-
1 шабыр-шобыр
подр.; = шабыр-шабыршабыр-шобыр яңгыр ява өй түбәсе калайга — по желе́зной кры́ше стучи́т дождь; с шу́мом идёт (льёт) дождь
2) шумному высыпанию чего-л. (зерна, гороха и т. п.)кесәләреннән шабыр-шобыр алтын коела, ди — ( из сказки) говоря́т, из карма́на с шу́мом сы́плется зо́лото
3) шумному плеску, шумному стеканию водышабыр-шобыр суга керү — с шу́мом и пле́ском войти́ в во́ду
-
2 шабыр-шобыр
onom. klopf, klopf -
3 шабыр-шабыр
-
4 шыбыр-шабыр
= шыбыр-шыбыр1) подр.; см. шабыр-шобыряңгырның шыбыр-шабыр тавышы — дро́бный стук дождя́
2) в знач. нареч. гра́дом, ручья́мимаңгаеннан шыбыр-шабыр тир ага — с его́ лба гра́дом (ручья́ми) ка́тится пот
-
5 шыпыр-шыпыр
См. также в других словарях:
шабыр-шобыр — аваз ияр. Бик эре тамчыларның яки су агынтысының каты әйбергә көчле бәрелүеннән барлыкка килгән тавышны белдерә … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
шабырдау — (ШАБЫРДАТУ) – 1. Шабыр шобыр иткән тавыш чыгару 2. рәв. ШАБЫРДАП – Тоткарланып, буылып торган су яки башка сыеклыкның кинәт зур басым астында шаулап агып чыгуы тур. ШАБЫР ТИРГӘ БАТУ … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
