шляхціц

См. также в других словарях:

• влановичъ — сын татарскага князя з ханскага роду ці сын шляхціча вышэйшага ардынскага роду …   Старабеларускі лексікон

• войский — прым. у знач. наз. ураднік, які ахоўваў маёнткі шляхцічаў апалчэнцаў у час вайны …   Старабеларускі лексікон

• кавалеръ — I дваранін, шляхціц II ваеннае збудаванне, бастыён …   Старабеларускі лексікон

• подстолий — (подстольникъ) 1. намеснік стольніка; 2. ганаровы тытул, які надаваўся знатным магнатам і шляхцічам (з 16 ст.) …   Старабеларускі лексікон

• подстольникъ — подстолий (подстольникъ) 1. намеснік стольніка; 2. ганаровы тытул, які надаваўся знатным магнатам і шляхцічам (з 16 ст.) …   Старабеларускі лексікон