ширату

См. также в других словарях:

• темекі ширату — (Сем., Ұрж.) темекі орау. Ол т е м е к і с і н ш и р а т а бастайды (Сем., Ұрж.). Т е м е к і ң д і ш и р а т жігітім, – деп ол балғашыға бір гүж ете түсті (Ф. Дін., Ұшқын, 29) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• шиыру — 1 (Маң.: Шевч., Маңғ.) 1. ширату, жіп ширату. Арқан шиырғанда бір ұшын керегеге іледі де, бір ұшына ожау, қасық іліп ш и ы р а д ы (Маң., Маңғ.). 2. қағазға қол қою. Мына қағазға қолыңды ш и ы р ы п жібер (Маңғ., Шевч.) 2 (Түрікм.: Таш., Көнеүр …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• Румынский экспрессионизм —    заявил о себе после I мировой войны. Критики не сразу оценили масштаб этого явления. Румынская культура заметно ориентирована на Францию, направления французского искусства быстро проникали в страну и давали жизнь национальным вариантам. В… …   Энциклопедический словарь экспрессионизма

• есу — ет. Арқан, жіп жасау үшін жүнді, мақтаны ширату, пысытып бұрау …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• иіру — ет. Жүннен, мақтадан арнаулы құрал арқылы жіп ширату. ет. Біршама қысқа талшықтарды ширата жалғап, үзік түйінсіз жіп жасаудың жиынтық процесі. Қолмен иіргенде қол ұршық пайдаланылады. ет. Малды шашау шығармай, тобын жазбай бір жерге жинау, топтау …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• қарпу — ет. Басқан киізді жақсылап пісіру, ширату, кіріктіру үшін қағу, ұру; аяқпен тебу. ет. Ауызды толтыра шайнау, молынан асау …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• пысыру — ет. Киіз басу ісінде киіз шымыр, тығыз болу үшін, ыстық су құйып білектеу, тепкілеу немесе иірген жіпті ширату …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• тартпа — зат. Батып кететін батпақты сор. зат. Столдың суырма жәшігі. зат. кәсіб. Бір басында ілмегі бар, шөп суыратын ағаш. зат. Ер тоқымның үстін бастырып, аттың бауырынан өткізіп байлайтын қайыс бау. зат. Аңға салатын, саят құстарын қайырғанда… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• арқанды ширықтыру — (Қарақ.) арқанды ширату …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қарпу — 1 1. (Павл., Ерт.) киіздің шығып тұрған қылшықтарын күйдіру. 2. (ҚХР) басқан киізді жақсылап пісіру, ширату 2 (Гур., Шевч.) батырып алу 3 (Гур., Маңғ.) түйенің аузынан жынын шашуы. Түйе қ а р п ы п жібермесін (Гур., Маңғ.) 4 (Гур., Маңғ.) орынсыз …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қылша — 1 (Жамб.: Шу, Мер., Луг., Мойын., Жам.) қызылша. Судың құлағын тартсаң болғаны, қ ы л ш а л а р д ы ң жері жарылып кетеді (Жамб., Жам.). Қарауылдағы жетісегіз атты қ ы л ш а ғ а жібергенің не? (Жамб., Шу). Қант қ ы л ш а с ы егілген жердің… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі