-
1 αδελφοί
ἀδελφόςson of the same mother: masc nom /voc pl——————ἀδελφοί, ἀδελφόςson of the same mother: masc nom /voc pl -
2 αδελφοί
αδελφοί οιбратья – все христиане -
3 ἀδελφοὶ
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἀδελφοὶ
-
4 Ἀδελφοί
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > Ἀδελφοί
-
5 ἀδελφοί
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἀδελφοί
-
6 ἀδελφοί
Βλ. λ. αδελφοί -
7 ἁδελφοί
Βλ. λ. αδελφοί -
8 τρι-άδελφοι
τρι-άδελφοι, οἱ, die drei Brüder, Tzetz.
-
9 ἀδελφός
ἀδελφός, οῦ, ὁ (Hom. [ἀδελφεός]+; accord. to B-D-F §13; Schwyzer I 555; Mlt-H. II 58; PKatz, TLZ 83, ’58, 315f vocative ἄδελφε should be accented on the antepenult in Ac 9:17; 21:20 contrary to the practice of the editions; also GPt 2:5.)① a male from the same womb as the reference pers., brother, Mt 1:2, 11; 4:18, 21 al.; τὸν ἀ. τ. ἴδιον J 1:41 (s. Jos., Ant. 11, 300). Of Jesus’ brothers (passages like Gen 13:8; 14:14; 24:48; 29:12; Lev 10:4; 1 Ch 9:6 do not establish the mng. ‘cousin’ for ἀ.; they only show that in rendering the Hebr. אָח ἀ. is used loosely in isolated cases to designate masc. relatives of various degrees. The case of ἀδελφή [q.v. 1] is similar Gen 24:59f; Tob 8:4, 7 [cp. 7:15]; Jos., Ant. 1, 211 [ἀδελφή = ἀδελφοῦ παῖς]. Sim. M. Ant., who [1, 14, 1] uses ἀ. for his brother-in-law Severus; the same use is found occas. in the pap: JCollins, TS 5, ’44, 484–94; s. VTscherikover HTR ’42, 25–44) Mt 12:46f; 13:55; Mk 3:31f; J 2:12; 7:3, 5; Ac 1:14; 1 Cor 9:5. James ὁ ἀδελφὸς τοῦ κυρίου Gal 1:19. The pl. can also mean brothers and sisters (Eur., El. 536; Andoc. 1, 47 ἡ μήτηρ ἡ ἐκείνου κ. ὁ πατὴρ ὁ ἐμὸς ἀδελφοί; Anton. Diog. 3 [Erot. Gr. I 233, 23; 26 Hercher]; POxy 713, 21f [97 A.D.] ἀδελφοῖς μου Διοδώρῳ κ. Θαί̈δι; schol. on Nicander, Ther. 11 [p. 5, 9] δύο ἐγένοντο ἀδελφοί, Φάλαγξ μὲν ἄρσην, θήλεια δὲ Ἀράχνη τοὔνομα. The θεοὶ Ἀδελφοί, a married couple consisting of brother and sister on the throne of the Ptolemies: OGI 50, 2 [III B.C.] and pap [Mitt-Wilck. I/1, 99; I/2, 103–7, III B.C.]). In all these cases only one brother and one sister are involved. Yet there are also passages in which ἀδελφοί means brothers and sisters, and in whatever sequence the writer chooses (Polyb. 10, 18, 15 ποιήσεσθαι πρόνοιαν ὡς ἰδίων ἀδελφῶν καὶ τέκνων; Epict. 1, 12, 20 ἀδ. beside γονεῖς, τέκνα, γείτονες; 1, 22, 10; 4, 1, 111; Artem. 3, 31; Ptolem., Apotel. 3, 6; Diog. L. 7, 108; 120; 10, 18. In PMich 214, 12 [296 A.D.] οἱ ἀδελφοί σου seems to be even more general=‘your relatives’). Hence there is no doubt that in Lk 21:16 ἀδελφοί=brothers and sisters, but there is some room for uncertainty in the case of the ἀδελφοί of Jesus in Mt 12:46f; Mk 3:31; J 2:12; 7:3, 5; Ac 1:14.② a pers. viewed as a brother in terms of a close affinity, brother, fellow member, member, associate fig. ext. of 1.ⓐ one who shares beliefs (for an associated duality, s. Did., Gen. 127, 6 ἀ. ἐστι τοῦ φαινομένου ἔξω ἀνθρώπου ὁ κρυπτὸς καὶ ἐν διανοίᾳ ἄνθρωπος=brother to the man as he appears from without is the man who is hidden in thought): Jesus calls everyone who is devoted to him brother Mt 12:50; Mk 3:35, esp. his disciples Mt 28:10; J 20:17. Hence gener. for those in such spiritual communion Mt 25:40; Hb 2:12 (Ps 21:23), 17 al. Of a relationship w. a woman other than that of husband Hs 9, 11, 3 al.; 2 Cl 12:5.—Of the members of a relig. community (PParis 20 [II B.C.] al. of the hermits at the Serapeum in Memphis; UPZ 162 I, 20 [117 B.C.] ἀδελφοὶ οἱ τὰς λειτουργίας ἐν ταῖς νεκρίαις παρεχόμενοι; IG XIV, 956 B, 11f. ἀ.=member of the ἱερὰ ξυστικὴ σύνοδος; IPontEux II, 449f εἰσποιητοὶ ἀ. σεβόμενοι θεὸν Ὕψιστον [Ltzm. ZWT 55, 1913, 121]. Mystery pap [III A.D.]: APF 13, ’39, 212. Essenes in Jos., Bell. 2, 122. Vett. Val. 172, 31; Cleopatra ln. 94. See GMilligan 1908 on 1 Th 1:4; Ltzm. Hdb. on Ro 1:13 [lit.]; Dssm. B 82f, 140 [BS 87f, 142]; Nägeli 38; Cumont3 276). Hence used by Christians in their relations w. each other Ro 8:29, 1 Cor 5:11; Eph 6:23; 1 Ti 6:2; Ac 6:3; 9:30; 10:23; Rv 1:9; 12:10; IEph 10:3; ISm 12:1 al. So esp. w. proper names (for ἀδ. in a figurative sense used with a name, cp. the address of a letter PMich 162 verso [II A.D.] ἀπὸ Ἀπλωναρίου ἀδελφοῦ) to indicate membership in the Christian community Ro 16:23; 1 Cor 1:1; 16:12; 2 Cor 1:1; Phil 2:25; Col 1:1; 4:7, 9; 1 Th 3:2; Phlm 1; 1 Pt 5:12; 2 Pt 3:15; AcPl Ha 1, 30 al. Completely ἀδελφὸς ἐν κυρίῳ Phil 1:14. Oft. in direct address 1 Cl 1:1 (cod. A); 4:7; 13:1; 33:1; 2 Cl 20:2 al.; B 2:10; 3:6 al.; IRo 6:2; Hv 2, 4, 1; 3, 1, 1; 4; AcPl Ha 7, 4; 8, 21; AcPlCor 1:16. ἀδελφοί μου B 4:14; 5:5; 6:15; IEph -
10 ἀδελφός
-οῦ + ὁ N 2 295-269-45-68-247=924 Gn 4,2.8(bis).9(bis)brother Gn 4,2; brother (metaph.) Jb 30,29; kinsman Gn 13,8; other, fellow man Lv 19,17; (metaph.) Jb 41,9; neigh-bour, friend Gn 43,33; son in law (as term of affection in family relations) Tob 10,13; ἀδελφοί brothers (term of address) Jdt 7,30*Jgs 5,14 ἀδελφοῦ σου your brother-אחיך for MT אחריך after you; *Neh 12,12 ἀδελφοὶ αὐτοῦ his brothers-אחיו for MT היו were; 1 Ezr 8,74 τοῖς ἀδελφοῖς ἡμῶν our brothers-אחינו for MT Ezr 9,7 אנחנו weCf. LIFSHITZ 1962b, 252-253; O’CALLAGHAN 1971, 217-225; WALTERS 1973, 94; WEVERS 1998 293;→NIDNTT; TWNT -
11 ἀδελφός
I as Subst., ἀδελφός, ὁ, voc. ἄδελφε; [dialect] Ep., [dialect] Ion., and Lyr. ἀδελφεός (gen. - ειοῦ in Hom. is for - εόο), Cret. ἀδελφιός, ἀδευφιός, Leg.Gort.2.21, Mon.Ant.18.319:— brother, Hom., etc.; ἀδελφοί brother and sister, E.El. 536; so of the Ptolemies,θεοὶ ἀδελφοί Herod.1.30
, OGI50.2 (iii B. C.), etc.;ἀπ' ἀμφοτέρων ἀδελφεός Hdt.7.97
: prov.,χαλεποὶ πόλεμοι ἀδελφῶν E.Fr. 975
: metaph.,ἀ. γέγονα σειρήνων LXX Jb.30.29
.3 colleague, associate, PTeb.1.12, IG12 (9).906.19 ([place name] Chalcis); member of a college, ib.14.956.4 term of address, used by kings, OGI138.3 ([place name] Philae), J.AJ13.2.2, etc.; generally, LXX Ju.7.30; esp. in letters, PPar.48 (ii B. C.), etc.:—as a term of affection, applicable by wife to husband, LXX To.10.12, PLond.1.42.1 (ii B. C.), etc.5 brother (as a fellow Christian), Ev.Matt.12.50, Act.Ap.9.30, al.; of other religious communities, e.g. Serapeum, PPar.42.1 (ii B. C.), cf. PTaur.1.1.20.II Adj., ἀδελφός, ή, όν, brotherly or sisterly, A.Th. 811, etc.; φύσιν ἀ. ἔχοντες, of Hephaistos and Athena, Pl.Criti. 109c.2 generally, of anything double, twin, in pairs, X.Mem. 2.3.19:—also, akin, cognate,μαθήματα Archyt.1
;ἀ. νόμοις Pl.Lg. 683a
: mostly c. gen.,ἀδελφὰ τῶνδε S.Ant. 192
;ἡ δὲ μωρία μάλιστ' ἀ. τῆς πονηρίας ἔφυ Id.Fr. 925
; freq. in Pl., Phd. 108b, Cra. 418e, al., cf. Hyp.Epit.35: c. dat.,ἀδελφὰ τούτοισι S.OC 1262
, cf. Pl.Smp. 210b.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀδελφός
-
12 ἀγαπητός
ἀγαπητός, ή, όν (verbal adj. of ἀγαπάω, fixed as an adj. B-D-F §65, 3; Rob. 1096) ‘beloved.’① pert. to one who is in a very special relationship with another, only, only beloved, in ref. to an only son (common Hom.+; Pollux 3, 19 καλοῖτο ἂν υἱὸς ἀγ. ὁ μόνος ὢν πατρί; LXX [יָהִיד] Gen 22:2, 12, 16 al.; ParJer 7:24 [Baruch]; AscIs 3:13, 17, 18; 4:3; 7:24 [Baruch]; subst. ὁ ἀγαπητός. Philo, Ebr. 30 μόνος κ. ἀγ. υἱός). Of Christ’s (cp. the interpolation in TestBenj 11:2) relationship to God ὁ υἱός μου ὁ ἀ. Mt 3:17 (BBacon, Jesus’ Voice fr. Heaven: AJT 9, 1905, 451–73)=GEb 18, 39; Mt 17:5; Mk 1:11=GEb 18, 37; Mk 9:7, cp. 12:6 (CTurner, JTS 27, 1926, 113–29; 28, 1927, 362 would translate only; s. ASouter, ibid. 28, 1927, 59f); Lk 3:22; 9:35 v.l.; cp. 20:13; 2 Pt 1:17.—Mt 12:18; MPol 14:1, 3; Dg 8:11.② pert. to one who is dearly loved, dear, beloved, prized, valued (pap, LXX; pseudepigr.; Jos., Bell. 1, 240, Ant. 15, 15; Mel., P. 2, 7) indicating a close relationship, esp. that betw. parent and child υἱός (TestAbr A 83, 31f [Stone p. 14]; Artem. 5, 37) Hs 5, 2, 6. W. τέκνον 1 Cor 4:17, τέκνα vs. 14; Eph 5:1; ἀδελφός Phlm 16. W. proper names (POxy 235, 2 [I B.C.] Τρύφων ἀγαπητέ) Ro 16:12; Phlm 1; Ac 15:25; 3J 1; w. proper names and ἀδελφός Eph 6:21; Col 4:7, 9; 2 Pt 3:15; w. σύνδουλος Col 1:7; w. τέκνον 2 Ti 1:2; w. ἰατρός Col 4:14; w. gen. of the pers. pron. and a proper name Ἐπαίνετον τὸν ἀ. μου Ro 16:5; cp. vs. 8f; IPol 8:2.—Oft. in dir. address (Hippol., Ref. 4, 50, 1) ἀγαπητέ dear friend 3J 2, 5, 11 (cp. Tob 10:13); mostly pl. ἀγαπητοί Ro 12:19; 2 Cor 7:1; 12:19; Hb 6:9; 1 Pt 2:11; 4:12; 2 Pt 3:1, 8, 14, 17; 1J 2:7; 3:2, 21; 4:1, 7, 11; Jd 3, 17, 20; 1 Cl 1:1; 7:1; 12:8; 21:1; 24:1f al.; ἀ. μου 1 Cor 10:14; Phil 2:12; IMg 11:1. ἄνδρες ἀγαπητοί dear people 1 Cl 16:17. ἀδελφοί μου ἀ. 1 Cor 15:58; Js 1:16, 19; 2:5; ἀδελφοί μου ἀ. καὶ ἐπιπόθητοι Phil 4:1.—Of members of a Christian group ἀ. θεοῦ Ro 1:7 (cp. Ps 59:7; 107:7; ApcEsdr 1:1 p. 24, 3 [Ezra]). (Παῦλον) τὸν ἀγαπητόν τοῦ κυρίου AcPl Ha 8, 2. The Israelites are κατὰ τὴν ἐκλογὴν ἀ. Ro 11:28. Of the prophets IPhld 9:2.—ἀγαπητοὶ ἡμῖν ἐγενήθητε you have become dear to us 1 Th 2:8; cp. 1 Ti 6:2 (perh.=worthy of love, as X., Mem. 3, 10, 5); ἀ. λίαν ἔχειν τινά hold someone very dear IPol 7:2.—EHvanLeeuwen, Ἀγαπητοί: ThStud 21, 1903, 139–51.—New Docs 4, 252. M-M. TW. -
13 ἀνήρ
ἀνήρ, ἀνδρός, ὁ (Hom.+, common in all the mngs. known to our lit.) a male person① an adult human male, man, husbandⓐ in contrast to woman man (Pla., Gorg. 514e; X., Hell. 4, 5, 5 et al.) Mt 14:21; 15:38; Mk 6:44; Lk 9:14; J 1:13; Ac 4:4; 8:3, 12; 1 Cor 11:3, 7ff; Hm 5, 2, 2; 6, 2, 7; 12, 2, 1 al. Hence ἄνδρα γινώσκειν (יָדְעָה אִישׁ Gen 19:8; Judg 11:39) of a woman have sexual intercourse w. a man Lk 1:34 (cp. Just., D. 78, 3 ἀπὸ συνουσίας ἀνδρός). Esp. husband (Hom. et al.; Diod S 2, 8, 6; Sir 4:10; Jos., Ant. 18, 149; Ar. 12, 2; Fgm. Milne p. 74 ln. 3; Just., A II, 2, 5ff; for this shift from the general to the specific cp. our ‘that’s her man’, ‘my man’) Mt 1:16, 19; Mk 10:2, 12; Lk 2:36; J 4:16ff; Ac 5:9f; Ro 7:2f (Sb 8010, 21 [pap I A.D.] μέχρι οὗ ἐὰν συνέρχωμαι ἑτέρῳ ἀνδρί; PLond V, 1731, 16 [VI A.D.] κολλᾶσθαι ἑτέρῳ ἀνδρί); 1 Cor 7:2ff, 10ff; 14:35; Gal 4:27; Eph 5:22ff; Col 3:18f; 1 Ti 3:2, 12; 5:9; Tit 1:6 (on the four last ref. εἷς 2b, the comm. and JFischer, Weidenauer Studien 1, 1906, 177–226; comparison w. non-Christian sources in J-BFrey, Signification des termes μονάνδρα et Univira: RSR 20, 1930, 48–60; GDelling, Pls’ Stellung z. Frau u. Ehe ’31, 136ff; BEaston, Past. Epistles, ’47, 216ff; WSchulze, Kerygma und Dogma [Göttingen] 4, ’58, 287–300) 2:5; 1 Pt 3:1, 5, 7; Hm 4, 1, 4ff; 1 Cl 6:3; Pol 4:2; AcPl Ha 4, 5.