-
1 αντικρίνω
ἀντικρί̱νω, ἀντί-κρίνωseparate: aor subj act 1st sgἀντικρί̱νω, ἀντί-κρίνωseparate: pres subj act 1st sgἀντικρί̱νω, ἀντί-κρίνωseparate: pres ind act 1st sgἀντικρί̱νω, ἀντί-κρίνωseparate: aor ind mid 2nd sg (homeric ionic) -
2 ἀντικρίνω
ἀντικρί̱νω, ἀντί-κρίνωseparate: aor subj act 1st sgἀντικρί̱νω, ἀντί-κρίνωseparate: pres subj act 1st sgἀντικρί̱νω, ἀντί-κρίνωseparate: pres ind act 1st sgἀντικρί̱νω, ἀντί-κρίνωseparate: aor ind mid 2nd sg (homeric ionic) -
3 ἀντικρίνω
ἀντικρίνω [ῑν],Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀντικρίνω
-
4 ἀντικρίνω
ἀντι-κρίνω, dagegen beurteilen, vergleichen -
5 κρίνω
+ V 21-58-53-75-64=271 Gn 15,14; 16,5; 18,25; 19,9; 26,21A: to judge, to consider, to think [τινα +pred.] 3 Mc 2,33; to decide to, to determine to do [+inf.] Jdt 2,3; to decide that sb should [τινα +inf.] 3 Mc 6,30; to judge, to give a fair judgement [τινι] Gn 30,6; id. [τινα] Ps 71(72),4; to judge [τινα] Dt 32,36; id. [ἀνὰ μέσον τινῶν] Is 2,4; id. [τι] Ex 18,22; to pass judge-ment upon, to condemn [τινα] Gn 15,14; to condemn, to punish [τινα] Ez 38,22; to plead for [τινι] Is 1,17; to rule [τινα] 1 Mc 9,73; to probe, to estimate [τινα] Jb 7,18M/P: to dispute, to contend [abs.] 2 Sm 19,10; id. [πρός τινα] Jgs 21,22; id. [μετά τινος] JgsA 8,1; id.[τινι] Jb 9,3; to contend with, to contest with [πρός τινα] Sir 42,8κεκριμένος picked out, choosen 2 Mc 13,15; κρινοῦσιν τὸν λαὸν κρίσιν δικαίαν they shall judge the people with righteous judgement, they shall pass a right judgement for the people Dt 16,18; ἔκρινέν σοι κύριος ἐκ χειρός πάντων the Lord passed a fair judgement for you upon all, delivered you from the hand of all, took revenge for you on all (semit., rendering MT כל מיד פטךשׁ) 2 Sm 18,31; ὡς ἐκρίθη σοι as it seemed good to you, as you decreed 1 Ezr 8,90Cf. DORIVAL 1994, 387; HELBING 1928 68. 96.236; LEE, J. 1983, 78; MONSENGWO PASINYA 1973, 154- 158; WEVERS 1993, 408; →LSJ Suppl; LSJ RSuppl; NIDNTT; TWNT(→ἀνακρίνω, ἀνταπο-, ἀντικρίνω, ἀποκρίνω, διακρίνω, ἐπικρίνω, κατακρίνω, προκρίνω, συγ-, ὑποκρίνω,,)
См. также в других словарях:
αντικρίνω — ἀντικρίνω (Α) 1. κρίνω με τη σειρά μου αυτόν που με κρίνει 2. παραβάλλω, συγκρίνω 3. οδηγώ τον εαυτό μου σε αναμέτρηση με κάποιον … Dictionary of Greek
ἀντικρίνω — ἀντικρί̱νω , ἀντί κρίνω separate aor subj act 1st sg ἀντικρί̱νω , ἀντί κρίνω separate pres subj act 1st sg ἀντικρί̱νω , ἀντί κρίνω separate pres ind act 1st sg ἀντικρί̱νω , ἀντί κρίνω separate aor ind mid 2nd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κρίνω — (AM κρίνω, Μ και κρινίσκω) 1. νομίζω, θεωρώ, φρονώ (α. «έκρινε ότι δεν έχουμε δίκιο» β. «κρίνω σε νικᾱν», Αισχύλ.) 2. σχηματίζω γνώμη (α. «μην κρίνεις τους ανθρώπους από την εμφάνιση» β. «εξ ιδίων κρίνει τα αλλότρια» γ. «ἄκουσον και κρῑνον»,… … Dictionary of Greek
