ἀμφι-θᾰλής

См. также в других словарях:

• Κυμοθαλής — Κυμοθαλής, ές (Α) (ποιητ. τ.) (επίθ. τού Ποσειδώνος) ο πλούσιος σε κύματα, αυτός που έχει αφθονία κυμάτων, που χαίρει για τα πολλά κύματα. [ΕΤΥΜΟΛ. < κῦμα + θαλής (< θάλος < θάλλω), πρβλ. αει θαλής, αμφι θαλής] …   Dictionary of Greek

• ευθαλής — (I) ές (ΑΜ εὐθαλής, ές) αυτός που έχει πλούσια βλάστηση, ανάπτυξη, ο θαλερός (α. «τοῑς εὐθαλέσι τῶν δένδρων», Πλούτ. β. «εβλάστησεν η κόρη... και ευθαλής», Διγ. Ακρ.) αρχ. το ουδ. ως ουσ. τὸ εὐθαλές η θαλερότητα («τὸ εὐθαλὲς τῆς ψυχῆς», Φίλ.).… …   Dictionary of Greek

• αμφιθαλής — ές (Α ἀμφιθαλής) [θάλος] νεοελλ. αυτός που έχει κοινούς με άλλον και τους δύο γονείς «αμφιθαλείς αδελφοί», οι ομοπάτριοι και ομομήτριοι (πρβλ. ετεροθαλής) αρχ. 1. κυριολεκτικά, αυτός που θάλλει, που ανθίζει και από τις δύο πλευρές (λέγεται για το …   Dictionary of Greek