шебер

См. также в других словарях:

• ШЕБЕР — и пр. см. шабер. Толковый словарь Даля. В.И. Даль. 1863 1866 …   Толковый словарь Даля

• шебер — щебень , олонецк. (Кулик.). См. щебень …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

• шебер — зат. Қолынан іс келетін өнерлі адам …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• ағаш шебері — зат. Ағаштан әр алуан заттар мен құрал саймандар жасайтын маман, балташы …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• шешімталдық — зат. Шешім шығара білетіндік, шешімгер. Серігінің қысылғанда жол таба білетін ш е ш і м т а л д ы ғ ы н а, қиындықты қайыспай көтеретін төзімділігіне тәнті (Лен. жас, 13.03. 1985, 3). Ши аршу. Ши тоқу үшін ши сабағын қабығынан тазалау. Ш и а р ш… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• Воинские звания в Вооружённых Силах Республики Казахстан — Воинские звания в Вооружённых Республики Казахстан  установлены Законом Республики Казахстан «О воинской обязанности и воинской службе». Содержание 1 Структура званий 2 Знаки различия …   Википедия

• үйші — зат. Киіз үйдің сүйегін, қаңқасын жасайтын шебер адам. зат. Киіз үйідің сүйегін жасайтын шебер. Үйшінің көпшілігінде арнайы шеберхана болмаған. Олар өздерінің құрал жабдықтарын (тез, шапа шот, балта, үскі, жоңғыш, пышақ, қуысқұлақ) өздері жасаған …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• мұжанчы — (Монғ.) ағаш шебері. [Монғолша мужаан ағаш шебері (Монғ. қаз. сөз., 113)] …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• ыспар — (Монғ.) 1. шебер, ісмер, іскер. Әзірге кім неге ы с п а р болса, соны істей тұрсын (Монғ.). Аңшылар бригадасының құрамына суыр майын дайындайтын ы с п а р адамдарды тағайындау дұрыс (“Ж. өмір”, 11.08. 1983). Жоңғар жұртында, “ханнан қазаншы ы с п …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• ер — қосты… Ер жеткен соң Ақат үй ағашын сырлап, етік тігіп, кәсіп қылды. Бері келгенде е р қ о с а т ы н болды (Қаз. әдеб., 23. 12. 1988, 11). Ер шабу. Шабу арқылы дөңбек ағаштан ер жасау. Ол – жас шағынан ағаштан е р ш а б у, домбыра жасаумен аты… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• көзеу — I ет. Шаңырақтағы уықтың сүйір ұшы кіретін тесікті күйдіруді көзеу деп атайды (Ә. Тәжімұратов, Шебер., 27). Көзеу темір. Шаңырақты күйдіріп тесетін төрт қырлы темір (Ә.Тәжімұратов, Шебер., 27). II зат. Өрмек жіптерін жоғары көтеріп тұратын… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі