-
1 ἀλιτήριος
A sinning or offending against, c. gen.,τῶν ἀλιτηρίων.. τῶν τῆς θεοῦ Ar.Eq. 445
;ἐναγεῖς καὶ ἀ. τῆς θεοῦ Th. 1.126
; but κοινὸν ἀλιτήριον τῶν ὀλωλότων.. ἁπάντων common plague of all, D.18.159;ἀλιτήριος Ἑλλάδος Aeschin.3.157
, cf. Din.1.77.2 abs., guilty, D.19.197, Lys.13.79, And.1.130; Πρωταγόρας.. ἁλιτήριος (i.e.ὁ ἀ.) Eup.146b, cf.96, Men.563.II = ἀλάστωρ, avenging spirit, Antipho 4.1.4, 4.2.8.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀλιτήριος
Перевод: с греческого на английский
с английского на греческий- С английского на:
- Греческий
- С греческого на:
- Английский