-
1 απαρνηθήναι
-
2 ἀπαρνηθῆναι
-
3 ἀπ-αρνέομαι
ἀπ-αρνέομαι, dep. pass., abschlagen, verweigern, οὐκ ἀπαρνοῠμαι τὸ μή Soph. Ai. 96; Ant. 439; τὴν πείρασιν Thuc. 6, 56; ablehnen, wie τοὔνομα Dem. 21, 189; ἀπαρνηϑῆναι Plat. Phaedr. 256 a; Sp.; läugnen, Her. 8, 69; οὐκ ἀπαρνήσεσϑαι, μὴ οὐχί Plat. Gorg. 461 c; in derselben Bedeutung ἀπαρνηϑήσομαι Soph. Phil. 523.
-
4 ἀπαρνέομαι
A : [tense] aor.ἀπηρνησάμην Call.Cer. 75
, 107, A.R.3.1133 (v.l.), Ev.Matt.16.24, al., but in Trag. and [dialect] Att., , E.Hipp. 1266, Th.6.56, etc.:—deny utterly, Hdt. 6.69;κλέψαντες ἀπαρνεῖσθαι Antipho 2.3.4
;μή.. ἀπαρνηθεὶς γένῃ Pl. Sph. 217c
; ἀπαρνηθῆναί τι to refuse, reject it, Th. l.c., etc.; ἀ. μή c. inf.,τὸν.. ἀπαρνηθέντα μὴ χρᾶναι E.
l.c.; οὐκ ἀπαρνοῦμαι τὸ μή (sc. δρᾶσαι) S.Ant. 443, Aj.96;τίνα οἴει ἀπαρνήσεσθαι μὴ οὐ..; Pl. Grg. 461c
;οἷός ἐστι μὴ ἂν ἀ. χαρίσασθαι Id.Phdr. 256a
.3 ἀ. ἑαυτόν deny oneself, Ev.Matt.16.24, al.II [voice] Pass., [tense] fut. ἀπαρνηθήσεται it shall be denied or refused, S.Ph. 527, cf. Ev.Luc.12.9, dub. in LXXIs.31.7: [tense] aor.ὥνθρωπος ἓν μὲν οἶδεν, ἓν δ' ἀπηρνήθη
was refused,Herod.
4.74.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀπαρνέομαι
См. также в других словарях:
ἀπαρνηθῆναι — ἀπαρνέομαι deny utterly aor inf mp ἀπαρνέομαι deny utterly aor inf mp … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
