-
41 противник
1. мҡаршы кеше2. мв игре, состязанииҡаршы яҡ, ҡаршылаш3. м собир.неприятельдошман -
42 противоположность
1. жҡапма-ҡаршылыҡ, ҡаршылыҡ2. жто, что несходно, и тот, кто несходен с другими по своим качествамкиреһе, ҡапма-ҡаршыһы3. ж филос.ҡапма-ҡаршылыҡв противоположность кому-чему; в знач. предлога — -ға/-гә ҡапма-ҡаршы, айырмалы рәүештә
-
43 противопоставить
1. сов. кого-что, кому-чемусравнитьҡаршы ҡуйыу, сағыштырыу2. сов. кого-что, кому-чемуобратить против кого-чего-л.ҡаршы ҡуйыу -
44 противоречить
1. несов. кому-чемуҡарышыу, ҡаршы килеү (сығыу, төшөү), ҡарыулашыу2. несов. кому-чемунаходиться в противоречии с чем-л.ҡаршы булыу, тура килмәү -
45 противостояние
-
46 сопротивляемость
жҡаршы тороу (ҡаршылыҡ күрһәтеү) һәләте, ҡаршы тороусанлыҡ, сыҙамлыҡ -
47 алкоголизм
малкоголизм, эскеселек, эскелекборьба против алкоголизма — алкоголизмға ҡаршы көрәш, эскелеккә ҡаршы көрәш
-
48 антагонист
1. мантагонистнимә менәндер килешмәгән, ҡапма-ҡаршы фекерҙә торған кеше2. м мн. биол. антагонистыантагонистфункциялары йәки тәьҫир итешеүе менән ҡапма-ҡаршы булған ағзалар йәки матдәләр -
49 антивоенный
-
50 антидемократический
прил.демократияға ҡаршы, антидемократик -
51 антиисторический
-
52 антиколониальный
прил.антиколониаль, колониализмға ҡаршы -
53 антикоммунизм
мантикоммунизмкоммунизмға ҡаршы идеология һәм сәйәсәт -
54 антимарксистский
-
55 антиматериалистический
прил.антиматериалистик, материализмға ҡаршы -
56 антимилитаристический
прил.антимилитаристик, милитаризмға ҡаршыантимилитаристическая кампания — антимилитаристик кампания, милитаризмға ҡаршы кампания
-
57 антинародный
прил.халыҡ мәнфәғәтенә ҡаршы, халыҡҡа ҡаршы -
58 антиобщественный
прил.йәмғиәткә зарарлы, йәмәғәтселеккә ҡаршы -
59 антирелигиозный
-
60 беда
1. жбәлә, ҡаза, бәлә-ҡаза2. ж в знач. сказ.бик ҡыйын (ауыр)3. ж в знач. сказ.; прост.бик күп, ифрат күп, иҫ киткес күпне велика беда — артыҡ зыян юҡ, бошонорлоҡ түгел
на беду — бәхетһеҙлеккә ҡаршы, бәләгә ҡаршы
См. также в других словарях:
аршы — Аршыған пияздай. Аппақ, жұп жұмыр; аршыған жұмыртқадай. – А р ш ы ғ а н п и я з д а й боп оң жақта отырған кезім (Р. Отарбаев, Біздің ауыл., 139) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қаршыға — қанат. э п и т. Қанаты қаршығаның қанатындай. Иншалла, балапанның бітім болмысы қ а р ш ы ғ а қ а н а т, жылан бас, қожыр аяқ, талтақ бұттың өзі болар деп отырмын (К.Сегізбаев, Беласқан, 204) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қаршы — зат. Киізден жасалған, көрпе жастық салып қоюға арналған бұйым. зат. көне Қазақ халқының ертеден келе жатқан киіз үй жабдығы. Оның пішіні сандық іспеттес төрт бұрышты болады. Қаршыны шымқай ақ киізден жасайды да, бетіне, қақпағының үстіне, және… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қаршыға — зат. Тұмсығы иіліп келген, шағын денелі, алғыр құс … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қаршы — (Қарақ.) киізден өрнектеп жасаған кебеже. Көшіп қонуға қ а р ш ы жақсы болады, сынбайды (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қаршыға — (ҚХР) уәзір деңгейлес мансап. Қ а р ш ы ғ а, сарқардалар жылдам барып, құрметпен Даниярды келді алып (ҚХР) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қаршы — зат. көне. 1. Хан ордасы. Қазыбек бек атандым. Ханның тізесін басып оңқалы болып, қ а р ш ы д а отырдым (Қазыбек бек, Түп тұқияннан., 99). Осы соғыстың жорамалын жасаған Қазыбек батыр қ а р ш ы ғ а (хан ордасына) шақырылды (Соц. Қаз., 16.02.1991 … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қаршық — зат. көне. Кемпір. «Алажіпті» міндетті түрде қара ала киім киген қ а р ш ы қ кесетін болған» (Ана тілі, 03.10.1991, 8) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қаршыға жұмыстыру — (Жамб., Шу) айтыстыру, егестіру, айдап салу, біріне бірін шағыстыру … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көк — … 2. ауыс. Шар болаттан жасалған, асыл; сапалы д.м. Мыс.: көк найза, көк сүңгі, көк кіреуке, көк семсер, көк сауыт т.б. Сүбедей баһадүр мен Жебе ноян жас батырларға арналған орданың рәсімді сыйлығы – болат дулыға, к ө к кіреуке сауыт, наркескен… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сырғақ — зат. Қаршығаның құйрығы мен сирағы ұзын, бойы сұңғақ түрі. Құсбегілер қаршығаны өз ішінен шәулі қаршыға, қара қаршыға, ақ тұнжыр, көк тұнжыр, с ы р ғ а қ деп бірнеше түрге жіктейді (Ж.Бабалықов, Қырандар, 140) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі