-
1 туманлыме
туманлыме1. прич. от туманлаш2. в знач. сущ. брань, ругань, перебранка, шум, скандал, ссораӰдырамаш-влакын туманлымышт, ӱчашымышт лугыч лие. А. Юзыкайн. Ругань, спор женщин прервался.
Туманлымышт годым Илья Тропинлан мушкындым рӱзен. Д. Орай. Во время ссоры Илья грозил Тропину кулаком.
Сравни с:
туманлымаш -
2 туманлыме
1. прич. от туманлаш.2. в знач. сущ. брань, ругань, перебранка, шум, скандал, ссора. Ӱдырамаш-влакын туманлымышт, ӱчашымышт лугыч лие. А. Юзыкайн. Ругань, спор женщин прервался. Туманлымышт годым Илья Тропинлан мушкындым рӱ зен. Д. Орай. Во время ссоры Илья грозил Тропину кулаком. Ср. туманлымаш.Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > туманлыме
-
3 зараза
зараза1. зараза, возбудители болезни (черым шаркалыше микроб-влак, нунын черым шаркалымышт)Кидетым чот муш – ато зараза пижеш. Мой руки тщательно, а то пристанет зараза.
2. бран. зараза (туманлыме мут)Смотри также:
шакше -
4 содомлымо
содомлымоГ.: содомайымы1. прич. от содомлаш2. прил. шумный, скандальныйСодомлымо койышан со скандальным характером.
Пӧртӧнчылнӧ содомлымо йӱкым колын, Овроси юмоҥа ваштареш сукалтен шинче. Ю. Артамонов. Услышав шумные голоса в сенях, Овроси встала перед иконой на колени.
Воктен койкышто малыше Якимов содомлымо йӱкеш помыжалтат, тӧрштен кынеле, Эчук деке пӱгырныш. П. Апакаев. Проснувшись от шума (букв. шумных голосов), спящий на соседней койке Якимов вскочил, нагнулся к Эчуку.
-
5 туманлымаш
туманлымашсущ. от туманлаш ссора, брань, ругань, перебранка, шум, скандалТуманлымаш деч посна ик кечат ок эрте. «Пачемыш» Без скандала ни дня не проходит.
Вӱта кӧргӧ туманлымаш дене, йӱкын шортмо дене сургаш тӱҥале. В. Юксерн. Хлев начал сотрясаться от ругани и плача в голос.
Сравни с:
вурседалмаш, туманлыме -
6 зараза
1. зараза, возбудители болезни (черым шаркалыше микроб-влак, нунын черым шаркалымышт). Кидетым чот муш – ато зараза пижеш. Мой руки тщательно, а то пристанет зараза.2. бран. зараза (туманлыме мут). См. шакше. -
7 содомлымо
Г. содома́йымы1. прич. от содомлаш.2. прил. шумный, скандальный. Содомлымо койышан со скандальным характером.□ Пӧ ртӧ нчылнӧ содомлымо йӱ кым колын, Овроси юмоҥа ваштареш сукалтен шинче. Ю. Артамонов. Услышав шумные голоса в сенях, Овроси встала перед иконой на колени. Воктен койкышто малыше Якимов содомлымо йӱ кеш помыжалтат, тӧ рштен кынеле, Эчук деке пӱ гырныш. П. Апакаев. Проснувшись от шума (букв. шумных голосов), спящий на соседней койке Якимов вскочил, нагнулся к Эчуку. Ср. туманлыме, шургымо.Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > содомлымо
-
8 туманлымаш
сущ. от туманлаш ссора, брань, ругань, перебранка, шум, скандал. Туманлымаш деч посна ик кечат ок эрте. “Пачемыш”. Без скандала ни дня не проходит. Вӱ та кӧ ргӧ туманлымаш дене, йӱ кын шортмо дене сургаш тӱҥале. В. Юксерн. Хлев начал сотрясаться от ругани и плача в голос. Ср. вурседалмаш, туманлыме.Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > туманлымаш