Философская энциклопедия

• АТАРАКСИЯ —     АТАРАКСИЯ (греч. ἀταραξία [ἀ priv. + ταραχή], волнение, смятение, тревога), термин античной этики: «невозмутимость», «безмятежность». Наиболее общий смысл заключается в идеале невосприимчивости души к аффектам, переносе внимания с внешних… …   Античная философия

• безмѧтежьникъ — БЕЗМѦТЕЖЬНИК|Ъ (1*), А с. Невозмутимый, спокойный человек: ˫акоже кормьни(к) моудръ и безъмѩтежникъ, зане ѡтиноу(д) искоушенъ бы(с) в корабли, правоу и не гроуженоу д҃шоу съхрани(т) и вышьшоу всѩко˫а боурѩ (ἀτάραχος) Пч к. XIV, 14 …   Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)

• άθαμβος — ἄθαμβος, ον (Α) [θάμβος] ακλόνητος, ατάραχος, άφοβος …   Dictionary of Greek