-
1 άδε
ἅδοςsatiety: masc voc sgἁνδάνωplease: aor ind act 3rd sg (epic doric ionic aeolic)ἁνδάνωplease: aor imperat act 2nd sgἅ̱δε, ὅδεthis: fem nom sg (doric aeolic)——————ᾆ̱δε, ἀείδωil.Parv..imperf ind act 3rd sg (doric aeolic)ἀείδωil.Parv..pres imperat act 2nd sgἀείδωil.Parv..imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) -
2 ἄδε
ἄδε, v. sub ἁνδάνω. -
3 αδε
-
4 ἅδε
Βλ. λ. άδε -
5 ᾆδε
Βλ. λ. άδε -
6 άδε
άδοςfem voc sg -
7 τοιόσδε
-
8 ἀδέητος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀδέητος
-
9 αδ'
ἅδε, ἅδοςsatiety: masc voc sgἅδε, ἁνδάνωplease: aor ind act 3rd sg (epic doric ionic aeolic)ἅδε, ἁνδάνωplease: aor imperat act 2nd sgἅ̱δε, ὅδεthis: fem nom sg (doric aeolic)——————ᾆ̱δε, ἀείδωil.Parv..imperf ind act 3rd sg (doric aeolic)ᾆδε, ἀείδωil.Parv..pres imperat act 2nd sgᾆδε, ἀείδωil.Parv..imperf ind act 3rd sg (homeric ionic)——————ᾈδί, ᾍδηςmasc dat sg -
10 παν-ήγυρις
παν-ήγυρις, ἡ (ἄγυρις, ἀγορά), Versammlung des ganzen Volkes, bes. zu einer allgemeinen Festlichkeit, wie zu den olympischen Spielen, Festversammlung; Ζηνὸς ἀμφὶ πανάγυριν, Pind. Ol. 9, 103; παναγυρίων ξυνᾶν, I. 3, 46; Her. 1, 31; πανηγύρις πανηγυρίζειν, ἀνάγειν, ποιεῖσϑαι, 2, 59. 6, 111. 2, 58; πανηγύρεις συνάγειν, Isocr. 4, 1. 46; Aesch. sagt ϑεῶν ἅδε πανήγυρις, Spt. 202; κοινοὺς ἀγῶνας ϑέντες ἐν πανηγύρει βουλευσόμεσϑα, Ag. 819; φίλων, Eur. Herc. Fur. 1283; ἐς πανηγύρεις ϑεωρεῖν, Ar. Pax 341; ἐν πανηγύρεσι ταῖς κοιναῖς, Thuc. 1, 25; οἷον ἐν πανηγύρει κατασκηνᾶσϑαι, Plat. Rep. X, 614 e; Ὀλυμπίαζε εἰς τὴν τῶν Ἑλλήνων πανήγυριν ἐπανιών, Hipp. min. 363 c; Dem. 18, 91 im Psephisma der Byzantier ἐς τὰς ἐν τᾷ Ἑλλάδι πανηγύριας, Ἴσϑμια καὶ Νέμεα καὶ Ὀλύμπια καὶ Πύϑια; allgemeiner, von einer festlichen Opferversammlung, Xen. Cyr. 6, 1, 9. – Uebh. Ergötzung, ὀφϑαλμῶν, Ael. V. H. 3, 1.
-
11 μῦθος
μῦθος, ὁ, Wort, Rede; sehr häufig bei Hom.; ποῖον τὸν μῦϑον ἔειπες, was sprachst du da für ein Wort, Il. 4, 25, öfter; πρὸς μῦϑον ἔειπε, c. acc., zu Einem ein Wort sagen, zu ihm sprechen, sehr geläufige Verbindung, wie μύϑων ἦρχε, er fing an zu sprechen, sowohl von einer öffentlichen Rede in der Volksversammlung, Od. 1, 358, Hes. O. 196, als von einem Gespräche, einer Unterhaltung zwischen Mehreren, Od. 4, 214. 239. 11, 379 u. sonst; μῦϑον ἀκούειν, ein Wort, eine Rede, das Gesagte hören; ἔπος καὶ μῦϑος verbunden, Od. 11, 561; ἑκάστου μῦϑον ἄκουεν, hörte eines Jeden Rede, 20, 389; μῦϑος παιδός, die Erzählung vom Sohne, die von ihm handelt, ihn betrifft, 11, 492. Oft bestimmter, Auftrag, Geheiß, besonders ἐπὶ μῦϑον ἔτελλεν; Versprechen, ἅλιον τὸν μὖϑον ὑπέστημεν Μενελάῳ, Il. 5, 715; Rath, wie ἅδε δ' Ἕκτορι μῦϑος ἀπήμων 12, 80, u. sonst; auch Beschluß, Anschlag, οὐδ' ἄρα Πηνελόπεια – ἦεν ἄπυστος μύϑων, οὓς μνηστῆρες ἐνὶ φρεσὶ βυσσοδόμευον, Od. 4, 675; μὴ δὴ πάντας ἐμοὺς ἐπιέλπεο μύϑους εἰδήσειν, Il. 1, 545; u. so ist es auch Od. 21, 70, οὐδέ τιν' ἄλλην μύϑου ποιήσασϑαι ἐπισχεσίην ἐδύνασϑε, der Anschlag, wo schon Schol. erkl. τῆς στάσεως (vgl. μυϑιήτης). – Aus Stellen, wie ὁ μὲν ἂρ μύϑοισιν, ὁ δ' ἔγχεϊ πολλὸν ἐνίκα, Il. 18, 252, bildet sich der Begriff des Wortes im Ggstz zur That, μύϑων τε ῥητῆρ' ἔμεναι, πρηκτῆρά τε ἔργων, 9, 443; μῦϑον τελεῖν, ein Wort erfüllen, zur That werden lassen, Od. 4, 777; vgl. ἔργῳ κοὐκέτι μύϑῳ χϑὼν σεσάλευται, Aesch. Prom. 1082. – Erzählung, μῦϑον δ' ὡς ὅτ' ἀοιδὸς ἐπισταμένως κατέλεξας, 11, 368, wo noch nicht an Erdichtung zu denken ist, welchen Nebenbegriff das Wort nirgends bei Hom. hat, den es aber schon bei Pind. annimmt, wenn er sagt δεδαιδαλμένοι ψεύδεσι ποικίλοις ἐξαπατῶντι μῦϑοι, Ol. 1, 29; vgl. αἱμύλων μύϑων ὁμόφοιτος, N. 8, 33, σοφία κλέπτει μύϑοις παράγοισα, 7, 23. – Wort, Rede ist es noch oft bei den Tragg.; βραχεῖ δὲ μύϑῳ πάντα συλλήβδην μάϑε, Aesch. Prom. 503; σαφεῖ δὲ μύϑῳ πᾶν – πεύσεσϑε, 644; μήτι μακεστῆρα μῦϑον, ἀλλὰ σύντομον λέγων, Ch. 444; σὺ δ' ἐμῶν μύϑων ἐπάκουσον, Soph. Phil. 1463; Gespräch, σοῦ γὰρ βραχύν τιν' αἰτεῖ μῦϑον, O. C. 1164; das Gerücht, Ai. 188. 224; Meldung, Botschaft, ἐμοὶ μὲν οὐδεὶς μῦϑος ἵκετο, Ant. 11, vgl. O. C. 358; ὁ μῦϑος εἰςενήνεκται νέος, Eur. Ion 1340; ἁπλοῦς ὁ μῦϑος τῆς ἀληϑείας ἔφυ, Phoen. 472, öfter; der Inhalt der Rede, Geschichte, πάντα γὰρ ἀκούσῃ μῦϑον ἐν βραχεῖ λόγῳ, Aesch. Pers. 699; Ch. 732; τὸν ὄντα εἴσῃ μῦϑον, Eur. El. 346. – In Prosa hat es gew. den Nebenbegriff des Fabelhaften, Erdichteten, bes. im Ggstz von λόγος; πότερον ὑμῖν μῦϑον λέγων ἐπιδείξω ἢ λόγῳ διεξελϑών; Plat. Prot. 320 c; μὴ πλασϑέντα μῦϑον, ἀλλ' ἀληϑινὸν λόγον, Tim. 26 e; ὅτι τοὺς ποιητὰς δέοι ποιεῖν μύϑους, ἀλλ' οὐ λόγους, Phaed. 61 b; ὥςπερ ταῖς γραυσὶ ταῖς τοὺς μύϑους λεγούσαις, Rep. I, 350 e, wie man sie Kindern erzählt, Polit. 268 e; vgl. Legg. X, 887 d Rep. II, 377 a; bes. auch Göttergeschichten, τὸν περὶ τὸν Γανυμήδη μῦϑον, Legg. I, 636 c; οἱ λεγόμενοι μῠϑοι περὶ τῶν ἐν Ἅιδου, Rep. I, 330 d; so bes. bei Sp., wie Plut. u. Luc.; die Thierfabel des Aesop, Plat. Phaed. 60 c, vgl. διελέγοντο πρὸς ἀλλήλους καὶ τὰ ϑηρία μύϑους Polit. 272 d; zuweilen auch ausführliche Untersuchungen, Epinom. 980 a, vgl. Legg. VII, 790 c; – μύϑους λέγειν, so viel wie fabeln, die Unwahrheit sagen, Dem. 50, 40 u. Sp. – Auch die Fabel, die einer Tragödie zum Grunde liegt, Arist. – Die Rhett., bei denen das Verfertigen eines μὖϑος eine gewöhnliche Uebung war, erklären oft λόγος ψευδης εἰκονίζων ἀλήϑειαν. – Ein Garten des Hiero bei Syrakus hieß μῦϑος, vielleicht wegen seiner fabelhaften Schönheit, Ath. XII, 542 a. – [Erst bei sehr späten Dichtern findet sich υ kurz gebraucht, Jac. A. P. p. LXIV, 416.].
-
12 ὁμός
ὁμός, ähnlich, gleich; ὁμὸν γένος, einerlei Herkunft, Il. 13, 354; ὁμῇ πεπρωμένον αἴσῃ, 15, 209; gemeinsam, gemeinschaftlich, ὀστέα νῶϊν ὁμὴ σορὸς ἀμφικαλύπτοι, Il. 23, 91, eine gemeinsame Urne; vgl. Ep. ad. 708 ( App. 147), δοιοὺς ὁμὰ χϑὼν ἅδε καλύπτει; – ὁμὸν νεῖκος, Il. 13, 333; ὁμὴ ὀϊζύς, Od. 17, 563; ὁμὸν λέχος, Il. 8, 291; Hes. Th. 503; εἰς ὁμὸν ἱκέσϑαι, Parmends. 108; πάντες ὁμὴν Ἀΐδαο κέλευϑον νισσόμεϑα, Qu. Sm. 7, 52; übereinstimmend, ὁμὰ φρονεῖν, Hes. Sc. 50. – Es ist verwandt mit ἅμα. Gebräuchlicher sind ὁμοῦ, ὁμῶς, ὁμόσε, ὁμόϑεν, und davon abgeleitet ὁμοῖος.
-
13 Ἐρῑνύς
Ἐρῑνύς, ύος, ἡ, oft Ἐριννύς geschrieben, plur. Ἐρινύες, zsgzgn Ἀρινῠς, die Erinyen, Rachegöttinnen, s. nom. pr. Bei Hom. strafen sie Meineid, Il. 19, 259, vgl. Hes. O. 801; Mord, Il. 9, 571; Verletzung der Kindespflicht gegen die Eltern, 9, 454 Od. 2, 135; μητρὸς Ἐρινύες, die für die Mutter Rache nehmen, 11, 280; Verletzung der Gastfreundschaft, 17, 475. Die Erinyen sind bei Homer Dienerinnen des Hades und der Persephone, s. Scholl. Aristonic. Iliad. 9, 569. 571, Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 184. – Als Appellat. Fluch u. Verwünschung, μητρός, die von der Mutter ausgestoßen sind, Il. 21, 412; Λαΐου, die an dem Laios haftet, Her. 4, 149; schwere Blutschuld, Hes. Th. 472; τἡν σὴν Ἐρινὺν αἰτίαν λέγω Soph. O. C. 130; Unheil, Verderben übh., ἔτεκε μεγάλαν ἅδε νύμφα δόμοισι τοῖςδ' Ἐρινύν Soph. Tr. 891; λόγο υ τ' ἄνοια καὶ φρενῶν Ἐρ. Ant. 599, Schol. ᾶμαρτία, Wahnsinn; sogar von Menschen, διδύμαν ἑλοῠσ' 'Ερινύν Soph. El. 1069, die beiden grausamen Menschen, Klytämnestra u. Aegisthus, wie die Helena auch genannt wird, Eur. Or. 1374. [υ in den dreisylbigen Casus lang, in den viersylbigen kurz.]
-
14 ηδε
I.преимущ. эп. - тж. с частицами τε, ἠμέν, μέν (τε), καί, ἔτι - и, даσευ κήδεται ἠ. ἐλεαίρει Hom. — (Зевс) о тебе заботится и скорбит;
ἄλγεα ἔδωκεν ἠ. ἔτι δώσει Hom. — (Аполлон) послал страдания, да и еще пошлет;Διὸς ἄγγελοι ἠ. καὴ ἀνδρῶν Hom. — вестники Зевса, а также и людей;γραῖαι γυναῖκες ἠ. πρεσβῦται Eur. — старые женщины и старцыII. -
15 πασχω
[πάθος и πένθος] (fut. πείσομαι; aor. 2 ἔπᾰθον - эп. πάθον, эп. 2 л. sing. conjct. πάθῃσθα = πάθῃς, 3 л. sing. conjct. πάθῃσι = πάθῃ; pf. πέπονθα - эп. 2 л. pl. πέποσθε; inf.: дор. πασχέμεν, эп. aor. παθέειν; эп. part. pf. f πεπᾰθυῖα = πεπονθυῖα)1) претерпевать, терпеть, страдать, переносить(ἄλγεα Hom.)
διὰ τέν διαβολέν π. Lys. — страдать из-за ложного обвинения;παθὼν ἔγνως ἄν Soph. — пострадав, ты узнал бы, т.е. на своем горьком опыте ты узнал бы;ὅ παθών Plat. — пострадавший;δείδια μή τι πάθῃσιν Hom. — боюсь, как бы с ним чего-л. не случилось;εἴ τι πείσεται ἅδε γᾶ Eur. — если на этот край обрушится какое-л. несчастье;τί πάθω ; Hom. — что будет со мной?;τί (χρῆμα) πάσχεις ; Arph. — что с тобой?;τί παθόντε λελάσμεθα ἀλκῆς ; Hom. — что случилось с нами (обоими), что мы забыли о мужестве?;τὸ τοῦ Ὁμήρου ἐπεπόνθη Plat. — со мной приключилось то (самое), о чем говорит Гомер;ὅπερ ἂν οἱ πολλοὴ πάθοιεν Thuc. — что случается с многими2) испытать, изведатьκακῶς π. Aesch., Thuc. — страдать;
ὅπερ νῦν ἐς Λακεδαιμονίους πεπόνθατε Thuc. — то, что вы испытали теперь со стороны лакедемонян;εὖ π. ὑπό τινος Plat. — пользоваться чьими-л. услугами;φιλικὰ π. ὑπό τινος Xen. — быть предметом чьих-л. дружеских чувств;τοιοῦτόν τι πάθος πεπονθότες Plat. — испытывающие нечто подобное;π. τι πρός τινα Plat. — иметь какое-л. впечатление о ком-л.;ὅ μέ πάσχων Arst. — бесстрастный человек3) нести наказание(παθεῖν ἢ ἀποτίνειν Plat.)
-
16 бестолковый
-
17 недотепа
недотепа м, ж разг ὁ ζαβός, ὁ ἀδέ-ξιος. -
18 неловкость
нело́в||костьж1. (неповоротливость) ἡ ἀδεξιότητα·2. (неловкий поступок) ἡ ἀδε-ξιότητα, ἡ γκάφα:сделать \неловкостькость κάνω γκάφα·3. (смущение) ἡ ἀμηχανία, τό σάστισμα. -
19 φθιάδ'
φθῑάδα, Φθιῶτιςto Phthia: fem acc sgφθῑάδι, Φθιῶτιςto Phthia: fem dat sgφθῑάδε, Φθιῶτιςto Phthia: fem nom /voc /acc dualφθιάδα, φθιάςto Phthia: fem acc sgφθιάδι, φθιάςto Phthia: fem dat sgφθιάδε, φθιάςto Phthia: fem nom /voc /acc dual -
20 числить
-лю, -лишьρ.δ.μ.1. παλ. αριθμώ, μετρώ•числить дни μετρώ τις μέρες.
2. συμπεριλαβαίνω, συγκαταλέγω• θεωρώ, λογίζω, λογαριάζω•числить больным λογίζω άρρωστον•
числить в отпуск συμπεριλαβαίνω στους αδε ιούχους.
1. αριθμούμαι.2. συμπεριλαβαίνομαι, συγκαταλέγομαι, θεωρούμαι, λογίζομαι, λογαριάζομαι•он -ится αυτός συμπεριλαβαίνεται στον κατάλογο.
|| φέρομαι χρεωμένος•эта книга -ится за ним αυτό το βιβλίο είναι χρεωμένο σ αυτόν.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ἅδε — ἅδος satiety masc voc sg ἁνδάνω please aor ind act 3rd sg (epic doric ionic aeolic) ἁνδάνω please aor imperat act 2nd sg ἅ̱δε , ὅδε this fem nom sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ᾆδε — ᾆ̱δε , ἀείδω il.Parv.. imperf ind act 3rd sg (doric aeolic) ἀείδω il.Parv.. pres imperat act 2nd sg ἀείδω il.Parv.. imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
άδε — άδος fem voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἅδ' — ἅδε , ἅδος satiety masc voc sg ἅδε , ἁνδάνω please aor ind act 3rd sg (epic doric ionic aeolic) ἅδε , ἁνδάνω please aor imperat act 2nd sg ἅ̱δε , ὅδε this fem nom sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ᾆδ' — ᾆ̱δε , ἀείδω il.Parv.. imperf ind act 3rd sg (doric aeolic) ᾆδε , ἀείδω il.Parv.. pres imperat act 2nd sg ᾆδε , ἀείδω il.Parv.. imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
List of social fraternities and sororities — Social or general fraternities and sororities, in the North American fraternity system, are those that do not promote a particular profession (as professional fraternities are) or discipline (such as service fraternities and sororities). Instead … Wikipedia
Boustrophedon — Boustrophédon Une inscription en boustrophédon du Ve siècle av. J. C. ; trouvée à Gortyne, dans l île de Crète On qualifie de boustrophédon le tracé d un s … Wikipédia en Français
Boustrophédon — Une inscription en boustrophédon du Ve siècle av. J.‑C. ; trouvée à Gortyne, dans l île de Crète On qualifie de boustrophédon le tracé d un système d écriture qui change alternativement de sens ligne après ligne, à la manière du bœ … Wikipédia en Français
Malamirovo Inscription — Malamirovo or Hambarli Inscription is a Bulgarian Greek inscription of around 813 AD, commemorating Bulgarian victories of Krum over the Byzantines, now preserved in the Varna Archaeological Museum. Contents 1 Text 1.1 Translation 2 See also … Wikipedia
Johann Hartmann Christoph Gräf — (auch: Graef, Graefe; * 6. Januar 1744 in Tennstedt; † 28. Dezember 1820 in Königsberg (Preußen)) war ein deutscher evangelischer Theologe. Leben Der Sohn des Oberpfarrers Johann Friedrich Gräf und dessen Frau Johanne Marianna Sabine Kleß aus… … Deutsch Wikipedia
επτάπυργος — ἑπτάπυργος, ον (Α) 1. (για οχυρωμένη περιοχή) με επτά πύργους («εἴ τι πείσεται ἑπτάπυργος ἅδε γᾱ», Ευρ.) 2. αυτός που προέρχεται από επτά γενναίους άντρες («οὕτως ἡ ἑπτάπυργος τών νεανίσκων εὐλογιστία... τὴν τῶν παθῶν ἐνίκησεν ἀκολασίαν», ΠΔ) … Dictionary of Greek