-
21 кыңгырау
1. сущ. 1) колокол 2) колокольчик, звонок 3) звонок (сигнальный прибор)qıñğırawğa basarğa ― нажать на звонок
2. прил. колокольныйqıñğıraw çıñı ― колокольный звон
▪ qıñğıraw çäçäk бот.колокольчик ▪ qıñğıraw göl диал.фуксия ▪ qıñğıraw qağuçı звонарь ▪ qıñğıraw ülän бот.хлопушка -
22 саңгырау
1. сущ. в знач.глухой (человек) 2. прил. 1) глухой 2) приглушённый, глухой ▪ sañğıraw tartıq глухой согласный -
23 яңгырау
: yañğıraw tartıq лингв.звонкий согласный -
24 зәңгәрсу
прил.синева́тый; голубова́тый; бле́дно-голубо́йзәңгәрсу күзләр — голубова́тые глаза́
- зәңгәрсу каразәңгәрсу кыңгырау чәчәкләр — голубова́тые колоко́льчики
- зәңгәрсу соры
- зәңгәрсу яшел -
25 зыңлау
неперех.издава́ть зву́ки зың и́ли зең звене́тьколакларым зыңлый — звени́т в уша́х
зыңлау ап яңгырау — прозвене́ть
-
26 колакай
сущ.; диал.; см. саңгырау -
27 көлке
1. сущ.1) смех, поте́ха, шу́тка, смехота́, умо́ракөлке бүлмәсе — ко́мната сме́ха
көлкегә әйләндерү — превраща́ть в смех (шу́тку)
менә көлке дисәң дә көлке! — вот поте́ха, так поте́ха!
тычканга - үлем, мәчегә - көлке — (погов.) мы́шке - смерть, ко́шке - поте́ха
2) ю́мор, сати́ра2. прил.көлке бүлеге — отде́л сати́ры (ю́мора)
1) смешно́й, смехотво́рный; заба́вный, шу́точныйкөлке сүзләр сөйләү — говори́ть смешны́е слова́
2) см. көлкеле3) в знач. сказ.; безл. смехотво́рно, смешно́болай дип уйлау көлке — ду́мать так - смешно́
3. нареч.көлке бит: һаман очраша алмыйбаз — смешно́ да́же: всё не мо́жем встре́титься
смешно́, смехотво́рнокөлке яңгырау — звуча́ть смехотво́рно
••көлкегә алу — принима́ть/приня́ть за шу́тку
көлке капчыгы тишелү — смеши́нка в рот попа́ла (залете́ла)
көлкегә калдыру — опозо́рить, вы́смеять, засме́ивать/засмея́ть, сде́лать посме́шищем, ста́вить в смешно́е положе́ние
көлкегә калу — опозо́риться, стать посме́шищем, оказа́ться в смешно́м положе́нии
көлкегә күтәрү — поднима́ть/подня́ть на́ смех
көлкенең көлкесе — пря́мо смех оди́н, смех да и то́лько
-
28 кыңгыравык
сущ.; разг.; см. кыңгырау 2) -
29 романтик
I сущ.; в разн. знач.рома́нтикрома́нтиклар белән классицизм тарафдарлары арасында көрәш — борьба́ ме́жду рома́нтиками и классици́стами
II прил.яшь рома́нтиклар — молоды́е рома́нтики
1) в разн. знач. романти́ческий; романти́чныйрома́нтик поэзия — романти́ческая поэ́зия
эшнең рома́нтик ягы — романти́ческая сторона́ де́ла
рома́нтик очрашу — романти́ческая встре́ча
рома́нтик хисләр — романти́чные, прони́кнутые рома́нтикой чу́вства
2) в знач. нареч. романти́чески, романти́чнорома́нтик яңгырау — звуча́ть романти́чно
-
30 саңгыраулашу
неперех.; лингв.оглуша́ться/оглуши́ться || оглуше́ниеяңгырау тартыкларның саңгыраулашуы — оглуше́ние зво́нких согла́сных
-
31 тартык
прил. и сущ.согла́сный ( звук)саңгырау тартыклар — глухи́е согла́сные
тартык авазлар — согла́сные зву́ки
-
32 тутык
1. сущ.1) ржа, ржа́вчинатимерне тутык ашый, күңелне юклык ашый — (погов.) желе́зо заеда́ет ржа, ду́шу заеда́ет бе́дность
2) тёмный налёт (на листьях, зеркале и т. п.), пожу́хлость, почерне́ние; чернота́3) боло́тная руда́, боло́тная ржа́вчина2. прил.; разг.ржа́вый- тутык үләнетутык кыңгырау — ржа́вый колоко́льчик
-
33 чыңлату
перех.звене́ть, звя́кать, ля́згать, бренча́ть чем || звя́канье, ля́зганье, бренча́ниемандолина чыңлату — бренча́ть на мандоли́не
кыңгырау чыңлату — звони́ть колоко́льчиком
чылбырлар чыңлату — звя́кать цепя́ми
-
34 шалтырату
перех.1) греме́ть чем, бря́кать/бря́кнуть, ля́згать/ля́згнуть, звя́кать/звя́кнуть чемсавыт-саба шалтырату — греме́ть посу́дой
богауларны шалтырату — ля́згать цепя́ми
2) звони́ть/позвони́тькыңгырау шалтырату — звони́ть в звоно́к
телефон(нан) шалтырату — звони́ть по телефо́ну
яңадан (кабат) шалтыратыгыз — позвони́те ещё раз; перезвони́те
-
35 шалтырау
неперех.1) дребезжа́ть, греме́ть, бря́кать/бря́кнуть, ля́згать/ля́згнуть, звя́кать/звя́кнуть; издава́ть звондөнья булгач, савыт-саба шалтырамый тормый — (погов.) в жи́зни не быва́ет, что́бы посу́да не греме́ла; в жи́зни (в семье́) не всегда́ быва́ет ти́хо (ми́рно)
2) звони́ть, звене́ть || звонтелефон шалтырый — звони́т телефо́н
кыңгырау шалтыравы ишетелә — слы́шен звон колоко́льчика
3) перен. хвали́ться, хва́статься, бахва́литься; звони́ть ( во все колокола); разглаго́льствоватькөн элгәре шалтырамый торыгыз — ра́ньше вре́мени не хвали́тесь
•••шалтырап йөрү — прост. хвали́ться, хва́статься, бахва́литься
-
36 шылдырау
неперех.; см. шылтыраукыңгырау шылдыравы ишетелә — слы́шится звон колоко́льчика
- шылдырап торганшылдырап чишмә ага — журчи́т родни́к; журча́ течёт роднико́вая вода́
-
37 шылтырату
неперех.; см. шалтыратукыңгырау шылтырату — звони́ть в звоно́к
акча шылтырату — звя́кать моне́тами
чылбырны шылтырату — ля́згать це́пью
савыт-саба шылтырату — греме́ть посу́дой
-
38 шыңгырдату
перех.1) производи́ть/произвести́ гу́лкие зву́ки; гу́лко звя́кать, дзи́нькать чем-л. || гу́лкое звя́канье, дзи́ньканье чем-л.кыңгырау шыңгырдату — звя́кать колоко́льчиком, произвести́ звон колоко́льчиком
2) стуча́ть по желе́зной кро́вле; вызыва́ть/вы́звать перека́тывающийся глухо́й звукяңгыр түбә калаен шыңгырдата ук башлады — дождь на́чал бараба́нить по желе́зной кры́ше (букв. стуча́ть, вызыва́я глухо́й шум)
3) пили́кать, неуме́ло игра́ть на чем-л.уйный белмәсәң, шыңгырдатма — не уме́ешь игра́ть, не пили́кай
• -
39 yañğıraw
-
40 qıñğıraw
кыңгырау 1. сущ.1) колокол2. прил.qıñğırawğa basarğa ― нажать на звонок
qıñğıraw çıñı ― колокольный звон
бот. колокольчикбот. хлопушка.
См. также в других словарях:
кыңгырау — 1. Металлдан (бакырдан яки аның эретмәсеннән) киселгән конус рәв. ясалган, стенасына бәрелеп яңгыравыклы тавыш чыгара торган эче куыш әйбер 2. Кыңгырау тавышына охшаш сигнал бирү өчен хезм. итә торган җайланма электр к. ы 3. Саратов гармунының… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
саңгырау — (САҢГЫРАУЛАНУ) (САҢГЫРАУЛЫК) – с. 1. Ишетү тойгысыннан мәхрүм калган, бөтенләй ишетми яки бик начар ишетә торган 2. Яңгырап ишетелми торган, басынкы, тонык (авазлар, тавышлар тур.) 3. лингв. Тавышсыз әйтелә торган, пышылдап та әйтеп була торган… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
шаңгырау — 1. Тонык чаңгырдау тавышы чыгару, тонык калын тавыш белән яңгырау 2. Яңгырау, кайтавазланып яңгырау, гөжләү … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
яңгырау — 1. Металл тавышына охшаган көчле, ачык тавыш чыгару 2. Ачык ишетелү, таралу. күч. Нин. б. тәэсир калдыру тавышында ышаныч яңгырый иде 3. Хәтердә булу, онытылмау, һаман колакта ишетелеп тору 4. күч. Таралу, билгеле булу исеме дөньяга яңгырады.… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
сап-саңгырау — арт. дәр. Саңгырау … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
зыңгырау — Калтыраулы калын зың яки зыңк иткән тавыш чыгару, зыңлау … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
каңгырау — 1. Миңгерәү, тинтерәү, зиһенсезләнү. Урын эзләп аптырау. Эзләгәнне таба алмыйча йөрү 2. Күнекмәгән шартларда, чит илдә яшәү … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
чаңгырау — диал. Металл әйберләргә берәр нәрсә белән бәреп, сугып, үзенә бертөрле өзек өзек тавышлар чыгару … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
чыңгырау — Металлга берәр нәрсә яки металл бәрелгәндә һ. б. ш. очракларда үзенә бертөрле тавыш барлыкка килү … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
шыңгырау — 1. Тавышны яңгыратып кире кайтару, кайтаваз бирү шыңгырасын урман буйлары 2. күч. Лыгырдау, кирәкмәгәнне сөйләү. ШЫҢГЫРАП ТОРГАН – Буш, бернәрсәсез яки беркемсез; шәрә … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
шаңгырдау — 1. Тонык чаңгырдау тавышы чыгару, тонык калын тавыш белән яңгырау 2. Яңгырау, кайтавазланып яңгырау, гөжләү … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге