-
1 ακηχεμένη
-
2 ἀκηχεμένη
-
3 ἀκηχεμένη
ἀκηχέδαται, ἀκηχέαται, ἀκηχεμένη: see ἀκαχίζω.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἀκηχεμένη
-
4 ἀδινός
ἀδινός, ή, όν, Bedeutung und Ursprung nicht sicher, vielleicht verw. mit ἄδην oder mit ἁδρός wie κυδνός κυδρός, ψυδνός ψυδρός, vgl. πυκινός πυκνός; s. Buttmann Lexil. 1, 204; bei Hom. in 21 Stellen: ἀδινὸν κῆρ Iliad. 16, 481 Od. 19, 516, vgl. πυκιναὶ φρένες; ἠύτε ἔϑνεα εἶσι μελισσάων ἀδινάων Iliad. 2, 87, ἠύτε μυιάων ἀδινάων ἔϑνεα πολλά 2, 469; οἵ τέ οἱ (μοι) αἰεὶ μῆλ' ἀδινὰ σφάζουσι καὶ εἰλίποδας ἕλικας βοῠς Od. 1, 92. 4, 320; μνησάμενος δ' ἀδινῶς ἀνενείκατο Iliad. 19, 314, ἀδινὸν (v. l. ἀδινὰ Scholl.) στοναχῆσαι 18, 124, ἀδινὰ στεναχίζων 23, 225 Od. 24, 317, ἀδινὰ στενάχοντα Iliad. 24, 23 Od. 7, 274; κλαῖ' ἀδινὰ Iliad. 24, 510, ἀδινον γοόωσα Od. 4, 721, ἀδινοῠ ἐξῆρχε γόοιο Iliad. 18, 316. 22, 430. 23, 17. 24, 747, κλαῖον δὲ λιγέως, ἀδινώτερον ἤ τ' οἰωνοί, φῆναι ἢ αἰγυπιοὶ γαμψώνυχες, οἷσί τε τέκνα ἀγρόται ἐξείλοντο Od. 16, 216; ( πόριες) ἀδινὸν μυκώμεναι ἀμφιϑέουσιν μητέρας 10, 413; ἠδ' ὡς Σειρήνων ἀδινάων φϑόγγον ἄκουσεν 23, 326; man beachte, daß die letzte Stelle, von allen die sonderbarste, dem unächten, nachhomerischen Schlusse der Odyssee (nach Aristarch von 23, 297 ab) angehört. Grundbedeutung kann sein: fest, gedrungen; von Bienen- und Fliegenschwärmen wie von Schaafen u. Ziegen: dicht gedrängt; von der Stimme: kräftig, laut, tief; statt der Stimme der Sirenen nennt der Nachdichter Od. 23, 326 die Sirenen selbst ἀδινάς. – Hymn. Cerer. 67 τῆς ἀδινὴν ὄπ' ἄκουσα δι' αἰϑέρος ἀτρυγέτοιο ὥστε βιαζομένης; Soph. Trach. 847 ἀδινὰ δάκρυα; Pind. Pyth. 2, 98 δάκος ἀδινὸν κακαγοριᾶν; Apoll. Rh. scheint das Wort nicht mehr verstanden zu haben: 3, 1104 καί μιν ἀκηχεμένη ἀδινῷ προςπτύξατο μύϑῳ von ruhigem Gespräch; 4, 1422 ἃς φάτο λισσόμενος ἀδινῇ ὀπί von schwacher Stimme; 4, 1528 ἀδινὴ ἄτη; 2, 240 ἀδινὸν κῆδος; 3, 616 ἀδινὸς ὕπνος; 3, 1206 heißt ein geschenktes Gewand ἀδινῆς μνημήιον εὐνῆς. – Advb. ἀδινῶς Iliad. 19, 314, compar. ἀδινώτερον Od. 16, 216, s. oben. Uebrigens schrieb Herodian ἁδινός, Scholl. Iliad. 2, 87 δασυντέον τὸ ἁδινάων· ἀπὸ γὰρ τοῦ ἅδην καὶ ἁδινός ἡ κίνησις. So Merkel im Apoll. Rh.
-
5 ἀκαχίζω
ἀκαχίζω (root αχ), aor. ἤκαχε, ἀκαχεῖν, and ἀκάχησε, mid. ἀκαχίζομαι, pf. ἀκάχημαι, 3 pl. ἀκηχέδαται, part. also ἀκηχεμένη, αι, inf. ἀκαχῆσθαι, plup. 3 pl. ἀκαχείατο, aor. ἀκάχοντο, -οιτο: distress, grieve, Od. 16.432, Il. 23.223; mid., be distressed, grieve; with causal gen. or dat., θανόντι, ‘were he dead,’ Od. 1.236 ; ἀκαχημένοι ἦτορ, ‘with aching hearts’; θῦμῷ, Il. 6.486. Cf. ἄχος, ἀχέω, ἀχεύω, ἄχνυμαι.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἀκαχίζω
-
6 ἀκηχέδαται
ἀκηχέδαται, ἀκηχέαται, ἀκηχεμένη: see ἀκαχίζω.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἀκηχέδαται
-
7 ἀκηχέαται
ἀκηχέδαται, ἀκηχέαται, ἀκηχεμένη: see ἀκαχίζω.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἀκηχέαται
-
8 ἄχνυμαι
ἄχνυμαι, ἄχομαιGrammatical information: v.Meaning: `grieve, lament for' (Il.).Other forms: Ptc. also ἀχεύων, ἀχέων (Il.; s. below); aor. ἀκαχέσθαι, ἀκαχεῖν, ἀκαχῆσαι, perf. ἀκάχημαι ( ἀκηχεμένη m.c.?). ἄχομαι twice (Od.).Derivatives: Pres. ἀκαχίζομαι, - ίζω ; ἀχνάσδημι (Alk. 81), for a verb in - άζω from *ἄχνημι, *ἄχναμαι (beside ἄχνυμαι, s. Schwyzer 693 A. 4, 716 Mom. 4). - Old is ἄχος n. `sadness, pain' (Il.); ἀχνύς, - ύος f. (Kall.) after ἄχνυμαι.Etymology: With ἄχος agree Goth. agis n., OE. ege m. `fear', though there is difference in meaning. Further Goth. ptc. un-agands `fearless' (them. like ἄχομαι). - Pret.-pres. Goth. ōg `I feared' like OIr. ad-āgor id. (both from IE ā or ō) confirm zero grade in ἄχνυμαι. - In ἀχεύων we have an athematic participle, prob. from the aorist-stem (aor. *ἠ᾽χευ-α), beside pres. ἄχ-ν-υ-μαι. For ἀχέων: ἄχος cf. κρατέων ; κράτος, s. Schwyzer 696 β, 724 A.1. ἀχεύων not from *ἀχεύ-ι̯ων. S. Strunk, Nasalpräs. 105ff.Page in Frisk: 1,202-203Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἄχνυμαι
-
9 ἄχομαι
ἄχνυμαι, ἄχομαιGrammatical information: v.Meaning: `grieve, lament for' (Il.).Other forms: Ptc. also ἀχεύων, ἀχέων (Il.; s. below); aor. ἀκαχέσθαι, ἀκαχεῖν, ἀκαχῆσαι, perf. ἀκάχημαι ( ἀκηχεμένη m.c.?). ἄχομαι twice (Od.).Derivatives: Pres. ἀκαχίζομαι, - ίζω ; ἀχνάσδημι (Alk. 81), for a verb in - άζω from *ἄχνημι, *ἄχναμαι (beside ἄχνυμαι, s. Schwyzer 693 A. 4, 716 Mom. 4). - Old is ἄχος n. `sadness, pain' (Il.); ἀχνύς, - ύος f. (Kall.) after ἄχνυμαι.Etymology: With ἄχος agree Goth. agis n., OE. ege m. `fear', though there is difference in meaning. Further Goth. ptc. un-agands `fearless' (them. like ἄχομαι). - Pret.-pres. Goth. ōg `I feared' like OIr. ad-āgor id. (both from IE ā or ō) confirm zero grade in ἄχνυμαι. - In ἀχεύων we have an athematic participle, prob. from the aorist-stem (aor. *ἠ᾽χευ-α), beside pres. ἄχ-ν-υ-μαι. For ἀχέων: ἄχος cf. κρατέων ; κράτος, s. Schwyzer 696 β, 724 A.1. ἀχεύων not from *ἀχεύ-ι̯ων. S. Strunk, Nasalpräs. 105ff.Page in Frisk: 1,202-203Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἄχομαι
См. также в других словарях:
ἀκηχεμένη — ἀχεύω grieving perf part pass fem nom/voc sg (attic epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)