-
1 πρό-μαντις
πρό-μαντις, ὁ, ἡ, Weissager, Prophetinn; τινός, Aesch. Ch. 747; ὦ παῖ πρόμαντι Λατοῠς, Eur. Ion 681; bes. hieß ἡ πρόμαντις die delphische Priesterinn, welche die Aussprüche des Orakels verkündigte, Her. 6, 66. 7, 111. 141; auch Δωδωναίων αἱ προμάντιες, 2, 55; übh. also die Stellvertreterinn des weissagenden Gottes, die in seinem Namen sprach, 8, 135; Thuc. 5, 16; δίκη πρόμαντις, die sich voraus verkündende, anmeldende Gerechtigkeit, Soph. El. 467; πρόμαντις ϑυμός, Eur. Andr. 1073; ἀλγέων, Hel. 345.
-
2 παρα-ψυχή
-
3 ἐπι-λήθω
ἐπι-λήθω, Stammform zu ἐπιλανϑάνω, wo man die anderen tempp. sehe; das praes. ἐπιλήϑουσα Aret.; med., ἀλλ' οὐδ' ἃς σχεδίης ἐπελήϑετο Od. 5, 324, vgl. 4, 455, wie Hes. Th. 560; ἐπιλήϑεο O. 273; σεῖ' ἐπιληϑόμενον Hh. Bacch. 10; γονέων ἐπιλάϑεται Soph. El. 143; ἐπιλάϑεται ἀλγέων Eur. Troad. 602, wie ἐπιλήϑεται κακῶν Or. 66; ἐπιλήθει σύ Ar. Nubb. 785; sp. D.; – verschweigen, τούτων ἑκὼν ἐπελήϑετο Her. 3, 75, vgl. 4, 43.
-
4 ἐπίῤ-ῥοθος
ἐπίῤ-ῥοθος, herbeibrausend, 1) bei Hom. zur Hülfe herbeieilend, helfend, τοίη οἱ ἐπίῤῥοϑος ἦεν Ἀϑήνη, Il. 4, 390. 23, 770; ἐπίῤῥοϑοι τὐφρόναι Hes. O. 558; vgl. ἐπιτάῤῥοϑος; – c. gen., wogegen, ἐλπίς ἐστι νύκτερον τέλος μολεῖν – ἀλγέων ἐπίῤῥοϑον Aesch. Spt. 350, gegen die Schmerzen; übh. nützlich, heilsam, μῆτις Ap. Rh., πύργος, schützend, 4, 1045. – 2) darauflosfahrend, scheltend, κινῶν ἄνδρ' ἁνὴρ ἐπιῤῥόϑοις κακοῖσι Soph. Ant. 409, durch anfahrende Scheltreden antreiben, Schol. λοιδόροις, ὑβριστικοῖς; – pass. tadelhaft, Soph. frg. 517. – Dunkel ist Archimel. 2 (VII, 50) (οἶμος) λείη μὲν γὰρ ἰδεῖν καὶ ἐπίῤῥοϑος, etwa Beifallsklatschen erregend, wofür man ἐπίκροτος hat lesen wollen. Vgl. ἐπιῤῥοϑέω.
-
5 ἐπίῤῥοθος
ἐπίῤ-ῥοθος, herbeibrausend, (1) zur Hilfe herbeieilend, helfend; c. gen., wogegen, ἐλπίς ἐστι νύκτερον τέλος μολεῖν ἀλγέων ἐπίῤῥοϑον, gegen die Schmerzen; übh. nützlich, heilsam; πύργος, schützend. (2) darauflosfahrend, scheltend, κινῶν ἄνδρ' ἁνὴρ ἐπιῤῥόϑοις κακοῖσι, durch anfahrende Scheltreden antreiben; pass. tadelhaft; λείη μὲν γὰρ ἰδεῖν καὶ ἐπίῤῥοϑος, etwa: Beifallsklatschen erregend
См. также в других словарях:
ἀλγέων — ἄλγος pain neut gen pl (epic doric ionic aeolic) ἀλγέω feel bodily pain pres part act masc nom sg (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εκληθάνω — ἐκληθάνω (Α) κάνω κάποιον να ξεχάσει κάτι εντελώς («ἔκ μ ἔλασας ἀλγέων» μ έκανες να ξεχάσω τελείως τα βάσανά μου) … Dictionary of Greek
πάγκλαυστος — και πάγκλαυτος, ον (Α) 1. (με παθ. σημ.) αυτός που είναι από κάθε άποψη αξιοθρήνητος («παγκλαύτων ἀλγεων», Αισχύλ.) 2. (με ενεργ σημ.) αυτός που κλαίει διαρκώς, γεμάτος δάκρυα («ὑπ ὀφρύσι παγκλαύτοις», Σοφ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < παν * + κλαυ(σ)τός… … Dictionary of Greek
παραψυχή — και, επιγρ., παραψυχίη, ἡ, ΜΑ παρηγοριά, παραμυθία (α. «παραψυχὴν τοῡ πάθους ζητῶν», Γεωπον. β. «ἔχε δή τιν ἀλγέων παραψυχήν», Ευρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < παρ ε ψύχ ην, αόρ. β τού παραψύχω (πρβλ. ανα ψυχή, κατα ψυχή)] … Dictionary of Greek
