-
1 прысвоіць
-
2 присвоить
надаць; прысабечыць; прысвоіць; прысобіць; прыўлашчыць* * *совер.1) (завладеть чужим) прысвоіць, прыўлашчыць2) (присудить, наделить чем-либо) прысвоіць, надаць -
3 прысвойваць
-
4 зажилить
совер. зажыліць, прысвоіць -
5 прикарманить
-
6 учитель
вучыцель; ментар; настаўнік* * *присвоить почётное звание «Народный учитель Республики Беларусь»
— прысвоіць ганаровае званне «Народны настаўнік Рэспублікі Беларусь» -
7 priswoyete
Беларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы > priswoyete
-
8 defraŭdi
скрасьці, прысвоіць (праз махлярства) -
9 proprigi
прысвойваць, прысвоіць
См. также в других словарях:
привлащати — прысвоіць, зрабіць сваім … Старабеларускі лексікон
забавити — 1. захапіць, прысвоіць (пра маёмасць); 2. затрымаць; 3. адцягнуць (увагу, думкі); 4. развесяліць … Старабеларускі лексікон
