сулану

См. также в других словарях:

• җепшекләнү — Җепшеккә әйләнү; җепшеп аяк асты сулану …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• моңлау — диал. 1. Кайгыру, хәсрәтләнү 2. Моңлы итеп җырлау, көйләү. Кошлар сайравы тур. рәв. Моңлы итеп, эчке моң белән 3. Уйчанлану, моңсулану, уйга бату. Моңлы булып күренү (табигать тур.) …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• моңсу — (МОҢСУЛАНУ) – с. 1. Беркадәр моңлы, моңайган, сагышлы. Сагыш, моң чагыла торган; моң катнаш. рәв. Ямансулап, моңлы итеп 2. Ямансу, күңелсез …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• саз — I. 1. Өстенә су чыгар чыкмас яки чыгып торган баткак җир 2. Артык сулану юешләнү аркасында җебеп баткакка әйләнгән җир, аяк асты 3. күч. Торгынлыкка төшкән яки артта калган, яңалыкка каршы булган даирә, тормыш һ. б. ш. 4. Сазлы саз җир. II. САЗ – …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• сулау — I. (Сулану) – Су белән чылату, юешләү. II. СУЛАУ – 1. Организм эченә, башлыча үпкәгә һава (сулу) алу һәм чыгару. Берәр нәрсәгә яки кешегә: сулышны җибәрү, юнәлтү 2. Сулыш белән эчкә алу, суыру …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• көкаяздан — ет. Көгілжім тарту, сулану, дымқылдану. Көктемде түлеген қанатқұйрығының шалғылары әлі еркін жетіліп те болмай, қауырсындарының түбі к ө к а я з д а н ы п тұр (С. Мұқанов, Мөлдір., 231). Сонда қамырдың өзі тез ашып, осы жидек қосылған нан… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі