-
1 савап
1. сущ.; рел.1) воздая́ние, вознагражде́ние, ми́лость, награ́да (от бога, на том свете)алладан савап алу — получи́ть бо́жье воздая́ние
2) благо́е (до́брое) де́ло, благодея́ние2. прил.; см. саваплы - савап булырсавап кылу — де́лать до́брое де́ло
-
2 савап
-
3 савап
r el. gute Tat f., die von Gott belohnt wird // gottgefällig -
4 савап
-
5 савап булу
удоста́иваться/удосто́иться бо́жьей ми́лости -
6 савап булыр
удосто́ится бо́жьей ми́лости -
7 әҗер
сущ.1) вознагражде́ние, воздая́ние, мзда, возмеще́ние, компенса́ция (чего-л.) (убытков, расходов); пла́та, гонора́р2) см. савап•- әҗер итеп
- әҗерен бирү -
8 әҗер
См. также в других словарях:
савап — дини. 1. Берәр гадел, игелекле эш һ. б. ш. өчен алла рәхмәте булып киләчәк әҗер … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
саваплы — 1. Савап китерә торган 2. Савап алуга ирешүче … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
әҗер — Берәр эш яки яхшылыкка каршы җавап итеп эшләнгән нәрсә; түләү байга әҗер сорап китте ул. Гонорар әҗерен кәгазь башыннан түләрбез 2. Савап кыямәттә әҗерен күрерсез … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
