-
1 шӱлыкаҥмаш
шӱлыкаҥмашсущ. от шӱлыкаҥаш уныние, огорчение, помрачение, грусть, печаль, мрачность, тоска, скукаШӱлыкаҥмашым кораҥдаш отвести печаль.
Шӱлыкаҥмаш илышым кӱчыкемда. Уныние укорачивает жизнь.
-
2 шӱлыкаҥмаш
сущ. от шӱ лыкаҥаш уныние, огорчение, помрачение, грусть, печаль, мрачность, тоска, скука. Шӱ лыкаҥмашым кораҥдаш отвести печаль.□ Шӱ лыкаҥмаш илышым кӱ чыкемда. Уныние укорачивает жизнь. Ср. шӱ лыкаҥме, ойганымаш.Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > шӱлыкаҥмаш
-
3 шӱлыкаҥме
шӱлыкаҥме1. прич. от шӱлыкаҥаш2. в знач. сущ. уныние, помрачение, огорчение, грусть, печаль, тоскаШӱлыкаҥмым мондо тый, ончал тый волгыдын. «Мар. ком.» Ты забудь печаль, посмотри ты радостно.
Аважын шӱлыкаҥмыжым ужын, Ваня чыла умылыш. К. Исаков. Увидев огорчение своей матери, Ваня понял всё.
-
4 шӱлыкаҥме
1. прич. от шӱ лыкаҥаш.2. в знач. сущ. уныние, помрачение, огорчение, грусть, печаль, тоска. Шӱ лыкаҥмым мондо тый, Ончал тый волгыдын. «Мар. ком.». Ты забудь печаль, посмотри ты радостно. Аважын шӱ лыкаҥмыжым ужын, Ваня чыла умылыш. К. Исаков. Увидев огорчение своей матери, Ваня понял всё. Ср. шӱ лыкаҥмаш, ойганыме.Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > шӱлыкаҥме