-
1 священник
святар; сьвятар; свяшчэннік; сьвяшчэньнік* * * -
2 священик
святарсьвятар
См. также в других словарях:
законникъ — 1. святар, манах; 2. знаўца закону рэлігійнага веравучэння; 3. той, хто строга прытрымліваецца закону; 4. перан. абаронца, заступнік … Старабеларускі лексікон
