-
1 ἀκολάστᾱμα
ἀκολάστᾱμα, τό, = ἀκολασία, Anaxandr. u. Ar. bei B. A. 367, wo es als ein beliebtes Wort der Epikuräer bezeichnet ist. Bei Ar. Lys. 398 hat Dobr. ἀκολαστάσματα für ἀκόλαστ' ᾄσματα geschrbn.
-
2 ἀ-κολάστημα
ἀ-κολάστημα, τό, Ausschweifung, Plut. Crass. 32; s. ἀκολάσταμα.