-
1 алгыч
сущ.; спец.детекторлы (радио)алгыч — дете́кторный приёмник
алгычны тоташтыру — включи́ть приёмник || в сочет. приёмный
алгыч бункер тех. — приёмный бу́нкер
алгыч улак тех. — приёмный жёлоб
алгыч җайланма — приёмное устро́йство
-
2 көйсез
I прил.1) неблагозву́чный, дисгармони́чный (о песне, музыке)2) уст. нерифмо́ванный, прозаи́ческий ( о книгах)II 1. прил.1) ненастро́енный, ненала́женный (станок, конвейер, приёмник)2) неудо́бный, нела́дный, неудовлетвори́тельный, плохо́йкөйсез җитәкче — неудовлетвори́тельный (плохо́й) руководи́тель
аның тормышы көйсез — у него́ нела́дно сложи́лась жизнь
көйсез һава — плоха́я пого́да
3) разг. неую́тный, неустро́енный, беспоря́дочныйэш урыны бик көйсез — рабо́чее ме́сто о́чень неую́тное (неустро́енное)
4) перен.; разг. неспоко́йный, капри́зный упря́мый ( ребёнок)2. нареч.1) нела́дно, неудовлетвори́тельно, пло́хоэшләр көйсез бара әле — рабо́та пока́ не ла́дится; пока́ рабо́та идёт нела́дно (пло́хо)
2) перен. в плохо́м настрое́нии, не в ду́хекөйсез булу — быть не в ду́хе
ул бүген көйсез күренә — он сего́дня в плохо́м настрое́нии
••көйсез кияү — (о несгово́рчивом, капризном человеке)
-
3 акыл
сущ.1)а) ум, ра́зум; интелле́кт || у́мственный (труд), интеллектуа́льныйакыл яшьтә түгел - башта — (посл.) ум не в во́зрасте, а в голове́
акыл зәгыйфьлеге — у́мственная сла́бость
б) ум, рассу́док, рассуди́тельность || у́мственный, рассу́дочный ( анализ)в) благоразу́мие, рассуди́тельность; созна́ние, созна́тельностьакылың кайда иде соң синең? — где́ же была́ твоя́ рассуди́тельность (благоразу́мие)?
г) ум, разу́мность, (как сле́дствие о́пыта) ум-ра́зум, му́дрость; умудрённостьпрактик акыл — практи́ческий ум (му́дрость, умудрённость)
мәкальдә чагылган тирән акыл — глубо́кая му́дрость, отражённая в посло́вице
2) разг.а) мысль, иде́якаян килде әле сиңа бу акыл ? — отку́да у тебя́ э́та мысль?
б) сове́т, наставле́ниеаның акылы белән йөрсәң... — бу́дешь его́ слу́шаться... (ещё и не то бу́дет)
ата-ана акылын тоту — приде́рживаться (слу́шаться) роди́тельского наставле́ния
3) в знач. нареч. акылга у́мственно, интеллектуа́льно, в у́мственном (интеллектуа́льном) отноше́нии (созреть, подняться); по уму́ (уму́-ра́зуму), умо́м ( быть выше или ниже кого)акылга бер чамарак алар — у́мственно они́ почти́ одина́ковы
акылга үсү — вы́расти (созре́ть) у́мственно
4) в функ. сказ. акылында вменя́емый спец. (преступник, подсудимый)•- акыл теше
- акылы сау
- акылга сау••акыл алдан йөрү — быть сообрази́тельным (сметли́вым, предусмотри́тельным, дальнови́дным, дога́дливым), быть спосо́бным предви́деть (предусмотре́ть)
акыл арттан йөри — ≈≈ за́дним умо́м кре́пок
акыл башка килү — см. акылга килү 1)-3)
акыл баштан китү — см. акыл китү 1), 2)
акыл белән эш итүчән — рассуди́тельный; толко́вый
акыл бизмәненә салу (салып үлчәп карау) — в голове́ (уме́) взве́шивать (взве́сить, прики́дывать/прики́нуть); см. тж. акыл белән уйлап карау
акыл булсын — пусть (э́то) бу́дет (послу́жит) уро́ком; э́то кому́ нау́ка (на бу́дущее); что́бы (впредь) непова́дно бы́ло ( кому)
акыл җиңеләю — см. акылга җиңеләю
акыл җитү — сообрази́ть ( что), догада́ться ( о чём), доду́маться ( до чего), умудри́ться, ухитри́ться
акыл ирешми — см. акыл җитми
акыл кергән — умо́м (у́мственно) вы́рос; умудрён ( жизненным опытом); в (при) своём (здра́вом) уме́; со свои́м умо́м
акыл кертү — см. акылга утырту 1)
акыл кушканча — по веле́нию ума́ (делать что, поступать как), по веле́нию (тре́бованию) рассу́дка
акыл өләшкәндә йоклап калган (йоклап биләмдә, урманда, мич башында калган) — см. акылсыз 1) а); акылга сай 1)>
акыл өләшү — см. акыл өйрәтү 2)
акыл сата башлау — ирон. зау́мничать, зау́мничаться
акыл сыеклану — прост.; см. акылга җиңеләю
акыл сыйдырмау — см. акылга сыймау
акыл утырту — см. акыл керү
акыл утыру — см. акыл керү
акылга зәгыйфь — см. акылга җиңел 1)
акылга муафыйк — см. акылга ятышлы 1)
акылга (акылы) үсмәгән — умо́м не вы́шел
акылга туймаган — см. акылсыз 1) а), 2)
акылга утыру — см. акыл керү
акылга яту — каза́ться (показа́ться, представля́ться) разу́мным (благоразу́мным, рациона́льным, логи́чным)
акылга өйрәтү — см. акыл өйрәтү
акылдан шашкан — см. акылдан язган
акылдан шашу — см. акылдан язу
акылдан ычкыну — прост.; см. акылдан язу
акылны алу — см. акылдан яздыру
акылны башка җыю — см. акылны җыю
акылны эчү — прост. ра́зум (ум) пропива́ть (пропи́ть)
акылны югалту — см. акылдан язу 3)
акылы бармакка урарлык (чорнарлык) та юк — ума́ ни на грош у него́
акылы кыска — ум ко́роток ( у кого)
акылы (акылга) сау — в себе́, в здра́вом уме́, в по́лном (здра́вом) рассу́дке
акылы эшли — голова́ ( чья) рабо́тает (ва́рит, сообража́ет)
акылың алтын икән — ирон.; шутл. ишь како́й, у́мный (у́мник, у́мница) (вы́искался, нашёлся), губа́ не ду́ра; ишь чего́ захоте́л (... куда́ махну́л)
акылы үзе белән — семь пя́тниц на неде́ле
- акыл алу- акыл белән уйлап карау
- акыл бирү
- акыл җитмәслек
- акыл җитми
- акыл иясе
- акыл йөртеп карау
- акыл йөртү
- акыл керү
- акыл сату
- акыл китү
- акыл өйрәтү
- акылга өйрәтү
- акыл сайлыгы
- акылга җиңел
- акыллы җиңел
- акылга җиңеллелек
- акылга җиңеләю
- акылга килү
- акылга сай
- акылы сай
- акылга сайлык
- акылга сыймау
- акылга таман
- акылы таман
- акылга таманча
- акылы таманча
- акылга утырту
- акылга ятышлы
- акылдан язган
- акылдан яздыру
- акылдан язу
- акылдан язып
- акылдан язар дәрәҗәдә
- акылны җыю
- акылы башында
- акылында
- акылы камил
- акылы төштән соң
- акылы үзе белән
- акылы үзендә
- үз акылы үзендә -
4 төтенлек
сущ.; диал.ды́мник, ды́мница, га́зовая ка́мера (помещение для окуривания тела чесоточной лошади
См. также в других словарях:
приёмник — приёмник, а … Русский орфографический словарь
приёмник — приёмник … Словарь употребления буквы Ё
ПРИЁМНИК — ПРИЁМНИК, приёмника, муж. 1. Аппарат, потребляющий ток, напр. электрическая лампа, электрический нагреватель, электрический двигатель и т.п. (тех.). 2. То же, что радиоприемник (радио). Ламповый приёмник. Толковый словарь Ушакова. Д.Н. Ушаков.… … Толковый словарь Ушакова
приёмник — приёмник, приёмники, приёмника, приёмников, приёмнику, приёмникам, приёмник, приёмники, приёмником, приёмниками, приёмнике, приёмниках (Источник: «Полная акцентуированная парадигма по А. А. Зализняку») … Формы слов
ПРИЁМНИК — ПРИЁМНИК, а, муж. 1. Аппарат для приёма чего н. (сигналов, речи, музыки, изображений) при помощи электромагнитных, световых и иных волн. П. звука. П. света. П. излучения. 2. То же, что радиоприемник. 3. Устройство в виде вместилища для чего н.… … Толковый словарь Ожегова
приёмник — (тех. устройство для приёма чего л.) … Русское словесное ударение
приёмник — — [А.С.Гольдберг. Англо русский энергетический словарь. 2006 г.] Тематики энергетика в целом EN receiverreceptaclereceptor … Справочник технического переводчика
приёмник — а; м. 1) = радиоприёмник Включить приёмник. Настроить приёмник. Ловить по приёмнику музыку. Транзисторный приёмник. 2) спец. Аппарат для приёма сигналов, сообщений, изображений и т.п. при помощи электромагнитных, световых и иных волн. Приёмник… … Словарь многих выражений
Приёмник — Переносной радиоприёмник Радиоприёмник (радиоприёмное устройство) устройство для приёма электромагнитных волн радиодиапазона (то есть с длиной волны от нескольких тысяч метров до долей миллиметров) с последующим преобразованием содержащейся в… … Википедия
приёмник — imtuvas statusas T sritis automatika atitikmenys: angl. consumer; receiver; receiving set; receiving terminal vok. Abnehmer, m; Empfangsgerät, n; Empfänger, m rus. потребитель, m; приёмник, m pranc. capteur, m; prise, f; récepteur, m … Automatikos terminų žodynas
приёмник — imtuvas statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. receiver vok. Empfänger, m rus. приёмник, m pranc. récepteur, m … Fizikos terminų žodynas