-
1 ударить
выцяць; ударыць; уджгнуць; цяць* * *совер.1) (нанести удар) ударыць, выцяць— ударыць (выцяць, стукнуць) палкайлінуць, хлынуць(в голову) ударыць, стукнуць5) (о музыке, пляске) разг. урэзаць, прыўдарыць— не ударыць у гразь тварам, не ўпасці ў гразь тварам— пальцам не паварушыць, пальцам аб палец не ударыць -
2 столкнуть
сапхнуць; саштурхнуць; спіхнуць; сьпіхнуць; сутыкнуць* * *совер.1) саштурхнуць2) (заставить удариться с кем, чем) стукнуць -
3 стукнуть
-
4 хватить
* * *I совер.1) (схватить) разг. хапіць, хваціцьухапіць, ухваціцьсм. хватать I2) (испытать) разг. набрацца, зазнацьхватить горя, страху
— набрацца гора, страху3) (ударить) разг. стукнуць, ударыць(бросить) бразнуць, ляснуць— яго спаралізавала, яго хапіў удар6) (сделать что-либо) прост. урэзаць, адпаліць— хапіць лішняе (перабраць меру, перабраць мерку)II совер. безл. (быть достаточным) хапіцьсм. хватать II -
5 двинуть
варухнуць; саўгануць; сунуць* * *совер.(толкнуть) штурхнуць, пхнуць2) (пошевелить) паварушыць, варухнуць, крануць3) (заставить идти вперёд, направить) рушыць5) (ударить) прост. стукнуць, урэзаць -
6 пнуть
-
7 приударить
совер.2) (начать быстро и энергично что-либо делать) прост. прыўдарыць, прыналегчы -
8 пробить
* * *совер.пробить штрафной спорт.
— прабіць штрафнынастаў час (час прабіў)б) (кончилось время кого-либо, чьё-либо)
адышоў час -
9 простучать
совер.1) (издать стук) прастукаць, застукаць -
10 раз
наварат; наварот; раз* * *I в разн. знач. раз, род. разу муж., мн. разы, род. разоў— той раз, таго разу, тады— раз-пораз, раз за разам— што далей, то…, далей-болейа) (в подходящее время, вовремя)
у самы раз, самы раз, самая пара, сама штояк раз, у самы раз, самы разII нареч. раз, аднойчы III союз калі, разиной раз, другой раз
— іншы раз, другі раз, часамі, часамраз не знаешь, не говори
— калі (раз) не ведаеш, не гавары -
11 садануть
-
12 сшибить
-
13 трахнуть
-
14 треснуть
трасянуць; трэснуць* * *совер.1) прям., перен. трэснуць, лопнуць2) (сильно ударить) прост. трэснуць, стукнуць -
15 тукнуть
совер. однокр. разг. стукнуць -
16 ухнуть
совер.(громко крикнуть) вухнуць, вохнуць2) (с шумом упасть) прост. бухнуць, гопнуць, гопнуцца3) (положить в большом количестве) прост. бухнуць, угаціць, уперці4) (пропасть) прост. ляснуць, марна прапасці, згінуць6) (ударить) прост. грымнуць, стукнуць -
17 шарахнуть
* * *совер., однокр. прост.1) (ударить, выстрелить) стукнуць, трахнуць, шарахнуць, жахнуць -
18 шибануть
совер. однокр. прост.1) (бросить) шыбануць, кінуць, шпурнуць
Перевод: с русского на все языки
со всех языков на русский- Со всех языков на:
- Русский
- С русского на:
- Белорусский