рысу

См. также в других словарях:

• Минск — У этого термина существуют и другие значения, см. Минск (значения). Столица, областной центр, районный центр Минск белор. Мінск …   Википедия

• алжасу — (Гур., Маңғ.) жанжалдасу, ұрысу, араздасу, соқтығу. Бұрын адайлар мен түрікмендер бірнеше рет а л ж а с қ а н еді, қазір ұлттар арасында достық қатынас күшейді (Гур., Маңғ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• алмасу — (Сем.: Абай, Шұб.; Тау., Қош.) ұрысу, төбелесу. Әй, а л м а с п а й отырыңдар! (Сем., Абай) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• нықырту — (Гур.: Бақс., Маңғ.) ұрысу, тежеу, тыйып тастау. Анда санда н ы қ ы рт ы п отырмаса болмайды (Гур., Бақс.). Н ық ы р а й ы н деп айтып отыр ғой (Гур., Маңғ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• бейбақтан — ет. Долдану, ұрысу, көкбеттену; бетпақтану. Біреулердің шәңкілдесіп ұрысып, б е й б а қ т а н ы п жатқанын байқаса, апасы бұларды ол маңнан дереу шақырып алады (К. Ахметбеков, Қасірет, 1, 46) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• жертабала — ет. Жерлеп ұрысу, табалау, тіл тигізу. «Рас, менде ұят жоқ, оның есесіне сүт бар» деп қолындағы тобатайын мақтана жоғары көтеріп, қайта өзіңді ж е р т а б а л а п кете барады (К. Ахметбеков, Қасірет, 1, 22) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• сауырлас — ет. 1. Бір бірінің сауырынан тістесу. 2. ауыс. Айтысу, тартысу, ұрысу. Әр жерде әр мырзамен тамырласат. Әр жерде әр сұлуға бауыр басат. Дегенге «мұның қалай?» азу басат, Тістесет, қағаздасат, с а у ы р л а с а т (І.Жансүгіров, Құлагер, 163) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• шармаяқтас — ет. жерг. Жанжалдасу, ұрысу, араздасу. – Ат құрып қалғандай, осы пәлелерге қайдан ш а р м а я қ т а с т ы қ десеңші… Әбден зықымызды шығарды (Т.Мәмәсейіт, Таңжарық, 2, 7) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі