таратушы

См. также в других словарях:

• қабылдап таратушы — (Приемопередатчик) бір ғана антеннаға бекітілген радиоқабылдағыш пен радиота ратқыштан тұратын радиостанция. Қ.т. ультра қысқа толқынды радиостанцияларда, әсіресе, радиоқондырғының салмағы мен көлемін азайту керек болған жағдайларда қолданылады …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

• бактериялық бұлт — (Бактериальное облако) бактериялық қару жарылған кезде пайда болатын өте ұсақ бөлшектерден құралған бұлт. Б.б. жерді, суды, азық түлікті улап, ұзақ уақыт бойы орман, жыра, ойпаттарда сақталады. Ауру жұқтырғыш бактериялар шаңмен бірге көтеріліп,… …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

• дезинсекция — ауру таратушы (жұқпалы ауру туғызушылар) буын аяқтылар (жәндіктер) мен кенелерді физикалық, химиялық және биологиялық әдістермен жою. Д. үнемі жүргізілуге тиіс …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

• радиотолқындар — (Радиоволны) радиобайланыс, радиолокация және басқа байланыстар үшін қолданы латын электромагнитті тербелістер (толқындар). Ұзындығына байланысты Р. аса ұзын (10000 м ден астам), ұзын (1000 10000 м), орташа (100 1000 м), қысқа (10 100 м)… …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

• сүзгілі желдеткіш кешені — (Фильтровентиляционный комплекс) ауаны улағыш, радиоактивтік заттар мен бактериялық құралдардан тазартуға арналған сүзгілі желдеткіштер аппаратурасының жиынтығы. Бұл кешен ауа жинағыш каналдан, ауа үрлегіштен, сүзгілі сіңіргіштен, желдеткіш пен… …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

• қожа — зат. діни Ислам дінін таратушы және солардың өкілі …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• табақшы — зат. Қонақтарға табақ таратушы адам …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• көн — 1 (Гур., Маңғ.) карта ойынында таратушы адам тарапынан ортаға салынатын ақша. Карта таратылып болған соң әлгі ұтқан кісі к ө н і н де салады (Гур., Маңғ.) 2 (Қост., Об.) қыстау …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• тас — I Тас барақ. Тастан қалап, араларын лаймен байланыстырып жасалған барақ (үй). Құтлық қаған Бөрілі таудың отын суы мол, күнқақты қойнауының бірінен т а с б а р а қ салдырып, қаған ордасы мен өзінің қосшыларын, қызметшілерін сонда қоныстандырған… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі