-
1 ἀμάω
ἀμάω, mähen, Hom. viermal, Iliad. 18, 551 ἔριϑοι ἤμων ὀξείας δρεπάνας ἐν χερσὶν ἔχοντες; 24, 451 καϑύπερϑεν ἔρεψαν λαχνήεντ' ὄροφονλειμωνόϑεν ἀμήσαντες; Od. 9, 135 μάλα κεν βαϑὺ λήιον αἰεὶ εἰς ὥρας ἀμῷεν, v. l. Scholl. ἀμμοῷεν, Dindf. voluit aut ἀμμῷεν vcl ἀμόῳεν; med. Od. 9, 247 von der Käsebereitung ἥμισυ μὲν ϑρέψας λευκοῖο γάλακτος πλεκτοῖς ἐν ταλάροισιν ἀμησάμενος κατέϑηκεν, Scholl. erkl. συναγαγών u. geben die v. l. πονησάμενος; – τὸν σῖτον Her. 6, 28; ϑὲρος Ar. Equ. 392; nach Atticisten attisch für ϑερίζειν; übertr., erndten, sammeln, Aesch. Ag. 1014; καλῶς ἤμησαν, hatten Glück; ϑαλλὸν ἀμάσας Theocr. 11, 73; niedermetzeln im Kriege, Ἑλλάδος ἄγαμον στάχυν ἀμ. Ep Her. 21 (IX, 362); γονὰς ἤμησα γιγάντων ad. 591 (IX, 198); med. wie des act. erndten Hes. O. 775; 391 steht jetzt ἀμάαν für ἀμᾶσϑαι; κόνιν τινὶ ἀμήσασϑαι Hegesipp. 5 (VII, 446); auch akt. ἀμάσας κρατὸς ὕπερϑε κόνιν Ant. Sid 99 (VII, 241), Sand zum Grabhügel aufhäufen, bestatten. Hierauf bezieht man Soph. Ant. 599 κατ' αὖ νιν φοινία ϑεῶν τῶν νερτέρων ἀμᾷ κόνις. sie bedeckt.
-
2 ἀμάω
ἀμάω, mähen; med. von der Käsebereitung; übertr., ernten, sammeln; niedermetzeln im Kriege; bestatten -
3 δι-αμάω
δι-αμάω (s. ἀμάω), durchmähen, durchschneiden, durchstoßen, durchhauen. Hom. ἀντικρὺ δὲ παραὶ λαπἀρην διάμησε χιτῶνα | ἔγχος Iliad. 8, 359. 7, 253. Vgl. ἀπαμάω, ἐπαμάω, καταμάω. – Folgende: λευκὴν παρηΐδα Eur. El. 1023, zerkratzen, ἄκροισι δακτύλοισι χϑόνα Bacch. 708, u. Sp., wie Qu. Sm. 1, 620. – Med., auseinanderkratzen, aufscharren, κάχληκα Thuc. 4, 26; χιόνα Pol. 3, 55, 6; – a. Sp.
-
4 περι-αμάω
-
5 κατ-αμάω
κατ-αμάω, zusammenhäufen, -lesen, -sammeln; Hom. im med., τήν (κόπρον) ῥα κυλινδόμενος καταμήσατο χερσὶν ἑῇσιν Il. 24, 165, nach dem Schol. ἐπεσώρευσε; Sp., wie Ios. τῆς κεφαλῆς κόνιν.
-
6 ἀπ-αμάω
ἀπ-αμάω, abmähen, abschneiden, πόδα Soph. Phil. 739; ἀπ' οὔατα ῥῖνάς τ' ἀμήσαντες Od. 21, 300. – Med., dass., Theophr.
-
7 ἐξ-αμάω
ἐξ-αμάω, abschneiden, abmähen, ernten; σπείρων κἀξαμῶν Soph. Tr. 33; ϑέρος, die Ernte vollenden, Aesch. Pers. 822; Eur. Bacch. 1316 u. Sp.; im med., Plut. Demetr. 4. – Uebtr., von Grund aus vertilgen, ausrotten; γένους ἅπαντος ῥίζαν ἐξημημένος Soph. Ai. 1157, mit der Wurzel des ganzen Stammes abgemäht, ausgerottet; vgl. Paus. 8, 7, 7; βρύκουσά σου τοὺς πλεύμονας καὶ τἄντερ' ἐξαμήσω Ar. Lys. 367, die Eingeweide aus dem Leibe reißen, wie im med. τὰ σπλάγχν' ἔφασκον ἐξαμήσεσϑαι βίᾳ Eur. Cycl. 236.
-
8 ὑπ-ᾱμάω
-
9 meto [2]
2. meto, messuī, messum, ere (vgl. griech. ἀμάω, ich mähe, ahd. mad, Mahd), I) intr. mähen, ernten, hordeum, Cato fr.: pabula falce, Ov.: in metendo occupati, Caes.: cum est matura seges, metendum, Varro: postremus metito, von der Weinernte, Verg.: Partiz. subst., Antii metentibus (den Mähern) cruentas in corbem spicas cecĭdisse, Liv. – sprichw., ut sementem feceris, ita metes, wie man sät, so erntet man; wie man's treibt, so geht's, Cic. de or. 2, 261: sibi quisque ruri metit, jeder ist auf seinen eigenen Vorteil bedacht, Plaut. most. 799: mihi istic nec seritur nec metitur, ich habe keinen Vorteil davon, es geht mich nichts an, Plaut. Epid. 265. – II) tr.: A) mähen, abmähen, abernten, messem, Plaut.: arva, Prop.: farra, Ov.: von der Weinlese, vindemiam, Plin.: uva metitur, Plin.: von anderen Erzeugnissen, tus, Plin.: übtr., von den Bienen, metunt flores, Verg. – Partiz. messus, a, um, Varro u. Verg. – meton. – bewohnen, qui Batulum metunt, Batulums Fluren mähen, Sil. 8, 565. – B) poet. übtr., mähen, abmähen, 1) abschneiden, abhauen, abpflücken, abreißen, abschlagen, lilia virgā, Ov.: barbam forcipe, Mart.: u. bl. barbam, Iuven.: capillos, Mart.: rosam pollice, Mart.: farra metebat aper, Ov. – 2) (wie ἀμάω) niedermähen = niederhauen, niedermetzeln (s. Drak. Sil. 10, 146. Burm. Val. Flacc. 3, 670 u. Anthol. Lat. 1. p. 96), proxima quaeque gladio, Verg.: primos et extremos metendo stravit humum, Hor.: so auch vom Mähen des Todes, metit Orcus grandia cum parvis, Hor. – / Perf. messui, Mamert. grat act. 22. § 1 u. 2; vgl. Prisc. 10, 47 (mit dem Beleg demessuit aus Cato origg. 2. fr. 25). Mart. Cap. 3. § 319.
-
10 ἄμητος
ἄμητος, ὁ (ἀμάω), 1) das Abmähen, die Erndte, Erndtezeit; Hom. einmal, Iliad. 19, 223 φυλόπιδος, ἧς τε πλείστην μὲν καλάμην χϑονὶ χαλκὸς ἔχευεν, ἄμητος δ' ὀλίγιστος, ἐπὴν κλίνῃσι τάλαντα Ζεύς, Viele fallen, in kurzer Zeit; – Hes. O. 575 ὥρῃ ἐν ἀμήτου, 384 ἄρχεσϑ' ἀμήτου; Her. 2, 14. 4, 42. – 2) ἀμητός, eigtl. adj. verb. von ἀμάω, die eingeerndtete Frucht, Arat. Dios. 1097 ( κενεὸς καὶ ἀχυρμιός), Opp. Cyn. 527; Iul. Ant. 2 (XI, 368) ἀμητος πολύς ἐστιν, es ist viel zu erndten. Vgl. über den Accentunterschied Spitzner zur ll. exc. XXX.
-
11 meto
1. mēto, āre = metor (s. Prisc. 8, 29), abstecken, abmessen, late circum loca, Ps. Verg. cul. 172 Sill. (Haupt 174 metatur u. Ribbeck 174 rictatur). Vgl. metor no. II, 1.————————2. meto, messuī, messum, ere (vgl. griech. ἀμάω, ich mähe, ahd. mad, Mahd), I) intr. mähen, ernten, hordeum, Cato fr.: pabula falce, Ov.: in metendo occupati, Caes.: cum est matura seges, metendum, Varro: postremus metito, von der Weinernte, Verg.: Partiz. subst., Antii metentibus (den Mähern) cruentas in corbem spicas cecĭdisse, Liv. – sprichw., ut sementem feceris, ita metes, wie man sät, so erntet man; wie man's treibt, so geht's, Cic. de or. 2, 261: sibi quisque ruri metit, jeder ist auf seinen eigenen Vorteil bedacht, Plaut. most. 799: mihi istic nec seritur nec metitur, ich habe keinen Vorteil davon, es geht mich nichts an, Plaut. Epid. 265. – II) tr.: A) mähen, abmähen, abernten, messem, Plaut.: arva, Prop.: farra, Ov.: von der Weinlese, vindemiam, Plin.: uva metitur, Plin.: von anderen Erzeugnissen, tus, Plin.: übtr., von den Bienen, metunt flores, Verg. – Partiz. messus, a, um, Varro u. Verg. – meton. – bewohnen, qui Batulum metunt, Batulums Fluren mähen, Sil. 8, 565. – B) poet. übtr., mähen, abmähen, 1) abschneiden, abhauen, abpflücken, abreißen, abschlagen, lilia virgā, Ov.: barbam forcipe, Mart.: u. bl. barbam, Iuven.: capillos, Mart.: rosam pollice, Mart.: farra metebat aper, Ov. – 2) (wie ἀμάω) niedermähen = niederhauen, niedermetzeln (s. Drak. Sil. 10, 146. Burm. Val. Flacc. 3, 670 u. Anthol. Lat.————1. p. 96), proxima quaeque gladio, Verg.: primos et extremos metendo stravit humum, Hor.: so auch vom Mähen des Todes, metit Orcus grandia cum parvis, Hor. – ⇒ Perf. messui, Mamert. grat act. 22. § 1 u. 2; vgl. Prisc. 10, 47 (mit dem Beleg demessuit aus Cato origg. 2. fr. 25). Mart. Cap. 3. § 319. -
12 διαμάω
δι-αμάω (s. ἀμάω), durchmähen, durchschneiden, durchstoßen, durchhauen; λευκὴν παρηΐδα, zerkratzen; auseinanderkratzen, aufscharren -
13 καρφ-αμάτιον
καρφ-αμάτιον, τό, ein Werkzeug, die trocknen, reisen Aehren abzuschneiden, ἀμάω, oder, wenn sie gemäht sind, sie zusammenzubringen, eine Art Rechen, Getreidegabel, Hesych.
-
14 ἄμαλλα
ἄμαλλα, ἡ (ἀμάω), auch ἀμάλη geschrieben, bei Ath. X, 618 e τὰ δράγματα τῶν κριϑῶν αὐτὰ καϑ' αὑτὰ προςηγόρευον ἀμάλας; 305 a ἅμαλλα, Aehrenbund, Garbe, Soph. frg. 540; Plut. Popl. 8; σταχύων Dion. Per. 358; Qu. Sm. 11, 156. 171, wo es auch die noch stehende Saat sein kann. Das Bindseil zum Garbenbinden, Philostr..
-
15 ἌΜη
ἌΜη, ἡ (VLL. ἐργαλεῖον ὀρυκτικόν Orion.; σκαφεῖον E. Gud., ὅτι πλατὺ ὃν ἅμα καὶ ὑφ' ἓν ἕλκει πολλά; nach Schol. Ar. Av. 1145 σιδηροῦν σκεῠος), 1) Schaufel, Hacke zum Graben; bei Xen. Cyr. 6, 2, 34 u. 36 zum Instandsetzen der Wege; Ael. H. A. 4, 27 zum Graben des Goldes; Aesch. 3, 122 verb. ἄμαι καὶ δίκελλαι; Phani. 4 (VI, 297) nennt sie φιλόδουπος; bei Ar. Pax 418 ἄμαις τοὺς λίϑους ἀφέλκετε, wozu 299 noch μοχλοὶ καὶ σχοινία genommen werden; Av. 1145 zum Ausstechen des Lehms. – 2) Wassereimer, Tonne, Plut. de Sol. anim. 5 ἄμαις καὶ σκάφαις ἀρύσασϑαι, wie wir: aus dem Vollen schöpfen. – 3) Harke, Geop.; die Bdtg Sichel scheint von den alten Etym. aus ἀμάω gefolgert. Bei Aesch. hat Bekk. ἅμη.
