-
1 шышылдау
неперех.1) шепеля́вить; ша́мкать, пришёптывать || ша́мканьешышылдап сөйләү — говори́ть ша́мкая (с ша́мканьем); шепеля́вить
карчыклар кебек шышылдый — ша́мкает, как стару́шка
2) перен.; прост. ши́кать, ехи́дно шипе́ть, зло ша́мкать зуба́ми, говори́ть сти́снув зу́быачудан шышылдау — шипе́ть от зло́сти
-
2 шышылдау
глшепелявить, шамкать -
3 шышылдау
lispeln -
4 шушылдау
неперех.; разг.1) перешёптываться, разгова́ривать шёпотом ( издавая звуки ш-ш) || перешёптывание2) см. шышылдаушушылдап сөйләшү — ша́мкать, шепеля́вить ( обычно о беззубом человеке)
-
5 шепелявить
несов.шышылдап сөйләү, шышылдау
См. также в других словарях:
шышылдау — 1. С , ч авазлары урынына ш кулланып сөйләү 2. Ачулану билгесе буларак, тешне кысып, авазларны теш арасыннан сызгыртып чыгарып сөйләү теш арасыннан шышылдап алды … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге