чьэ

164a Г несов.сов.

тронуть I 1. кого-что, чем puudutama, puutuma (ka ülek.); \трогатьть руками katsuma, (käega) puudutama, \трогатьть за плечо õlast puudutama, я не буду ничего \трогатьть ma ei puuduta midagi, я его не \трогатьл, он первый полез kõnek. mina teda ei puutunud, tema alustas, не \трогатьй его, он расстроен kõnek. ära puutu teda, ta on tujust ära, мальчик уроки ещё не \трогатьл kõnek. poiss pole õppetükke veel puudutanudki v õppetükkide kallale veel asunudki, \трогатьть чьэ самолюбие kelle enesearmastust riivama v puudutama;

2. что vaevu ilmnema v märgatav olema; слабая улыбка \трогатьет еэ губы kerge naeratus väreleb ta huultel, седина уже \трогатьет виски meelekohtadel on juba märgata halli; ‚

\трогатьть v

тронуть кого

за живое v

больное место kelle hella kohta puudutama;

палцем не \трогатьть v

тронуть кого kõnek. mitte sõrmeotsagagi puudutama keda