-
16 ἀπαμάω
ἀπ-αμάω, abmähen, abschneiden -
17 ἐξαμάω
ἐξ-αμάω, abschneiden, abmähen, ernten; ϑέρος, die Ernte vollenden. Übtr., von Grund aus vertilgen, ausrotten; γένους ἅπαντος ῥίζαν ἐξημημένος, mit der Wurzel des ganzen Stammes abgemäht, ausgerottet; βρύκουσά σου τοὺς πλεύμονας καὶ τἄντερ' ἐξαμήσω, die Eingeweide aus dem Leibe reißen -
18 καρφαμάτιον
καρφ-αμάτιον, τό, ein Werkzeug, die trocknen, reisen Ähren abzuschneiden, ἀμάω, oder, wenn sie gemäht sind, sie zusammenzubringen, eine Art Rechen, Getreidegabel -
19 καταμάω
κατ-αμάω, zusammenhäufen, -lesen, -sammeln -
20 περιαμάω
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ἀμήσω — ἀμάω 1 reap corn fut ind act 1st sg ἀ̱μήσω , ἀμάω 1 reap corn aor ind mid 2nd sg (doric aeolic) ἀ̱μήσω , ἀμάω 1 reap corn aor subj act 1st sg ἀ̱μήσω , ἀμάω 1 reap corn aor ind mid 2nd sg (homeric ionic) ἀ̱μήσω , ἀμάω 2 draw aor ind mid 2nd sg… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμήσῃ — ἀμάω 1 reap corn fut ind mid 2nd sg ἀ̱μήσῃ , ἀμάω 1 reap corn aor subj mid 2nd sg ἀ̱μήσῃ , ἀμάω 1 reap corn aor subj act 3rd sg ἀμάω 2 draw aor subj mid 2nd sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἤμων — ἀμάω 1 reap corn imperf ind act 3rd pl (attic epic ionic) ἀμάω 1 reap corn imperf ind act 1st sg (attic epic ionic) ἤ̱μων , ἀμάω 1 reap corn imperf ind act 3rd pl (attic epic ionic) ἤ̱μων , ἀμάω 1 reap corn imperf ind act 1st sg (attic epic… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμήσει — ἀμάω 1 reap corn fut ind mid 2nd sg ἀμάω 1 reap corn fut ind act 3rd sg ἀ̱μήσει , ἀμάω 1 reap corn aor subj act 3rd sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμήσουσιν — ἀμάω 1 reap corn fut part act masc/neut dat pl (attic epic doric ionic) ἀμάω 1 reap corn fut ind act 3rd pl (attic epic doric ionic aeolic) ἀ̱μήσουσιν , ἀμάω 1 reap corn aor subj act 3rd pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἠμῶ — ἀμάω 1 reap corn imperf ind mp 2nd sg (attic epic ionic) ἠ̱μῶ , ἀμάω 1 reap corn imperf ind mp 2nd sg (attic epic ionic) ἀμάω 2 draw imperf ind mid 2nd sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμήσεις — ἀμάω 1 reap corn fut ind act 2nd sg ἀ̱μήσεις , ἀμάω 1 reap corn aor subj act 2nd sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμήσετε — ἀμάω 1 reap corn fut ind act 2nd pl ἀ̱μήσετε , ἀμάω 1 reap corn aor subj act 2nd pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμήσοντα — ἀμάω 1 reap corn fut part act neut nom/voc/acc pl ἀμάω 1 reap corn fut part act masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἠμημένον — ἀμάω 1 reap corn perf part mp masc acc sg ἀμάω 1 reap corn perf part mp neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμάειν — ἀμάω 1 reap corn pres inf act (attic epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)