—1 Ti 2:12 (cp. Ocellus Luc. c. 49: the wife wishes ἄρχειν τοῦ ἀνδρὸς παρὰ τὸν τῆς φύσεως νόμον). Even a bridegroom can be so called (cp. אִישׁ Dt 22:23) ὡς νύμφην κεκοσμημένην τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς Rv 21:2. Freq. in address, esp. in formal assemblies: ἄνδρες men, gentlemen (X., An. 1, 4, 14; 1 Esdr 3:18; 4:14, 34) Ac 14:15; 19:25; 27:10, 21, 25. ἄνδρες ἀδελφοί (my esteemed) brothers (4 Macc 8:19; cp. X., An. 1, 6, 6 ἄ. φίλοι) Ac 15:7, 13; 23:1, 6; 28:17; 1 Cl 14:1; 37:1; 43:4; 62:1. AcPl Ha 6, 18; 7, 13; 8:9. ἀ. ἀδελφοὶ καὶ πατέρες Ac 7:2. Of soldiers (1 Macc 5:17; 16:15) οἱ ἄ. οἱ συνέχοντες αὐτόν the men who were holding him Lk 22:63.—In Ac 17:34 ἀνήρ appears to = ἄνθρωπος, but the term was probably chosen in anticipation of the contrasting γυνή (is Damaris the wife of one of the men?).ⓑ in contrast to boy (Tob 1:9; but ἀ. of a child IK VII/2, 14) ὅτε γέγονα ἀ. when I became a man 1 Cor 13:11. ἀ. τέλειος a full-grown man (X., Cyr. 1, 2, 4) Eph 4:13; in sense of maturity w. ethical component perfect Js 3:2 (s. 1dα).ⓒ used w. a word indicating national or local origin, calling attention to a single individual, or even individualizing the pl.; hence in address (X., An. 1, 7, 3 ὦ ἄ. Ἕλληνες; Jdth 4:9; 15:13; 1 Macc 2:23); the sg. is omitted in transl., the pl. rendered men, gentlemen (in direct address = esteemed people) of a certain place: ἀνὴρ Αἰθίοψ Ac 8:27 (X., An. 1, 8, 1 ἀ. Πέρσης; Palaeph. 5; Maximus Tyr. 5, 1a ἄ. Φρύξ; Tat. 6, 1 Βηρωσσὸς ἀ. Βαβυλώνιος); ἄ. Ἀθηναῖοι (Lysias 6, 8) 17:22; ἄ. Γαλιλαῖοι 1:11; ἄ. Ἐφέσιοι 19:35; AcPl Ha 1, 24; ἀ. Ἰουδαῖος Ac 10:28; ἄ. Ἰουδαῖοι (Jos., Ant. 11, 169) 2:14; ἄ. Ἰσραηλῖται (Jos., Ant. 3, 189) 2:22 (cp. vs. 22b of Jesus, in an adroit rhetorical ploy); 5:35; 13:16; 21:28; ἄ. Κορίνθιοι AcPlCor 2:26; ἄ. Κύπριοι καὶ Κυρηναῖοι Ac 11:20; ἀ. Μακεδών 16:9. (Cp. B-D-F §242.)ⓓ with focus on personal characteristics, either pos. or neg.α. used w. adj.: ἀ. ἀγαθός Ac 11:24; ἀ. ἀγαθὸς καὶ δίκαιος Lk 23:50 (cp. ἀνδραγαθία Aeschin., C. Ctesiph. 42 al.; δεδοκιμασμένοι ἄ. 1 Cl 44:2; cp. Tat. 38, 1 ἄ. δοκιμώτατος; δίκαιος Hm 4, 1, 3; 11, 9, 13f; δίκαιος καὶ ἅγιος Mk 6:20; ἀ. δίψυχος, ἀκατάστατος Js 1:8; ἀ. ἐλλόγιμος 1 Cl 44:3; ἀ. ἔνδοξος Hv 5:1; ἀ. εὐλαβής Ac 8:2; 22:12; ἀ. λόγιος 18:24; ἀ. μεμαρτυρημένος IPhld 11:1; ἀ. πιστὸς καὶ ἐλλογιμώτατος 1 Cl 62:3; ξένος AcPl Ox 6, 11 (= Aa I 241, 14); ἀ. πονηρός Ac 17:5 (PsSol 12:1f); ἀ. πραΰς D 15:1; ἀ. συνετός Ac 13:7 (Just., D. 2, 6); ἀ. φρόνιμος Mt 7:24; ἀ. μωρός vs. 26. ἀ. χρυσοδακτύλιος someone with gold rings on the fingers (satirical=‘Mr. Gold Rings’) Js 2:2. τέλειος ἀ. 3:2 (s. 1b).—Oft. in circumlocutions for nouns, somet. pleonastic (like Heb. אִישׁ) οἱ ἄ. τοῦ τόπου (Gen 26:7) the local residents Mt 14:35. ἀ. πλήρης λέπρας= a leper (in serious condition) Lk 5:12; ἀ. πλήρης πίστεως Ac 6:5, 11:24. ἀ. ἁμαρτωλός (Sir 12:14; 27:30 al.) a sinner Lk 5:8; 19:7.—In noun combinations (Ps.-Pla., Axioch. 12 p. 371a ἀ. μάγος; Chion, Ep. 14, 4 ἀ. δεσπότης; Maximus Tyr. 19, 2a ποιμὴν ἀ.) ἀ. προφήτης (Judg 6:8) a prophet 24:19. ἀ. πρεσβύτης (s. πρεσβύτης) MPol 7:2.β. w. special emphasis on courage or endurance, an aspect w. strong Homeric color (Hom. et al.; Philostrat., Vi. Apoll. 1, 16 p. 17, 2 [opp. ἄνθρωποι real ‘men’ in contrast to mere ‘people’]) of the apostles 1 Cl 6:1.—AcPl Ha 1, 25; 28.② equiv. to τὶς someone, a person (Theognis 1, 199 Diehl2; X., Cyr. 2, 2, 22; Sir 27:7) Lk 9:38; 19:2; J 1:30; Ro 4:8 (Ps 32:2). Pl. some people (1 Macc 12:1; 13:34; Just., D. 108, 2 al.) Lk 5:18; Ac 6:11. ἀνήρ τις Lk 8:27; Ac 10:1. ἀνὴρ ὅς Lat. is qui (like אִישׁ אֲשֶׁר; cp. 1 Macc 7:7; PsSol 6:1; 10:1 and as early as Pind., P. 9, 87 ἀνήρ τις, ὸ̔ς …); Js 1:12. οἱ κατʼ ἄνδρα (Dio Chrys. 15 [32], 6; cp. κατʼ ἄνδρα καὶ οἶκον PsSol 9:5) man for man, individually IEph 4:2 (of presbyters, but s. JKleist, note ad loc., rank and file); 20:2; ITr 13:2; ISm 5:1; 12:2; IPol 1:3.ⓐ a figure of a man of heavenly beings who resemble men (SibOr 3, 137 the Titans are so called; Just., D.56, 5 [s. Gen. 18:2], 10 ἐν ἰδέᾳ ἀνδρός) GPt 9:36; 10:39.ⓑ of Jesus as the judge of the world, appointed by God: ὁ θεὸς … μέλλει κρίνειν τὴν οἰκουμένην ἐν ἀνδρὶ ᾧ ὥρισεν Ac 17:31 (cp. Oenomaus in Eus., PE 5, 19, 3 Minos is the ἀνήρ, ὸ̔ν ἀποδεικνύναι ἐμέλλετε κοινὸν ἀνθρώπων δικαστήν=whom you [Gods] intended to make the common judge of humanity).—On Jesus as θεῖος ἀνήρ figure, s. EKoskenniemi, Apollonius von Tyana in der neutestamentlichen Exegese ’94 (lit.).—MVock, Bedeutung u. Verwendung von ΑΝΗΡ u. ΑΝΘΡΩΠΟΣ etc., diss. Freiburg 1928; HSeiler, Glotta 32, ’53, 225–36.—B. 81; 96. DELG. M-M. TW. Sv. -
14 τρώγω
τρώγω, fut. τρώξομαι, Ar. Ach. 771; aor. ἔτραγον, selten ἔτρωξα, wie κατατρώξαντες Timon. frg. 7; aor. pass. ἐτράγην (verwandt mit τρύω); – nagen, knuppern, essen, fressen, bes. rohe Speisen; Hom. von den Maulthieren, τρώγειν ἄγρωστιν, Od. 6, 90; Her. 2, 37 sagt τοὺς γενομένους κυάμους οὔτε τρώγουσι οὔτε ἕψοντες πατέονται, weder roh noch gekocht essen; vgl. 1, 71. 2, 92. 4, 177; später bes. vom Nachtisch, Nüsse, Mandeln knacken, naschen, Ar. u. A.; allgemein, πίνειν καὶ τρώγειν, Dem. 19, 197; Folgende; δύο τρώγομεν ἀδελφοί, Pol. 52, 9, 9, wir leben zusammen. – Vgl. B. A. 114.
-
15 δια-ζεύγνῡμι
δια-ζεύγνῡμι (s. ζεύγνυμι), auseinander spannen, trennen, τί τινος, z. B. ἀδελφοὶ διαζυγέντες ἐμοῦ, Aesch. 2, 179; Sp.; διεζεῦχϑαι ἀπὸ τῶν ἄλλων Xen. An. 4, 2, 10. – Med., von der Ehe, διαζεύγνυσϑαι, sich scheiden, Plat. Legg. VI, 784 b.
-
16 δίδυμος
δίδυμος, η, ον, auch 2 Endgn, αἱ δίδυμοι, Pind. P. 4, 209, wie Plat. Legg. III, 691 d; doppelt, zweifach; von δύο mit Reduplication? oder von δι- (δίς δύο) und δύεσϑαι, vgl. ἀμφίδυμος, νήδυμος? Bei Homer zweimal: Iliad. 23, 641 von den Aktorionen οἱ δ' ἄρ' ἔσαν δίδυμοι' ὁ μὲν ἔμπεδον ἡνιόχευεν, ἔμπεδον ἡνιόχευ', ὁ δ' ἄρα μάστιγι κέλευεν, d. h. sie waren zusammengewachsen, ein Doppelleib; Scholl. vs. 638. 639 Ἀρίσταρχος δὲ διδύμους ἀκούει οὐχ οὕτως ὡς ἡμεῖς ἐν τῇ συνηϑείᾳ νοοῠμεν, οἷοι ἦσαν καὶ οἱ Διόσκουροι, ἀλλὰ τοὺς διφυεῖς, δύο ἔχοντας σώματα, Ἡσιόδῳ μάρτυρι χρώμενος, καὶ τοὺς συμπεφυκότας ἀλλήλοις. οὕτως γὰρ καὶ τὸ λεγόμενον ἐπ' αὐτῶν σαφηνίζεσϑαι ἄριστα; Apollon. Lex. Homer. p. 58, 26 Διδυμάονε δίδυμοι ἀδελφοὶ οἱ κεχωρισμένοι τοῖς σώμασιν. οἱ δὲ συμφυεῖς δίδυμοι λέγονται. Vgl. s. v. Διδυμάων u. s. Lehrs Aristarch. p. 179. Odyss. 19, 227 αὐτάρ οἱ περόνη χρυσοῖο τέτυκτο αὐλοῖσιν διδύμοισι; auch diese Stelle erklärte man im Alterthum analog der Stelle Iliad. 23, 641, δίδυμοι αὐλοί = zwei mit einander unmittelbar verbundene αὐλοί, Scholl. διδύμοισι: διπλαῖς, ἢ συμφυέσι περόναις. – Folgende: χερὶ διδύμᾳ Pind. p. 2, 9, u. öfter; Plat. Tim. 77 d u. sonst; δίδυμος κασίγνητος, Zwillingsbruder, Pind. N. 1, 36, wie ἀδελφός, Dem. 25, 79; so oft bei Att.; γενέσεις διδύμους γεννησάμενος Plat Critia. 113 e; auch δίδυμα, Arist. H. A. 7, 4. – Bei Galen. u. Philodem. 8 (v, 126) sind οἱ δίδυμοι die zwei Hoden.
-
17 ἀνεψιός
-
18 ἀδελφός
ἀδελφός, ὁ, (ἀ copul. - δελφύς, nach Arist. H. A. 3, 1), Bruder, bei Hom. noch nicht, welcher ἀδελφεός u. ἀδελ φειός gebraucht; ἀδελφοί, Geschwister; auch adl. ἀδελφός, ή, όν, brüderlich; Aesch. χερσὶν-φαῖς Spt. 793, wie Soph. O. R. 1468; ähnlich, übereinstimmend, τινός, z. B. Soph. ἀδελφὰ τῶνδε κηρύξας Ant. 192; βουλεύματα τοῖς ἔργοις ἀδ. Lys. 2, 59; τῶν εἰρημένων ἀδ. Isocr. 4, 71; – τινί, Soph. O. C. 1264; Aeschin. 2, 145 διαβολὴ δὲ ἀδελφόν ἐστι καὶ ἡ συκοφαντία; τὰ σὰ τοῖς φανεῖσιν ἡγοῦμαι ἀδελφά Luc. Gall. 5 ( voc. ἄδελφε, s. Göttling p. 305).
-
19 ἀλληλο-φόνοι
-
20 αδελφος
Iэп.-ион. ἀδελφε(ι)ός ὅ (voc. ἄδελφε) братοἱ ἀδελφοί Eur. etc. — братья, реже Eur. брат и сестра;
ἀδελφεοὴ ἀπ΄ ἀμφοτέρων Her. — брат и по отцу и по материII31) братский, братнин(χεῖρες Aesch., Soph.; πολιτεία Plut.)
2) перен. братский, родственный, близкийἀδελφὰ τῶνδε и τούτοιν Soph. — нечто вроде этого;
τούτων ἀδελφά τε καὴ ἀδελφῶν ψυχῶν ἔργα Plat. — дела, близкие к этим и совершаемые родственными между собой душами;τῆς ἐν Μαραθῶνι μάχης ἀδελφή Plut. — (сражение), напоминающее Марафонское
См. также в других словарях:
ἁδελφοί — ἀδελφοί , ἀδελφός son of the same mother masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Αδελφοί Αρβάλες — (fratres arvales, δηλαδή αδελφοί των αγρών, στα ελληνικά αδελφοί αρουραίοι). Σωματείο από 12 ισόβιους ιερείς της αρχαίας Ρώμης, που τελούσαν τη λατρεία της Δίας (Dea Dia), μιας θεότητας που δεν αναφέρεται αλλού, αλλά ταυτιζόταν με την παλιά… … Dictionary of Greek
ἀδελφοί — ἀδελφός son of the same mother masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Αδελφοί του Ελεύθερου Έρωτα — Κοινότητα που ιδρύθηκε από τον Γουίλιαμ Άλεν το 1854, στο Νιου Χέβεν της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Τα μέλη της δεν παντρεύονται, ζουν λιτή ζωή και εργάζονται στο ίδιο κτήμα. Έχουν ελεύθερες ερωτικές σχέσεις, ακόμα και με συγγενικά τους πρόσωπα … Dictionary of Greek
Αδελφοί του Κοινού Βίου — Θρησκευτικές κοινότητες που άκμασαν στην κεντρική και βόρεια Γερμανία και στις Κάτω Χώρες στον 15o αι. και διατηρήθηκαν έως τον 17o. Η πρώτη κοινότητα ιδρύθηκε από τον Γκέραρντ Γκροστ στην πόλη Δέβεντερ της επισκοπής της Ουτρέχτης γύρω στο 1380.… … Dictionary of Greek
Μονγκολφιέ, αδελφοί — (Montgolfier, εξελληνισμένο Μογγολφιέροι)· Ζοζέφ – Μισέλ (Βινταλόν λεζ Ανονέ 1740 – Μπαλαρίκ λε Μπεν 1810)· Ζακ – Ετιέν (Βινταλόν λεζ Ανονέ 1745 – Σεριέρ 1799). Γάλλοι βιομήχανοι, εφευρέτες του αερόστατου με θερμό αέρα, το οποίο από της… … Dictionary of Greek
Σιαμαίοι αδελφοί — Δίδυμοι αδελφοί, (Τσανγκ Ενγκ) που τα σώματά τους συνδέονταν με μια σάρκινη λουρίδα από το στήθος. Γεννήθηκαν στην Ταϊλάνδη το 1811, από Κινέζους γονείς. Η λουρίδα που τους ένωνε είχε μήκος 0,055 μ. περίπου, αλλά με την πάροδο του χρόνου, και… … Dictionary of Greek
Γκριμ, αδελφοί — (Grimm).Γερμανοί φιλόλογοι και συγγραφείς παραμυθιών με διεθνή απήχηση. Ο Γιάκομπ (Jacob, 1785–1863) και ο Βίλχελμ (Wilhelm, 1786–1859), είχαν κοινές ιδέες και έζησαν τα ίδια γεγονότα, αλλά διέφεραν ως ιδιοσυγκρασίες: πιο αυστηρός και… … Dictionary of Greek
Μανάκια, αδελφοί — (Γιάννης Μ., Αβδέλα Γρεβενών, 1878 – Μπίτολα, ΠΔΜ, 1960; και Μίλτος Μ., Αβδέλλα Γρεβενών 1882; –Μπίτολα, ΠΓΔΜ, 1964). Φωτογράφοι και κινηματογραφιστές. Κατάγονταν από μια παλαιά βλαχόφωνη οικογένεια. Ο Γιάννης Μ. τελείωσε το γυμνάσιο στο… … Dictionary of Greek
Μαρξ, αδελφοί — (The Marx Brothers). Οικογένεια Αμερικανών κωμικών του κινηματογράφου. Την ομάδα αποτελούσαν τα αδέλφια Γκράουτσο Μ. (Groucho Marx, Νέα Υόρκη 1890 – 1977), Ζέπο Μ. (Zeppo Marx, Νέα Υόρκη 1901 – 1979), Τσίκο Μ. (Chico Marx, Νέα Υόρκη 1886 – 1961)… … Dictionary of Greek
Γουόρνερ, αδελφοί — (Warner brothers). Οικογένεια Καναδών επιχειρηματιών, πολωνοεβραϊκής καταγωγής. Παραγωγοί και επιχειρηματίες σε όλους τους χώρους του θεάματος και της λαϊκής κουλτούρας (κινηματογράφος, τηλεόραση, δισκογραφία, βιβλία, κόμικς κλπ.), ο Χάρι… … Dictionary of Greek
